نيّت روزه

1- روزه از عبادات است و بايد براى انجام فرمان خداوند به جا آورده شود.(1)
2- انسان مى تواند در هر شب ماه رمضان براى روزهء فرداى آن , نيّت كند و بهتر است كه شب اوّل ماه هم روزهء همه ماه را نيّت كند.(2)
3- در روزهء واجب , نيّت روزه نبايد بدون عذر از اذان صبح تاءخير بيفتد.(3)
4- در روزهء واجب , اگر به واسطهء عذرى ; مانند فراموشى
يا سفر, نيّت روزه نكرده , اگر كارى كه روزه را باطل مى كند
انجام نداده باشد, تا ظهر مى تواند نيّت روزه كند.(4)
5- لازم نيست نيّت روزه را به زبان بگويد بلكه همين قدر كه براى انجام دستور خداوند عالم , از اذان صبح تا مغرب , كارى كه
روزه را باطل مى كند انجام ندهد كافى است .(5)
6- وقت نيّت روزهء مستحبى , از اوّل شب است تا موقعى كه به اندازهء نيّت كردن به مغرب مانده باشد كه اگر تا اين وقت ,
كارى كه روزه را باطل مى كند انجام نداده باشد و نيّت روزهء مستحبى كند, صحيح است .(6)
7- كسى كه براى به جا آوردن روزهء ميّتى اجير شده , اگر روزهء مستحبى بگيرد اشكال ندارد, ولى كسى كه روزهء قضا يا روزهء واجب ديگرى دارد, نمى تواند روزهء مستحبى بگيرد و چنانچه فراموش كرده باشد و قبل از ظهر يادش بيايد, مى تواند نيّت
خود را به روزهء واجب برگرداند و اگر بعد از ظهر يادش بيايد,
روزه اش باطل است .(7)
8- اگر روزى را كه شك دارد آخر شعبان است يا اوّل رمضان ,
به نيّت روزهء قضا و مانند آن روزه بگيرد و در بين روز بفهمد
كه ماه رمضان است بايد نيّت روزهء رمضان كند و اگر بعد
معلوم شود رمضان بوده , از رمضان حساب مى شود.(8)

استفتاء

س ـ آيا كسى كه قضاى روزهء رمضان بدهكار است
مى تواند نذر كند و روزهء نذر به جا آورد؟
ج ـ نمى تواند.(9)


منابع :

1- توضيح المسائل , م 1550
2- توضيح المسائل , م 1551
3- توضيح المسائل , م 1554ـ 1561
4- توضيح المسائل , م 1554ـ 1561
5- توضيح المسائل , م 1550
6- توضيح المسائل , م 1553
7- توضيح المسائل , م 1563
8- توضيح المسائل , م 1568و 1569
9- استفتاآت , ج 1 ص 336 س 97