قيامت، دادگاه الهي

[!MAHSA!]

قيامت روزي است که انسان در دادگاه عدل الهي بايد پاسخگوي همه اعمال و رفتار خويش باشد. در اين دادگاه، عذرهاي بيهوده، دروغگويي و ادعاهاي باطل ناممکن است؛ زيرا هر کس حقيقت اعمال خويش را مستقيما مشاهده مي‏کند و شاهدان که عبارتند از خدا، پيامبر، مؤمنان و نيز اعضا وجوارح او، جملگي بر اعمال او شهادت مي‏دهند و راهي براي فرار از کرده خويش نخواهد داشت. امير مؤمنان مي‏فرمايد: «آن گاه که زمين سخت بلرزد و نشانه‏هاي هولناک قيامت تحقق پذيرد و پيروان هر ديني به آن ملحق شوند و هر پرستش‏کننده به معبود خود و هر اطاعت کننده‏اي به فرمانده خود رسد، نه چشمي برخلاف عدالت گشوده و نه قدمي بر خلاف حق آهسته بر زمين نهاده مي‏شود. در آن‏روز چه دليل‏هايي که باطل مي‏گردد و عذرهايي که پذيرفته نمي‏شود. پس در جست‏وجوي عذري باش که پذيرفته شود و دليلي بجوي که استوار باشد. ازدنياي فاني براي آخرت جاويدان توشه بردار و براي سفر آخرت وسايل لازم را آماده کن».