احادیث و سخنان بزرگان

[!ALIPOUR!]

احادیثی درباره یاد خدا
امام على عليه السلام :
اَلذِّكرُ يونِسُ اللُّبَّ وَيُنيرُ القَلبَ وَيَستَنزِلُ الرَّحمَةَ؛
ياد خدا عقل را آرامش مى دهد، دل را روشن مى كند و رحمت او را فرود مى آورد. غررالحكم، ج2، ص66، ح1858




---------------------------------------
امام على عليه السلام :
اُذكُرُوا اللّه ذِكراخالِصاتَحيَوابِهِ أَفضَلَ الحَياةِ وَتَسلُكوابِهِ طُرُقَ النَّجاةِ؛
خدا را خالصانه ياد كنيد تا بهترين زندگى را داشته باشيد و با آن راه نجات و رستگارى را به پيماييد. (بحارالأنوار، ج78، ص39، ح16)



---------------------------------------
رسول اكرم صلى الله عليه و آله :
مَن أَطاعَ اللّه عَزَّوَجَلَّ فَقَد ذَكَرَ اللّه وَإِن قَلَّت صَلاتُهُ وَصيامُهُ وَتِلاوَتُهُ لِلقُرآنِ؛
هر كس خداى عزوجل را اطاعت كند خدا را ياد كرده است، هر چند نماز خواندن و روزه گرفتن و قرآن خواندنش اندك باشد.( بحارالأنوار، ج77، ص86، ح3)



---------------------------------------
امام صادق عليه السلام :
فى قَولِهِ تَعالى: (لَذِكرُ اللّه أَكبَرُ) ـ : ذِكرُ اللّه عِندَ ما أَحَلَّ وَحَرَّمَ؛
درباره آيه «ياد خدا بزرگتر است» ـ : به ياد خدا بودن در هنگام روبه رو شدن با حلال و حرام.(
نورالثقلين، ج4، ص162، ح61)



---------------------------------------
امام باقر عليه السلام :
كَأَنَّ المُؤمِنينَ هُمُ الفُقَهاءُ أهلُ فِكرَةٍ وَعِبرَةٍ، لَم يُصِمَّهُم عَن ذِكرِ اللّه ما سَمِعوا بِآذانِهِم وَلَم يُعمِهِم عَن ذِكرِ اللّه ما رَأو امِنَ الزّينَةِ؛
گويا مؤمنان همان فقيهان (فرزانگان دين فهم) و اهل انديشيدن وپند گرفتن هستند. شنيده هاى دنيوى، گوش آنها را از (شنيدن) ياد خدا كر نمى كند و زرق و برق دنيا چشم آنان را از ياد خدا كور نمى گرداند.( بحارالأنوار، ج73، ص36، ح17)



---------------------------------------
امام صادق عليه السلام :
قالَ: أَوحَى اللّه عَزَّوَجَلَّ إِلى موسى عليه السلام يا موسى، لاتَنسَنى عَلى كُلِّ حالٍ وَلا تَفرَح بِكَثرَةِ المالِ، فَإِنَّ نِسيانى يُقسِى القُلوبَ، وَمَعَ كَثرَةِ المالِ كَثرَةُ الذُّنوبِ؛
خداى عزوجل به موسى وحى كرد: اى موسى در هيچ حالى مرا فراموش نكن و به ثروت زياد شاد نشو، زيرا از ياد بردن من دلها را سخت مى كند و همراه ثروت زياد، گناهان زياد است.( كافى، ج8، ص45، ح8)



---------------------------------------
امام سجاد عليه السلام :
إِنَّ قَسوَةَ البِطنَةِ وَفَترَةَ المَيلَةِ وَسُكرَ الشَّبَعِ وَعِزَّةَ المُلكِ مِمّا يُثَبِّطُ وَيُبَطِّى ءُ عَنِ العَمَلِ وَيُنسِى الذِّكرَ؛
پرخورى و سستى اراده و مستى سيرى و غفلت حاصل از قدرت، از عوامل بازدارنده و كند كننده در عمل است و ذكر (خدا) را از ياد مى برد.(بحارالأنوار، ج78، ص129، ح1)



---------------------------------------
امام سجاد عليه السلام :
يا مَن ذِكرُهُ شَرَفٌ لِلذّاكِرينَ وَيا مَن شُكرُهُ فَوزٌ لِلشّاكِرينَ وَيا مَن طاعَتُهُ لِلمُطيعينَ، صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَاشغَل قُلوبَنا بِذِكرِكَ عَن كُلِّ ذِكرٍ؛
اى آن كه يادش مايه شرافت و بزرگى ياد كنندگان است و اى آن كه سپاسگزاريش موجب دست يافتن سپاسگزاران (بر نعمتها) است و اى آن كه فرمانبرداريش سبب نجات فرمانبرداران است، بر محمد و آل او درود فرست و با ياد خود دلهاى ما را از هر ياد ديگرى بازدار.(صحيفه سجاديه، دعاى 11 )



---------------------------------------
امام باقر عليه السلام :
ذِكرُ اللِّسانِ الحَمدُ وَالثَّناءُ وَ ذِكرُ النَّفسِ الجَهدُ وَالعَناءُ وَذِكرُ الرّوحِ الخَوفُ وَالرَّجاءُ وَذِكرُ القَلبِ الصِّدقُ وَالصَّفاءُ وَذِكرُ العَقلِ التَّعظيمُ وَالحَياءُ وَذِكرُ المَعرِفَةِ التَّسليمُ وَالرِّضا وَذِكرُ السِّرِّ الرُّؤيَةُ وَاللِّقاءُ؛
ذكر زبان حمد و ثناء، ذكر نفس سختكوشى و تحمل رنج، ذكر روح بيم و اميد، ذكر دل صدق و صفا، ذكر عقل تعظيم و شرم، ذكر معرفت تسليم و رضا و ذكر باطن مشاهده و لقا است.(مشكاة الانوار، ص 113)



---------------------------------------
رسول اكرم صلى الله عليه و آله :
يَقولُ اللّه عَزَّوَجَلَّ إِذ كانَ الغالِبُ عَلَى العَبدِ الاِشتِغالُ بى، جَعَلتُ بُغيَتَهُ وَلَذَّتَهُ فى ذِكرى فَإذا جَعَلتُ بُغيَتَهُ وَلَذَّتَهُ فى ذِكرى عَشَقَنى وَعَشَقتُهُ فَإِذا عَشَقَنى وَعَشَقتُهُ رَفَعتُ الحِجابَ فيما بَينى وَبَينَهُ وَصَيَّرتُ ذلِكَ تَغالُبَاَ عَلَيهِ لايَسهو إِذا سَهَا النّاسُ اُولئِكَ كَلامُهُم كَلامُ النبياءِ اُولئِكَ البطالُ حَقّا؛


خداى عزوجل مى فرمايد: هرگاه ياد من بر بنده ام غالب شود، خواهش و خوشى او را در ياد خود قرار دهم و چون خواهش و خوشى او را در ياد خود قرار دهم عاشق من شود و من نيز عاشق او گردم و چون عاشق يكديگر شديم حجاب ميان خود و او را بر دارم و عشق خود را بر جان او چيره گردانم، چندان كه مانند مردم دچار سهو و غفلت نمى شود، سخن اينان سخن پيامبران است، اينان براستى قهرمانند.(كنزالعمال، ج1، ص433، ح1872)




---------------------------------------
امام صادق عليه السلام :
لِجَرّاحِ المَدائِنىِّ ـ : ألا اُحَدِّثُكَ بِمَكارِمِ الأخلاقِ؟ اَلصَّفحُ عَنِ النّاسِ ، وَمُواساةُ الرَّجُلِ أخاهُ فى مالِهِ ، وَذِكرُ اللّه كَثيرا؛
به جرّاح مدائنى فرمودند: آيا به تو بگويم كه مكارم اخلاق چيست؟ گذشت كردن از مردم، سهيم كردن برادر (دينى) در مال خود و بسيار به ياد خدا بودن.(غررالحكم، ج2ف ص451، ح3260)



---------------------------------------
امام صادق عليه السلام :
اَلا اُحَدِّثُكَ بِمَكارِمِ الاَْخْلاقِ؟ الصَّفْحُ عَنِ النّاسِ وَ مُواساةُ الرَّجُلِ اَخاهُ فى مالِهِ وَ ذِكْرُ اللّه‏ِ كَثيرا؛
آيا به شما بگويم كه مكارم اخلاق چيست؟ گذشت كردن از مردم، كمك مالى به برادر (دينى) خود و بسيار به ياد خدا بودن.(معانى الأخبار، ص 191، ح 2)



---------------------------------------
امام صادق عليه السلام :
اَوْحَى اللّه‏ُ عَزَّوَجَلَّ اِلى مُوسى عليه‏السلام يا مُوسى لا تَفْرَحْ بِكَثْرَةِ الْمالِ وَ لا تَدَعْ ذِكْرى عَلى كُلِّ حالٍ فَاِنَّ كَثْرَةَ الْمالِ تُنْسِى الذُّنوبَ وَ اِنَّ تَرْكَ ذِكرى يُقْسِى الْقُلوبَ؛
خداى عزّوجلّ به موسى عليه‏السلام وحى كرد: اى موسى! به زيادى ثروت شاد مشو و در هيچ حالى مرا فراموش مكن، زيرا با زيادى ثروت گناهان فراموش مى‏شود و از ياد بردن من قساوت قلب مى‏آورد.(نهج الفصاحه، ح 2783)



---------------------------------------
امام حسن عسکری عليه السلام :
أكثِروا ذِكرَ اللّه‏ِ وذِكرَ المَوتِ وتِلاوَةَ القُرآنِ.
خدا را بسيار ياد كنيد و هميشه به ياد مرگ باشيد و قرآن زياد بخوانيد.( ميزان الحكمة : ح 21781)



---------------------------------------
رسول اكرم صلى الله عليه و آله :
ما مِن ساعَةٍ تَمُرُّ بِابن آدَمَ لَم یُذکَر اللهُ فیها إلّا حَسِرَ عَلَیها یَومَ القیامَةِ.
هر لحظه ای که بر فرزند آدم بگذرد و او به یاد خدا نباشد روز قیامت حسرتش را خواهد خورد.
(کنز العمال ح1819)

[!ALIPOUR!]

آیات و احادیث درباره مشورت
استبداد و خودرایی
سوره اعراف آیه ۱۹۸ : اگر آنان را به راه راست بخوانی ، گوش فرا نمی دارند ، آنان را می بینی که به تو می نگرند لیکن نمی بینند

------------------------------------------------
سوره فُصلت آیه ۵ : ( آن مردمان خوشگذر و جهاندار ) به پیامبر خدا گفتند : دلهای ما به روی آنچه تو ما را بدان میخوانی بسته است ، و گوشهای ما از شنیدن آن سنگین است ، و میان ما و تو فاصله است ، پس تو هر کار خواهی بکن ، و ما آنچه خواهیم بکنیم .
------------------------------------------------
امام علی (ع) فرمودند : کسی که خودرای است ، رای ندارد. بحار جلد ۷۵ صفحه ۱۰۵ ، الحیاة جلد ۱ صفحه ۳۱۱
------------------------------------------------
امام علی (ع) فرمودند : هرکه خودرایی کند هلاک گردد ، و هرکه با مردمان مشورت کند در عقل آنان شریک شود. نهج البلاغه ، الحیاة جلد ۱ صفحه ۳۱۱
------------------------------------------------
امام علی (ع) فرمودند : عاقل کسی است که رای خود را متهم کند ( نادرست شمارد ) ، و به هرچه نفسش در نظر او آراسته جلوه داد اعتماد نکند. غررالحکم ، الحیاة جلد ۱ صفحه ۳۱۱
------------------------------------------------
امام علی (ع) فرمودند : برای اثبات نادانی شخص همین بس که از خودراضی باشد. غررالحکم ، الحیاة جلد ۱ صفحه ۳۱۱
------------------------------------------------
امام علی (ع) فرمودند : برای اثبات غرور شخص همین بس که به هرچه نفسش در نظر او می آراید اعتماد کند. غررالحکم ، الحیاة جلد ۱ صفحه ۳۱۲
------------------------------------------------
امام علی (ع) فرمودند : هرکه عقل خویش را بی نیاز بیند ، بلغزد. کافی ، الحیاة جلد ۱ صفحه ۳۱۲
------------------------------------------------
امام علی (ع) فرمودند : هیچ همپشتی مطمئنتر از مشورت کردن نیست. نهج البلاغه ، الحیاة جلد ۱ صفحه ۳۱۲
------------------------------------------------
امام علی (ع) فرمودند : هرکس به رای و نظر خویش اکتفا کند ( و در کارها با دیگران مشورت نکند ) خود را در خطر انداخته است. نهج البلاغه ، الحیاة جلد ۱ صفحه ۳۱۲
------------------------------------------------
امام علی (ع) : آنکه از آراء مختلف بی خبر باشد ، در چاره جوییها درماند. غررالحکم ، الحیاة جلد ۱ صفحه ۹۷
------------------------------------------------
شوری و رایزنی
سوره آل عمران آیه ۱۵۹ : تو ای پیغمبر ، به رحمت سرشار خدایی ، با امت نرم و خوش خوی بودی ، اگر درشت خوی و ستخت دل بودی از پیرامونت پراکنده می گشتند ؛ پس ، از ایشان درگذر ، و برایشان آمرزش خواه ، و با آنان در کار مشورت کن ، و چون آهنگ کار کردی بر خدا توکل کن ، که خدا توکل کنندگان را دوست میدارد.
------------------------------------------------
سوره شوری آیه ۳۸ : ( پاداشهای خدایی بهتر و جاودانتر است برای ) آنان که پذیرای دعوت پروردگار خود شدند ، و نماز را بر پا داشتند ، و کارشان بنا بر مشورت میان ایشان است ، و از آنچه روزیشان کرده ایم به دیگران می بخشند
------------------------------------------------
پیامبر (ص) فرمودند : از انسان فرزانه راهنمایی خواهید و نافرمانی او مکنید که پیشمان خواهید شد. امالی طوسی جلد ۱ صفحه ۱۵۲ ، الحیاة جلد ۱ صفحه ۳۱۴
------------------------------------------------
امام صادق (ع) از پدرش : جمعی از پیامبر پرسیدند : محکم کاری و دور اندیشی چیست ؟ مشورت کردن با صاحب نظران و پیروی کردن از ایشان. بحارالانوار جلد ۷۵ صفحه ۱۰۰ ، الحیاة جلد ۱ صفحه ۳۱۴
------------------------------------------------
امام علی (ع) فرمودند : سزاوار انسان خردمند است که رای خردمندان را بر رای خویش بیفزاید ، و دانش و آگاهی خویش را با به دست آوردن دانش حکیمان و دانایان افزون سازد. غررالحکم ، الحیاة جلد ۱ صفحه ۳۱۴
------------------------------------------------
امام علی (ع) : هرکس با خردمندان مشورت کند ، به آنچه صواب است راهنمایی شود. ارشاد ، الحیاة جلد ۱ صفحه ۳۱۴
------------------------------------------------
امام علی (ع) : راه حق و صواب از هیچ جا بهتر از مشاوره به دست نمی آید. غررالحکم ، الحیاة جلد ۱ صفحه ۳۱۵
------------------------------------------------
امام علی (ع) : هیچ پشتیبانی همچون مشاوره نیست. نهج البلاغه ، الحیاة جلد ۱ صفحه ۳۱۵
------------------------------------------------
امام علی (ع) : نظر خواستن عین هدایت است ، و هرکه خود را از نظر دیگران بی نیاز ببیند به مخاطره افتد. نهج البلاغه ، الحیاة جلد ۱ صفحه ۳۱۵
------------------------------------------------
امام صادق (ع) : کسی که مشورت کند هلاک نمیشود. تحف العقول ، الحیاة جلد ۱ صفحه ۳۱۵
------------------------------------------------
امام علی (ع) : آنکه راه پرسید گمراه نگشت ، و آنکه مشورت کرد حیران نماند.دور اندیش محکم کار ، خود رای نیست. بحارالانوار جلد ۷۸ صفحه ۱۳ ، الحیاة جلد ۱ صفحه ۳۱۵
------------------------------------------------
امام صادق (ع) : هیچ کس از مشورت هلاک نمیشود. بحارالانوار جلد ۷۵ حدیث ۱۰۱ ، الحیاة جلد ۱ صفحه ۳۱۶
------------------------------------------------
نیکوخواهی در رایزنی (مشورت)
امام علی (ع) : نسبت به کسی که از تو مشورت میخواهد نیکوخواه و درستگو باش. مستدرک جلد ۲ صفحه ۶۶ ، الحیاة جلد ۱ صفحه ۳۲۲
------------------------------------------------
امام صادق (ع) : لقمان به پسرش گفت : چون با گروهی سفر کنی ، در کار خود و ایشان با آنان بسیار مشورت کن . . . و چون تو را بر حق گواه گیرند ، گواه ایشان باش. و اگر از تو مشورت خواهند ، بکوش تا نظر درست به ایشان بدهی.سپس تا نیک نظر نکنی و امر بر تو آشکار نشود ، رای خود را ظاهر مساز ؛ و تا در مشورتی بر پا نخیزی و ننشینی ، و نخوابی و نخوری و نماز نگزاری ، و فکر و حکمت خویش را در آن به کار نگیری ، به اظهار رای اقدام مکن ، که هرکس نیکخواه محض مشورتخواهان نباشد ، خدای متعال رای و امانت را از او خواهد گرفت. کافی جلد ۸ صفحه ۳۴۸ ، الحیاة جلد ۱ صفحه ۳۲۲
------------------------------------------------
امام صادق (ع) فرمود : پیامبر اکرم (ص) فرمود : نظر خواستن از عاقل نیکخواه ، مبارک است و رشد و توفیقی است از خدای بزرگ ؛ پس چون ناصح عاقل نظری داد ، مخالف آن عمل مکن که باعث هلاکت است. بحارالانوار جلد ۹۱ صفحه ۲۵۴ ، الحیاة جلد ۱ صفحه ۳۲۳
------------------------------------------------
امام علی (ع) : نافرمانی شخص خیرخواه مهربان و عالم و آزموده ، سبب سرگردانی میشود و پشیمانی به بار می آورد. نهج البلاغه ، الحیاة جلد ۱ صفحه ۳۲۳
------------------------------------------------
امام کاظم (ع) فرمود : ای هشام ! همنشینی با دینداران شرف دنیا و آخرت است.و مشورت کردن با عاقل ناصح یُمن است و برکت و رشد ، و توفیقی است از خدا ؛ پس چون عاقل ناصح به تو رایی اظهار کند ، از خلاف کردن آن بپرهیز ، که سبب تباهی و هلاکت است. تحف العقول ، الحیاة جلد ۱ صفحه ۳۲۳
------------------------------------------------
امام صادق (ع) فرمود : با مردان عاقل مشورت کن که جز به نیکی فرمان نمیدهند. و از مخالفت رای ایشان بپرهیز که ، مخالفت کردن با شخص پرهیزگار عاقل ، سبب تباهی دین و دنیا است. بحارالانوار جلد ۷۵ صفحه ۱۰۱ – از کتاب (( المحاسن )) ، الحیاة جلد ۱ صفحه ۳۲۴
------------------------------------------------
مراعات حکمت در رایخواهی
پیامبر (ص) : ای علی ! از آدم ترسو مشورت مخواه ، که راه خروج را بر تو تنگ میکند ؛ و از بخیل راه مخواه ، که تو را از رسیدن به مقصود باز میدارد ؛ و با حریص رایزنی مکن که حرص را در نظرت می آراید.و بدان ای علی ، که ترس و بخل و حرص یک غریزه است که همه از بدگمانی نسبت به خدا ( و فضل خدا ) پدید می آید. خصال شیخ صدوق ، الحیاة جلد ۱ صفحه ۳۱۹
------------------------------------------------
امام علی (ع) : در مشورت خود سه کس را راه مده : بخیل را ، که تو را از بخشندگی منحرف میکند و از فقر می ترساند ؛ و ترسو را ، که سبب سست شدن تو در کارها میشود ؛ و حریص را ، که حرص و آز را به ناحق در نظر تو می آراید. نهج البلاغه ، الحیاة جلد ۱ صفحه ۳۲۰
------------------------------------------------
امام صادق (ع) : در کارهای خود – که از نظر دین نیز جایز باشد – با کسی مشورت کن که در او پنج خصلت باشد : عقل و بردباری و آزمودگی و خیرخواهی و پرهیزگاری. بحارالانوار جلد ۷۵ صفحه ۱۰۳ (( از کتاب { مصباحُ الشریعه } )) ، الحیاة جلد ۱ صفحه ۳۲۰
------------------------------------------------
امام صادق (ع) فرمود : ( به هنگام رایزنی ) نخستین رای دهنده مباش ؛ و از رای ناپخته بپرهیز ؛ و از بدیهه گویی و بی اندیشه سخن گفتن دوری کن ؛ و به انسانهای خودرای ، و احمق و فرومایه ، و متلون ، و لجوج نظر مده ! و از خداوند بترس از اینکه ( مصلحت واقعی را در نظر نگیری و ) به دلخواه مشورتخواه رای دهی ! زیرا که دلخواه او را در نظر گرفتن ( در مقام مشورت ) پستی است ؛ چنانکه درست گوش ندادن به سخنان او ( و دقت نکردن در آنها ) نیز خیانت است. بحارالانوار جلد ۷۵ صفحه ۱۰۴ ، (( از کتاب { مصباحُ الشریعه } )) ، الحیاة جلد ۱ صفحه ۳۲۰
------------------------------------------------
امام علی (ع) : مشورت کردن با نادان ترسو خطرناک است. غررالحکم ، الحیاة جلد ۱ صفحه ۳۲۱
------------------------------------------------
امام صادق (ع) : در کار خود با کسانی مشورت کن که از خدای بزرگ بترسند. بحارالانوار جلد ۷۵ صفحه ۹۸ ، الحیاة جلد ۱ صفحه ۳۲۱
------------------------------------------------
امام علی (ع) فرمودند : در مشورت خود ، هیچ بخیلی را دخالت مده ، که تو را از بخشیدن مال باز می دارد ، و از فقیر شدن میترساند. نهج البلاغه ، الحیاة جلد ۶ صفحه ۱۰۱

[!ALIPOUR!]

احادیث درباره فضیلت ماه شعبان
امام صادق (ع) فرمود : روزه ماه رمضان ذخیره بنده برای روز قیامت است ، هیچ بنده ای در ماه شعبان روزه زیاد نمی گیرد مگر اینکه خداوند امور معیشتی اش را اصلاح میگرداند و شر دشمنش را بر طرف می نماید ، هرکس یک روز از ماه شعبان را روزه بگیرد کمترین پاداشش این است که بهشت بر او واجب میگردد.
فضایل ماه رجب ، شعبان رمضان ؛ صفحه ۳۹
---------------------------------------------
حسن بن علی بن فضال گوید : از امام رضا (ع) شنیدم که میفرمود : هرکس در ماه شعبان هفتاد بار از خداوند طلب مغفرت نماید ، خداوند گناهانش را اگرچه به عدد ستارگان باشد می آمرزد.
فضایل ماه رجب ، شعبان رمضان ؛ صفحه ۴۰
---------------------------------------------
حسن فضال گوید : از امام رضا (ع) درباره شب نیمه شعبان سئوال کردم ، فرمود : آن شبی است که خداوند در آن شب بندگان را از آتش جهنم آزاد میکند و گناهان را می آمُرزد. عرض کردم : آیا برای آن شب نمازی هست که ثوابش نسبت به سایر نمازهای شب های دیگر بیشتر باشد ؟ فرمود : در آن شب چیز به خصوصی نیست ولیکن اگر دوست داشتی که در آن شب عمل مستحبی را به جا بیاوری پس نماز جعفر طیار را به جا بیاور و در آن شب ذکر خداوند عزوجل ، استغفار و دعا زیاد بگو ؛ چرا که پدرم میفرمود : دعا در شب نیمه شعبان اجابت شده است.عرض کردم : مردم می گویند که آن شب شبِ اقرار است ، فرمود : آن شب شبِ قدر در ماه رمضان است.
فضایل ماه رجب ، شعبان رمضان ؛ صفحه ۴۰
---------------------------------------------
زید بن اسلم گوید :از رسول خدا (ص) از روز ماه رجب سئوال شد ، فرمود : چرا از روزه ماه شعبان غافلید؟
فضایل ماه رجب ، شعبان رمضان ؛ صفحه ۴۹
---------------------------------------------
رسول خدا (ص) فرمود : شعبان ماه من است و رمضان ماه خداست و آن بهار فقراست . خداوند قربانی کردن را قرار داد تا مساکین تان از گوشت سیر گردند پس آنها را اطعام کنید.
فضایل ماه رجب ، شعبان رمضان ؛ صفحه ۵۵
---------------------------------------------
امام صادق (ع) فرمود : پدرم دو ماه شعبان و رمضان را با روزه به هم وصل میکرد و میفرمود : روزه دو ماه پی در پی توبه ای از جانب خداوند است.
فضایل ماه رجب ، شعبان رمضان ؛ صفحه ۵۵
---------------------------------------------
امام صادق (ع) فرمود : هرکس سه روز از ماه شعبان را روزه بگیرد بهشت بر او واجب میگردد و روز قیامت رسول خدا (ص) او را شفاعت میفرماید.
فضایل ماه رجب ، شعبان رمضان ؛ صفحه ۵۶
---------------------------------------------
راوی گوید : رسول خدا (ص) ماه شعبان را با روزه به ماه رمضان وصل میکرد.
فضایل ماه رجب ، شعبان رمضان ؛ صفحه ۶۲

[!ALIPOUR!]

احادیث درباره مال و ثروت
حضرت محمد (ص) : هر امتی گوساله ای دارد ( که او را منحرف می کند ) و گوساله این امت ( امت پیامبر اکرم ) دینار و درهم است.یعنی همانطور که گوساله بنی اسرائیل پیروان حضرت موسی (ع) را گمراه کرد و آنان گوساله پرست شدند ، مال و ثروت هم موجب انحراف امت پیامبر (ص) می گردد. ( امروز شاهدیم که طبق گفته پیامبر (ص) خیلی از پیروان آن حضرت حتی از به ظاهر خوبان این امت چنین شده اند) محجة البیضاء جلد ۷ صفحه ۳۲۸
--------------------------------------------------
امیرالمؤ منین علیه السلام فرمود: رسول خدا صلى الله علیه و آله فرموده : درهم و دینار ( و دوستى آنها ) آنان را که پیش ‍ از شما بودند هلاک کردند، و همان دو هلاک کننده شمایند. اصول کافى جلد ۴ صفحه ۴
--------------------------------------------------
مولا علی (ع) : مال دوستی عاقبت انسان را تباه می کند و آرزوها را گسترده و طولانی می کند. میزان الحکمة جلد ۴ صفحه ۲۹۸۳ حدیث ۱۹۳۲۹
--------------------------------------------------
مولا علی (ع) : وقتی خداوند بنده ای را دوست بدارد ، مال و ثروت را در پیش او منفور و ناپسند جلوه می دهد و آرزوهای او را کوتاه می کند و چون خداوند بدی بنده ای را اراده کند ، مال و ثروت را محبوب او قرار دهد و آروزهایش را گسترش می دهد. خداوند متعال بدی هیچ یک از بندگان خود را نمی خواهد مگر اینکه خود بنده اعمالی را انجام دهد که مورد خشم پروردگار خود قرار گیرد که در این صورت خدا هم او را رها میسازد و به خودش وا می گذارد. غررالحکم جلد ۳ صفحه ۱۶۶ حدیث ۴۱۱۱ و ۴۱۱۰
--------------------------------------------------
مولا علی (ع) : زیادی ثروت قلبها را تباه میسازد و گناهان را پدید می آورد. میزان الحکمة جلد ۴ صفحه ۲۹۸۵
--------------------------------------------------
امام صادق (ع) : ثروت از آن خداست و او آن را نزد بندگان خود امانت گذاشته و دستور داده است که از آن در حد متعارف بخورند و بیاشامند و لباس تهیه کنند و ازدواج کنند و برای سواری از آن استفاده کنند وبا بقیه آن به مومنان نیازمند کمک کنند ، بنابراین کسی که در هر قسمت از آن از حد معمول تجاوز کند و بیشتر مصرف کند ، مرتکب گناه شده است و آنچه زیادی خورده یا آشامیده یا پوشیده یا در امر ازدواج و سواری صرف کرده است ، حرام است. بحارالانوار جلد ۱۰۳ صفحه ۱۶ حدیث ۷۴
--------------------------------------------------
امام صادق (ع) : ابلیس ملعون می گوید : در مورد بنی آدم ، هرچه مراخسته و ناتوان کند ( فریبم را نخورد ) ، در این سه چیز به فریب دادن آنها موفق میشوم : ۱٫به دست آوردن مال از راه غیر حلال ۲٫جلوگیری کردن او از پرداخت واجب مالی ( مانند زکات ، خمس و …. ) ۳٫مصرف کردن مال در راه ناروا و حرام. خصال الصدوق صفحه ۱۳۲ حدیث ۱۴۱
--------------------------------------------------
امام صادق (ع) : دعای چهارکس مستجاب نمیشود : ۱٫کسی که در خانه بنشیند و بگوید : خدایا روزی مرا برسان ، که خدا به او میگوید : آیا دستور ندادم که پی روزی بروی و تلاش کنی. ۲٫مردی که مغلوب زنش شده است ، که خداوند می گوید : آیا اختیار او را به دست تو واگذار نکردم ؟ ۳٫فردی که دارای مال و ثروت باشد و آن را تباه کند و گوید : خدایا روزیم را برسان که خداوند میفرماید : آیا دستور ندادم که میانه رو باش و اسراف نکن ، سپس این آیه را خواند : بندگان خدا کسانی هستند که هنگام انفاق اسراف نمی کنند و بخل هم نمی ورزند بلکه میان این دو راه میانه را میگرند.۴٫مردی که پول داشته و آن را قرض داده بدون آنکه سندی بگیرد خداوند میفرماید : مگر تو را دستور ندادم که شاهد بگیری ؟ بحارالانوار جلد ۱۰۳ صفحه ۱۲ حدیث ۵۳
---------------------------------------------------
کسب مال حلال
حضرت محمد (ص) : عبادت هفتاد بخش است و بهترین بخش آن بدست آوردن مال حلال. ثواب الاعمال و عقاب صفحه ۳۸۵ حدیث ۱
--------------------------------------------------
حضرت محمد (ص) : کار کردن برای کسب مال حلال ، بر هر مرد و زن مسلمان واجب است. جامع الاخبار صفحه ۳۸۹ حدیث ۱۰۷۹
--------------------------------------------------
امام صادق (ع) : هیچ خیری نیست در کسی که دوست ندارد مال حلال جمع کند تا آبروی خود را با آن حفظ کند و قرض خود را با آن ادا کند . ( چنین کسی انسان بی خیر است ) بحارالانوار جلد ۱۰۳ صفحه ۷ حدیث ۳۰
--------------------------------------------------
امام کاظم (ع) : کسی که در پی روزی حلال برای خود و خانواده اش باشد ، همانند کسی است که در راه خدا جهاد کند. بحارالانوار جلد ۱۰۳ صفحه ۳ حدیث ۷
--------------------------------------------------
مولا علی (ع) : آفرین به کسی که پیش خود فروتن و کسب او پاکیزه ( و حلال ) باشد. بحارالانوار جلد ۱۰۳ صفحه ۲ حدیث ۳
--------------------------------------------------
محمد بن هارون گوید : به امام هادی (ع) عرض کردم : از پدران شما برای ما نقل شده که زمانی بر مردم می آید که هیچ چیز کمیاب تر از برادری مونس و همدم یا کسب درهمی از راه حلال نباشد.امام (ع) در جوابم فرمود : انسان کمیاب موجود است ولی تو در زمانی هستی که هیچ چیز سخت تر از به دست آوردن مال حلال و برادر دینی نیست. بحارالانوار جلد ۱۰۳ صفحه ۱۰ حدیث ۴۳
--------------------------------------------------
حضرت محمد (ص) : کسی که بعد از تلاش در طلب مال حلال بیتوته و استراحت کند ، او آمرزیده شب را به صبح می اورد. بحارالانوار جلد ۱۰۳ صفحه ۲ حدیث ۱
--------------------------------------------------
امام صادق (ع) : تلاش در بدست آوردن روزی حلال را رها نساز ، زیرا که آن کمک به دین داری توست و همیشه مرکب خود را ببند و به خدا توکل کن. ( با توکل زانوی اشتر ببند) بحار الانوار جلد ۱۰۳ صفحه ۵ حدیث ۱۸
--------------------------------------------------
حضرت محمد (ص) : هرگاه به مردی نگاهش می افتاد و از او خوشش می آمد ، میفرمود : آیا او شغل و حرفه ای دارد ؟ پس اگر می گفتند : نه میفرمود : او از چشم من افتاد . گفته میشد : چرا یا رسول الله ؟ ایشان پاسخ می داد : چون مومن اگر شغلی نداشته باشد ، با ( خرج کردن) دینش زندگی کند و از دینش مایه میگذارد. بحار الانوار جلد ۱۰۳ صفحه ۵ حدیث ۱۸
--------------------------------------------------
امام صادق (ع) : سه خصلت است که در هر که باشد وارد بهشت میشود و خداوند از حوریان بهشتی نصیب او میکند ، هر طور و هر قدر که او بخواهد : ۱٫ فرو بردن خشم ۲٫ صبر و مقاومت بر شمشیرها به خاطر خدای متعال ۳٫ وقتی کسی به مال حرام میرسد ، آن را بخاطر خدا ترک کند. بحارالانوار جلد ۷۵ صفحه ۱۷۱ حدیث ۵
--------------------------------------------------
امام رضا (ع) : راوی گوید : به امام هشتم (ع) گفتم : فدایت شوم ! دعا کن خدا به من روزی حلال عطا کند.فرمود : می دانی حلال چیست ؟ گفتم : پیش ما حلال همان کسب پاک و پاکیزه است. امام (ع) فرمود : امام زین العابدین (ع) میفرمود : حلال ، غذای برگزیدگان است. سپس فرمود : این چنین بگو : خدایا از تو روزی فراخ می خواهم. ( شاید منظور این است که روزی خدا آن قدر گسترده و زیاد است که نیازی نیست انسان پی حرام برود ) کافی جلد ۵ صفحه ۸۹
--------------------------------------------------
حضرت محمد (ص) : رها کردن لقمه ای حرام ، پیش خدا محبوبتر است از دو هزار رکعت نماز مستحبی. تفسیر المعین صفحه ۲۶
--------------------------------------------------
حضرت محمد (ص) : رد کردن یک دانگ از حرام ( یک ششم دینار یا درهم ) پیش خدا معادل هفتادهزار حج قبول شده است. جامع الاخبار صفحه ۴۴۲
---------------------------------------------------
مال حرام
حضرت محمد (ص) : کسی که مالی را از راه غیر حلال به دست آورد ، آن مال توشه و مرکب او به طرف آتش جهنم خواهد بود. بحارالانوار جلد ۱۰۳ صفحه ۱۰ حدیث ۴۵
--------------------------------------------------
حضرت محمد (ص) : خداوند متعال فرمود : کسی که برایش مهم نباشد که دینار و درهم ( پول ) را از چه راهی به دست می آورد ، برای من هم مهم نخواهد بود که او را از کدام در جهنم وارد آتش دوزخ بکنم. بحارالانوار جلد ۱۰۳ صفحه ۵ حدیث ۱۷
--------------------------------------------------
حضرت محمد (ص) : کسی که مالی از راه غیر حلال به دست آورد ، خداوند او را تنگدست میکند. بحارالانوار جلد ۱۰۳ صفحه ۵ حدیث ۱۷
--------------------------------------------------
حضرت محمد (ص) : انسان در قیامت قدم از قدم بر نمی دارد تا اینکه از چهارچیز سوال شود :
۱٫از بدن خود که در چه راهی آن را به کار گرفت. ۲٫ و از عمرش که در کجا و چه راهی سپری کرد .۳٫و از مالش که از کجا به دست آورد و در کجا مصرف کرد .۴٫و از محب ما خاندان ( ائمه اطهار (ع) ) بحار الانوار جلد ۱۰۳ صفحه ۱۱ حدیث ۴۷
--------------------------------------------------
روایت شده که : خدمت امام باقر (ع) از مردی یاد شد امام (ع) فرمود : وقتی کسی مالی از راه حرام به دست آورد خداوند حج و عمره و صله رحم را از او قبول نمی کند ، بلکه ازدواج با آن مال هم باطل خواهد بود. بحارالانوار جلد ۱۰۳ صفحه ۱۱ حدیث ۴۷
--------------------------------------------------
امام باقر (ع) : خداوند برای هر انسان رزق حلالی را مشخص و حتمی کرده است که به طور کامل به او خواهد رسید ، و از طرفی رزق حرامی از طریق دیگر به او عرضه میشود ، پس اگر از آن حرام مقداری برداشت به همان اندازه از مال حلال او کم میشود و پیش خدا علاوه بر آن دو مال ، زیادی و افزونی است که خداوند در قرآن فرماید : از فضل و زیادی که پیش خدا است از او درخواست کنید. (سوره نساء آیه ۳۲) بحارالانوار جلد ۱۰۳ صفحه ۱۱ حدیث ۴۹
--------------------------------------------------
مولا علی (ع) : بزرگترین حسرت روز قیامت حسرت خوردن کسی است که مالی را از راه غیر حلال به دست آورد و برای فرد دیگر به ارث گذارد ، و او آنرا در راه اطاعت و بندگی خدا صرف کرده و به واسطه آن وارد بهشت گردد و اولی بواسطه آن مال حرام ( نخورده ) وارد جهنم گردد. بحارالانوار جلد ۱۰۳ صفحه ۱۲ حدیث ۵۷
--------------------------------------------------
حضرت محمد (ص) : کسی که مال مومنی را به ناحق از او بگیرد و به او ندهد ، خداوند پیوسته از او اعتراض کرده و کارهای نیک او را نکوهیده میدارد و آنها را در نامه اعمال نیک او نمی نویسد تا توبه کند و مالی را که از آن مومن گرفته به او برگرداند. بحارالانوار جلد ۱۰۴ صفحه ۲۹۴ حدیث ۸
--------------------------------------------------
حضرت محمد (ص) : وای برای تاجران امت من از گفتن لا و الله و بلی والله ( قسم خوردن در داد و ستد ) و وای برای صنعتگران امت من از امروز و فردا کردن. میزان الحکمة جلد ۳ صفحه ۲۷۰۱ حدیث ۱۷۶۴۸
---------------------------------------------------
آثار حلال خوری
حضرت محمد (ص) : کسی که روزی حلال بخورد ، فرشته ای بالای سرش قرار میگیرد و برای او طلب آمرزش میکند تا وقتی که از خوردن آن فارق شود. میزان الحکمة جلد ۳ صفحه ۲۷۰۱ حدیث ۱۷۶۴۸
--------------------------------------------------
حضرت محمد (ص) : کسی که چهل روز مال حلال بخورد ، خداوند قلب او را نورانی میکند. بحارالانوار جلد ۱۰۳ صفحه ۱۶ حدیث ۷۱
--------------------------------------------------
امام صادق (ع) : یکی از سخت ترین واجبات بر بندگان خدا یاد کردن زیاد خدا است ، سپس فرمود : مقصودم ذکر (( سبحان الله و الحمدلله و لا اله الا الله و الله اکبر )) نیست ، گرچه آن هم یاد خداست ، ولی منظورم این است که در برخورد با آنچه که خدا حلال یا حرام کرده خدا را یاد کند ، اگر اطاعت خدا بود به آن عمل کند و اگر معصیت الهی بود آن را رها کند. اصول کافی جلد ۲ صفحه ۸۰ حدیث ۴ ( شرح : در وقت برخود با گناه ، خود را حفظ کنیم که این کار، بهترین ذکر و یاد خداست )
---------------------------------------------------
آثار حرام خوری
حضرت محمد (ص) : هنگامی که لقمه حرام در شکم انسانی قرار گیرد هر فرشته ای که در آسمانها و زمین است او را لعنت میکند ، و تا وقتی که آن لقمه در شکم اوست خدا به او نگاه نمیکند ، و هر کسی که لقمه حرام بخورد بسوی خشم خدا رفته است ، پس اگر توبه کند خدا میپذیرد ، و اگر قبل از توبه بمیرد ، آتش به او سزاوارتر است. جامع الاحادیث صفحه ۲۸۹
--------------------------------------------------
امام صادق (ع) در ضمن حدیث معراج فرمود که پیامبر اکرم (ص) فرمود : گروهی را دیدم که سفره هایی از گوشتهای پاک و پاکیزه و گوشتهای آلوده جلویشان گسترده بود ولی آنان از گوشتهای آلوده و کثیف میخوردند و غذاهای پاکیزه را وا میگذاشتند ، از جبرئیل پرسیدم : اینها چه کسانی هستند ؟ جبرئیل گفت : اینها کسانی هستند که مال حلال را رها کرده ، و مال حرام میخورند ، و آنان گروهی از امت تو هستند ای محمد ! بحارالانوار جلد ۷۵ صفحه ۱۷۲ حدیث ۹
--------------------------------------------------
امام صادق (ع) میفرمود : امیرمومنان (ع) بارها میفرمود : کسی که مال مومنی را به حرام بخورد ، او از دوستان ما نیست. بحارالانوار جلد ۱۰۴ صفحه ۲۹۶ حدیث ۱۷
--------------------------------------------------
حضرت محمد (ص) : پیکری که از حرام تغذیه شده باشد وارد بهشت نمیشود. جامع الاحادیث صفحه ۲۸۹
---------------------------------------------------
درباره کسب حلال و حرام
حضرت محمد (ص) : هرکه خسته از طلب مال حلال شب را بگذراند شب را به روز آورده در حالیکه آمرزیده شده است. امالی صدوق مجلس ۴۸ حدیث ۹
--------------------------------------------------
حضرت محمد (ص) : عبادت هفتاد جزء است ، بهترین جزء آن طلب ( روزی از راه ) حلال است. سفینة البحار جلد ۱ صفحه ۱۲۰
--------------------------------------------------
حضرت محمد (ص) : حلال من تا روز قیامت حلال است و حرام من تا روز قیامت حرام است. سفینة البحار جلد ۱ صفحه ۲۹۹
--------------------------------------------------
حضرت محمد (ص) : هرکه چهل روز حلال بخورد خداوند قلبش را نورانی کند. سفینة البحار جلد ۱ صفحه ۲۹۹
--------------------------------------------------
حضرت محمد (ص) : عبادت ده جزء است نه قِسم آن در طلب مال حلال است. جامع الاخبار صفحه ۱۶۲
--------------------------------------------------
حضرت محمد (ص) : هرکه مال حلال از دسترنج خود بخورد درهای بهشت برای او گشوده شود که از هر کدام بخواهد داخل میشود. جامع الاخبار صفحه ۱۶۲
--------------------------------------------------
حضرت محمد (ص) : زمانی بر مردم می آید که مرد باک ندارد آنچه از مال برادرش گرفته حلال بوده یا حرام. مجموعه ورام جلد ۲ صفحه ۱۵۰
--------------------------------------------------
حضرت محمد (ص) : روح الامین جبرئیل از جانب پروردگارم به من خبر داد که هرگز کسی نمی میمیرد تا تمام روزی خود را دریابد پس از خدا بترسید و در طلب روزی با جمال بپردازید و بدانید که روزی دو تا است ، یکی آنکه شما طلب می کنید و یک روزی هم هست که آن شما را طلب میکند پس روزی خود را از حلال جوئید که اگر آنرا از راه حلال جوئید حلال می خورید و اگر از راه حلال نجوئید حرام میخورید و همان روزی شما گردد و از خوردن آن ناچارید. امالی صدوق مجلس ۴۹ حدیث ۱
--------------------------------------------------
حضرت محمد (ص) : هرکه از دسترنج خود ( روزی حلال ) بخورد خداوند به او با نظر رحمت نگاه کند و هرگز عذابش نکند. جامع الاخبار صفحه ۶۳
--------------------------------------------------
حضرت محمد (ص) : در ساختمان از بکار بردن ( مصالح ) حرام بترسید زیرا که آن موجب ویرانی است. اثنی عشریه صفحه ۱۴

[!ALIPOUR!]

احادیثی از حضرت محمّد (ص) و امام جعفر صادق (ع)
میلاد با سعادت پیامبر اکرم حضرت محمد مصطفی (ص) و امام جعفر صادق (ع) بر دوستداران جهان عدل و رحمت ، عزت و غیرت ، صلح و شرافت ، آزادی و برابری ، صداقت و راستگویی ، وحدت و یکرنگی مبارک باد.


در این مطلب احادیثی گهر بار از پیامبر اکرم(ص) و امام جعفر صادق (ع) گردآوری شده است.

حضرت محمّد (ص) :

برترین ایمان آن است که بدانی خداوند همه جا با توست (کنزل العمال، 66)

...........................................
حضرت محمّد (ص) :

هر گاه بنده دروغ بگويد، از بوى گندى كه پديد آورده‏است، فرشته به مسافت يك ميل از او فاصله گيرد.
دروغ، درى از نفاق(5122/11؛ الترغيب والترهيب: 597/3)

...........................................


حضرت محمّد (ص) :

دروغ، درى از درهاى نفاق است. (5122/11؛ كنزالعمال: 8212)

...........................................
حضرت محمّد (ص) :

دروغ، چه جدّى و چه شوخى آن، درست نيست. همچنين درست نيست كه مرد به فرزند خود وعده‏اى بدهد وبه آن عمل نكند. همانا راستگويى، به نيكى رهنمون مى‏شود و نيكى به بهشت هدايت مى‏كند و دروغ به‏ناراستى و انحراف مى كشاند و ناراستى و انحراف به آتش رهنمون مى شود. (51260/11؛ كنزالعمال: 8217)

..........................................

حضرت محمّد (ص) :

واى بر كسى كه براى خنداندن مردم دروغ بگويد، واى بر او، واى بر او. (5126/11؛ كنزالعمال: 8215)

...........................................

حضرت محمّد (ص) :

ناتوان ترين مردم كسى است كه از دعا كردن ناتوان باشد. (1646/4؛ امالى طوسى: 89)

...........................................

حضرت محمّد (ص) :

خداوند عزّ و جل نفرت دارد از مردى كه در خانه‏اش بر او حمله كنند و او نجنگد. (6874/14؛ عيون اخبارالرضا)ع): 28/2)

...........................................

حضرت محمّد (ص) :

زيرك‏ترين شما كسى است كه بيشتر از ديگران به ياد مرگ باشد ودور انديش‏ترين شما آماده‏ترينتان براى آن‏است. (1142/3؛ اعلام الدين: 333)

...........................................
حضرت محمّد (ص) :

نخستين كسى كه به دوزخ مى‏رود فرمانرواى قدرتمندى است كه دادگرى نكند و توانگرى كه حقوق مالى خودرا نپردازد و تهيدست متكبّر. (890/2؛ عيون اخبارالرضا)ع): 28/2)

...........................................
حضرت محمّد (ص) :

هر كه براى ديدن برادر مؤمن خود - و نه به قصد نياز خواهى - به خانه او رود، از ديداركنندگان خدا انگاشته شود وسزاوار است بر خدا كه ديدار كننده خود را گرامى دارد. .(2276/5؛ بحار: 192/77)

...........................................
حضرت محمّد (ص) :

پيامبر خدا صلى الله عليه وآله بر ديوانه‏اى گذشت و پرسيد: او را چه شده‏است ؟ عرض شد: او ديوانه است. فرمود: نه،او آسيب ديده‏است. ديوانه كسى است كه دنيا را بر آخرت برگزيند. (830/2؛ مشكاة الانوار: 270). 12. كيفر زورگويى زودتر از كيفر هر كردار زشت ديگرى دامنگير انسان مى‏شود. (524/2؛ كافى: 327/2)

...........................................

حضرت محمّد (ص) :

خداوند متعال زيباست، زيبايى را دوست دارد و دوست دارد اثر نعمت خود را در بنده‏اش ببيند. او فقر وفقرنمايى را دشمن دارد. (772/2؛ كنزالعمال: 1716)

...........................................

امام جعفر صادق (ع):

هر که خدا رابشناسد ترس او در دلش می افتد و هر از خدا ترسان باشد نفسش از دنیا باز می ماند. (جهاد النفس، ص 83)

...........................................

امام جعفر صادق (ع):

شیعیان ما را در سه چیز بیازمایید :در مواظـبـت بر اوقـــات نمـــازها ، در نگهدارى اسرارشان از دشمنان ما و در همدردى و کمک مالى به برادرانشان (میزان الحکمه، باب صفات الشّیعه)

...........................................

امام جعفر صادق (ع):

نزدیکترین حالات بنده به پروردگار حالت سجده است. (ثواب الاعمال و عقاب الاعمال)

...........................................

امام جعفر صادق (ع):

از دو مسلمان كه به هم برخورد مي كند آن كه ديگري را بيشتر دوست دارد بهتر است .

اصول كافي ، ج 3 ، ص 193

...........................................

امام جعفر صادق (ع):

همه خير در خانه اي نهاده شده و كليدش را زهد و بي رغبتي به دنيا قرار داده اند . اصول كافي ، ج 3 ، ص 194

...........................................

امام جعفر صادق (ع):

چنان از خدا بترس كه گويا او را مي بيني و اگر تو او را نمي بيني او تو را مي بيند . اصول كافي ، ج 3 ، ص 110

...........................................

امام جعفر صادق (ع):

اميرالمؤمنين عليه السلام مي فرمود : بهترين عبادت عفت است . اصول كافي ، ج 3 ، ص 125

...........................................

امام جعفر صادق (ع):

پيامبر خدا فرمود : هر كه گناهي را براي خدا و ترس از او ترك كند خدا او را در روز قيامت خشنود گرداند. اصول كافي ، ج 3 ، ص 128

...........................................-
امام جعفر صادق (ع):

خداوند متعال فرموده است : بنده من با چيزي محبوبتر از انجام واجبات به من دوستي نكند .
اصول كافي ، ج 3 ، ص 129

...........................................
امام جعفر صادق (ع):

عبادت كنندگان سه دسته اند : گروهي خداي متعال را از ترس عبادت كنند و اين عبادت بردگان است ، گروهي خداي متعال را به طمع ثواب عبادت كنند و اين عبادت مزدوران است . دسته اي خداي متعال را براي دوستيش عبادت كنند و اين عبادت آزادگان و بهترين عبادت است . اصول كافي ، ج 3 ، ص 131

...........................................
امام جعفر صادق (ع):

اهل دوزخ از اينرو در دوزخ جاودان باشند كه نيت داشتند اگر در دنيا جاودان باشند هميشه نافرماني خدا كنند و اهل بهشت از اينرو در بهشت جاودان باشند كه نيت داشتند اگر در دنيا باقي بمانند هميشه اطاعت خدا كنند پس اين دسته و آن دسته به سبب نيت خويش جاوداني شدند ، سپس قول خداي تعالي را تلاوت نمود : بگو هركس طبق طريقه خويش عمل مي كند . فرمود : يعني طبق نيت خويش . اصول كافي ، ج 3 ، ص 135 - 136


...........................................

امام جعفر صادق (ع):

سه چيز از علامات مؤمن است : شناختن خدا و شناختن دوستان و دشمنان خدا .
اصول كافي ، ج 3 ، ص 192

...........................................
امام جعفر صادق (ع):

هر مؤمني به بلائي گرفتار شود و صبر كند ، اجر هزار شهيد براي اوست .

اصول كافي ، ج 3 ، ص 146

...........................................

امام جعفر صادق (ع):

سليمان ديلمي مي گويد : به امام صادق - عليه السلام - عرض كردم فلاني در عبادت و ديانت و فضيلت چنين و چنان است . فرمود : عقلش چگونه است ؟ گفتم نمي دانم . فرمود : پاداش به اندازه عقل است . اصول كافي ، ج 1 ، ص 12


...........................................

امام جعفر صادق (ع):
از دو صفت پرهیز كن كه هركس هلاك شد به خاطر این دو صفت بود . بپرهیز از این كه طبق رأی و نظر خویش به مردم فتوی دهی یا به آنچه نمی دانی عقیده دینی پیدا كنی .اصول كافی ، ج 1 ، ص

[!ALIPOUR!]

احادیثی درباره زن

امام صادق عليه السلام :

أَكثَرُ الخَيرِ فِى النِّساءِ؛
بيشترين خير و بركت در زنان است.
من لايحضره الفقيه، ج3، ص385، ح4352
----------------------------------------------
رسول اكرم صلى الله عليه و آله :
اَلمَرأَةُ الصّالِحَةُ أَحَدُ الكاسِبَينِ؛
زن شايسته يكى از دو عامل پيشرفت خانواده است.
بحارالأنوار، ج103، ص238، ح39
----------------------------------------------
رسول اكرم صلى الله عليه و آله :
وَنِساءٌ كاسياتٌ عارياتٌ مُميلاتٌ مائِلاتٌ رُؤُوسُهُنَّ كَأَسنِمَةِ البُختِ المائِلَةِ لايَدخُلنَ الجَنَّةَ وَلايَجِدنَ ريحَها وَإنَّ رِيحَها لَيُوجَدُ مِن مَسيرَةِ كَذا وَكَذا؛
(در آينده) زنانى پيدا مى شوند كه در عين پوشيدگى برهنه اند (لباس هاى بدن نما و جوراب هاى نازك مى پوشند) هوسباز و دلفريب مى باشند، موهاى خود را طورى آرايش مى كنند كه مانند كوهان شتر جلوه مى كند. اينان داخل بهشت نمى شوند و حتى بوى آن را استشمام نمى كنند، با اين كه بوى بهشت از راه بسيار دور شنيده مى شود.
صحيح مسلم، ج3، ص1680، ح2128
----------------------------------------------
رسول اكرم صلى الله عليه و آله :
إِنَّ خَيرَ نِسائِكُمُ الوَلُودُ الوَدُودُ لعَفيفَةُ، العَزيزَةُ فى أَهلِهَا، الذَّليلَةُ مَعَ بَعلِهَا، المُتَبَرِّجَةُ مَعَ زَوجِها، الحِصانُ عَلى غَيرِهِ الَّتى تَسمَعُ قَولَهُ وَتُطيعُ أَمرَهُ... ؛
بهترين زنانتان، آن زن زايا، بسيار مهربان و پاكدامن است كه براى شوهرش خودآرايى مى كند و از غير او خود را محفوظ نگه مى دارد، حرف شوهرش را مى شنود و فرمان او را اطاعت مى كند... .
كافى، ج5، ص324، ح1
----------------------------------------------
امام باقر عليه السلام :
لا شَفيعَ لِلمَرأَةِ أَنجَحُ عِندَ رَبِّها مِن رِضا زَوجِها؛
هيچ شفيعى براى زن نزد پروردگارش نجات بخش تر از رضايت شوهرش نيست.
خصال، ص 588
----------------------------------------------
امام على عليه السلام :
صيانَةُ المَرأَةِ أَنعَمُ لِحالِها وَأَدوَمُ لِجَمالِها؛
محفوظ بودن و پاكدامنى براى سلامتى زن مفيدتر است و زيبايى او را بادوام تر مى كند.
غررالحكم، ج4، ص200، ح5820
----------------------------------------------
رسول اكرم صلى الله عليه و آله :
إنَّ اللّه تَبارَكَ وَتَعالى عَلَى الناثِ أَرأَفُ مِنهُ عَلَى الذُّكُورِ وَما مِن رَجُلٍ يُدخِلُ فَرحَةً عَلَى امرَأَةٍ بَينَهُ وَبَينَها حُرمَةٌ إِلاّ فَرَّحَهُ اللّه تَعالى يَومَ القيامَةِ؛
خداى بزرگ، به زنان مهربان تر از مردان است و هيچ مردى، زنى از محارم خود را خوشحال نمى كند، مگر آن كه خداوند متعال او را در قيامت شاد مى كند.
كافى، ج6، ص6، ح7
----------------------------------------------
امام على عليه السلام :
وَلاتُمَلِّكِ المَرأَةَ أَمرَها ما جاوَزَ نَفسَها فَإِنَّ المَرأَةَ رَيحانَةٌ وَلَيسَت بِقَهرَمانَةٍ... ؛
كارى كه در توان زن نيست به او مسپار زيرا او چون گُلى است (ظريف و آسيب پذير) نه قهرمان و كار فرما.
نهج البلاغه، نامه 31
----------------------------------------------
رسول اكرم صلى الله عليه و آله :
اَلحَياءُ حَسَنٌ وَلكِن فِى النِّساءِ أَحسَنُ؛
حيا خوب است ولى براى زنان خوب تر است.
نهج الفصاحه، ح 2006
----------------------------------------------
رسول اكرم صلى الله عليه و آله :
أَيُّمَا امرَأَةٍ ماتَت وَزَوجُها عَنها راضٍ دَخَلَتِ الجَنَّةَ؛
هر زنى، از دنيا برود و شوهرش از او راضى باشد، به بهشت مى رود.
نهج الفصاحه، ح 1022
----------------------------------------------
رسول اكرم صلى الله عليه و آله :
اِستَوصُوا بِالنِّساءِ خَيرا؛
يكديگر را به رفتار نيك با زنان سفارش كنيد.
بحارالأنوار، ج33، ص628، ح744
----------------------------------------------
رسول اكرم صلى الله عليه و آله :
عِفُّوا تَعِفُّ نِساؤُكُم؛
پاكدامن باشيد تا زنانتان پاكدامن باشند.
نهج الفصاحه، ح 1089
---------------------------------------------
رسول اكرم صلى الله عليه و آله :

اِذا حَمَلَتِ المَرأَةُ كانَت بِمَنزِلَةِ الصّائِمِ القائِمِ المُجاهِدِ بِنَفسِهِ وَ مالِهِ فى سَبيلِ اللّه ، فَاِذا وَضَعَت كانَ لَها مِنَ الأَجرِ ما لا تَدرى ما هُوَ لِعِظَمِهِ، فَاِذا اَرضَعَت كانَ لَها بِكُلِّ مَصَّةٍ كَعِدلِ عِتقِ مُحَرَّرٍ مِن وُلدِ اِسماعيلَ ، فَاِذا فَرَغَت مِن رَضاعِهِ ضَرَبَ مَلَكٌ عَلى جَنبِها وَ قالَ : اِستَأنِفِى العَمَلَ، فَقَد غُفِرَ لَكِ ؛
هنگامى كه زن باردار مى شود ، همانند روزه دارِ شب زنده دار و مجاهدى است كه با جان و مالش در راه خدا جهاد مى كند و هنگامى كه فارق شود ، پاداشى دارد كه نمى دانى عظمت آن چه قدر است و هنگامى كه شير بدهد ، در هر بار مكيدن ، پاداش آزاد كردن يكى از فرزندان اسماعيل عليه السلام براى اوست و آن گاه كه شيردادن تمام شود ، فرشته اى بر پهلوى او مى زند و مى گويد : «عمل را از نو آغاز كن كه بى ترديد ، آمرزيده شدى» .
امالى صدوق، ص 496، ح 678
----------------------------------------------
رسول اكرم صلى الله عليه و آله :
حَسِّنوا أَخلاقَكُم وَالطُفوا بِجيرانِكُم وَأكرِموا نِساءَ كُم تَدخُلُوا الجَنَّةَ بِغَيرِ حِسابٍ؛
اخلاق خود را نيكو كنيد و با همسايگان خود مهربان باشيد و زنان خود را گرامى بداريد تا بى حساب وارد بهشت شويد.
التوحيد، ص 127
---------------------------------------------
رسول اكرم صلى الله عليه و آله :
اَعظَمُ النِّساءِ بَرَكَةً اَيسَرُهُنَّ صَداقا ؛
با بركت ترين زنان، كم مهريّه ترين آنان است.
السنن الكبرى، ج 7، ص 235
----------------------------------------------
رسول اكرم صلى الله عليه و آله :
اَلحَياءُ عَشَرَةُ أَجزاءٍ فَتِسعَةٌ فِى النِّساءِ وَواحِدٌ فِى الرِّجالِ؛
حيا ده جز دارد، نه جزء آن در زنان است و يك جزء در مردان.
كنزالعمال، ج3، ص121، ح5769
----------------------------------------------
امام على عليه السلام :
جِهادُ المَرأَةِ حُسنُ التَّبَعُّلِ؛
جهاد زن خوب شوهردارى كردن است.
خصال، ص 620
----------------------------------------------
پيامبر صلى‏ی الله‏ عليه‏ و‏آله :
اَطْعِمُوا الْمَرأَةَ فى شَهْرِها الَّذى تَلِدُ فيهِ التَّمْرَ فَاِنَّ وَلَدَها يَكونُ حَليما نَقيّا ؛
به زن، در ماهى كه زايمان كرده ، خرما بدهيد ، چرا كه فرزند او بردبار و پاك مى‏شود.
مكارم الأخلاق ، ص 169
----------------------------------------------
پيامبر صلى‏ی الله‏ عليه ‏و‏آله :
ما مِن اِمْرَاَةٍ حامِلَةٍ اَكَلَتِ الْبِطِّيخَ اِلاّ يَكونُ مَولودُها حَسَنَ الْوَجْهِ وَ الْخُلُقِ ؛
هيچ زن باردارى نيست كه خربزه بخورد ، مگر اين كه فرزندش زيبا و خوش اخلاق مى‏گردد .
طب النبي صلى‏ی الله‏ عليه‏ و‏آله ، ص 10
---------------------------------------------
پيامبر صلى‏ی الله‏ عليه‏ و‏آله :
اَلْعَدْلُ حَسَنٌ وَلكِنْ فِى الاُْمَراءِ اَحْسَنُ، وَ السَّخاءُ حَسَنٌ وَلكِنْ فِى الاَْغْنياءِ اَحْسَنُ، اَلْوَرَعُ حَسَنٌ وَلكِنْ فِى الْعُلَماءِ اَحْسَنُ، اَلصَّبْرُ حَسَنٌ وَلكِنْ فِى الْفُقَراءِ اَحْسَنُ، اَلتَّوبَةُ حَسَنٌ وَلكِنْ فِى الشَّبابِ اَحْسَنُ، اَلْحَياءُ حَسَنٌ وَلكِنْ فِى النِّساءِ اَحْسَنُ؛
عدالت نيكو است اما از دولتمردان نيكوتر، سخاوت نيكو است اما از ثروتمندان نيكوتر؛ تقوا نيكو است اما از علما نيكوتر؛ صبر نيكو است اما از فقرا نيكوتر، توبه نيكو است اما از جوانان نيكوتر و حيا نيكو است اما از زنان نيكوتر.
نهج الفصاحه، ح 2006

[!ALIPOUR!]

احادیث گرانقدر پیرامون شرک
1. قال الامام علي - عليه السلام - : آفَةُ الإِيمَانِ الشِّرک.
امام علي - عليه السلام - فرمود: آفت ايمان، شرک است.«غرر الحکم، ح 3915»




_________________________
2. قالت فاطمة الزهراء - سلام الله عليها - : فَرَضَ (اللهُ) اَلإِيمَانَ تَطهِيراً مِنَ الشِّرک.
حضرت زهرا - سلام الله عليها - فرمود: خداوند ايمان را براي پاک شدن از شرک، واجب نمود.«بحار الأنوار، ج 6، ص 108»


_________________________
3. قال رسول الله - صلي الله عليه و آله - : إنَّ أخوَفَ مَا أخَافُ عَلَيکم اَلشِّرک الأصغَرُ، قَالُوا: وَمَا الشِّرک الأصغَرُ يَا رَسُولَاللهِ؟ قَالَ: هُوَ الرِّيَاءُ.
پيامبر اکرم - صلي الله عليه و آله - فرمود: آنچه بيش از هر چيز ديگري بر شما مي ترسم شرک اصغر است، گفتند: اي پيغمبر خدا شرک اصغر چيست؟ حضرت فرمود: ريا.«بحار الأنوار، ج 72، ص 303»

_________________________
4. قال الامام الصادق - عليه السلام - : مَن اِبتَدَعَ رَأياً فَأَحَبَّ عَلَيهِ أَو أَبغَضَ عَلَيهِ.
امام صادق - عليه السلام - فرمود : درباره (کمترين حد شرک) فرمود: کسي که رأي و عقيده اي را بدعت گذارد و به آن حبّ و بغض ورزد.«الکافي، ج 2، ص 415»

_________________________
5. قال الامام علي - عليه السلام - : اَلنِّفَاقُ أخُو الشِّرک.
امام علي - عليه السلام - فرمود: نفاق، برادر شرک است.«غرر الحکم، ح 483»


_________________________
6. قال الامام زين العابدين - عليه السلام - : اِعلَمُوا عِبَادَ اللهِ اِنَّ أَهلَ الشِّرک لا تُنصَبُ لَهُمُ المَوَازِينُ، وَ لا تُنشَرُ لَهُمُ الدَّوَاوِينُ، وَإنَّما يُحشَرُونَ إلي جَهَنَّمَ زُمَراً، وَإنَّمَا نَصبُ المَوَازِينِ وَ نَشرُ الدَّوَاوِينِ لأهلِ الإسلامِ.
امام سجّاد - عليه السلام - فرمود: اي بندگان خدا آگاه باشيد براي اهل شرک ترازوهاي اعمال قرار نخواهد گرفت و دفترهاي حساب و کتاب گسترده نمي شوند بلکه دسته جمعي به سوي جهنم فرستاده مي شوند و قرار دادن آن ترازوها و گستردن آن ديوان و دفترها براي اهل اسلام است.«نور الثقلين، ج 4، ص 507»


_________________________
7. قال الامام الصادق - عليه السلام - : يَقُولُ إبلِيسُ لِجُنُودِهِ: ألقُوا بَينَهُم الحَسَدَ وَالبَغيَ فَاِنَّهُمَا يَعدِلانِ عِندَ اللهِ الشِّرک.
امام صادق - عليه السلام - فرمود: ابليس به سربازان خود مي گويد: حسادت و ظلم را در ميان انسانها منتشر کنيد که اينها در نزد خدا با شرک برابرند.«الکافي، ج 2، ص 327»


_________________________
8. قال الامام علي - عليه السلام - : اعلَمُوا أَنَّ يَسِيرَ الرِّيَاءِ شِرک.
امام علي - عليه السلام - فرمود: بدانيد که کمترينِ ريا، شرک به حساب مي آيد.«تحف العقول، ص 151»


_________________________
9. قال الامام الصادق - عليه السلام - : إنَّ الرَّجعَةَ لَيسَ بِعَامَّةٍ، وَهِيَ خَاصَّةٌ لا يَرجِعُ إلا مَن مَحَّضَ الإيمَانَ مَحضاً أو مَحَّضَ الشِّرک مَحضاً.
امام صادق - عليه السلام - فرمود: رجعت براي همه نيست بلکه اختصاص به عده خاصي دارد. رجعت نمي کند مگر کسي که ايمان خالص داشته باشد يا شرک خالص.«بحار الأنوار، ج 53، ص 39»

_________________________
10. قال الامام علي - عليه السلام - : سَبَبُ الهَلاک اَلشِّرک.
امام علي - عليه السلام - فرمود: شرک، موجب هلاکت است.«غرر الحکم، ح 5541»

[!ALIPOUR!]

فضیلت عید سعید فطر در روایات
عَن رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم:
در روایتی طولانی در فضیلت ماه رمضان، از پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله و سلم نقل شده است:
«فَإِذَا كَانَتْ لَیلَةُ الْفِطْرِ وَ هِی تُسَمَّى لَیلَةَ الْجَوَائِزِ أَعْطَى اللَّهُ الْعَامِلینَ أَجْرَهُمْ بِغَیرِ حِسَابٍ» ؛و چون شب عید فطر-كه شب جوائز نام دارد- فرا رسد، خداوند پاداش عمل‏ كنندگان را بدون حساب و شمارش ببخشد.




«فَإِذَا كَانَتْ غَدَاةُ یوْمِ الْفِطْرِ بَعَثَ اللَّهُ الْمَلَائِكَةَ فِی كُلِّ الْبِلَادِ فَیهْبِطُونَ إِلَى الْأَرْضِ وَ یقِفُونَ عَلَى أَفْوَاهِ السِّكَكِ فَیقُولُونَ یا أُمَّةَ مُحَمَّدٍ اخْرُجُوا إِلَى رَبٍّ كَرِیمٍ یعْطِی الْجَزِیلَ وَ یغْفِرُ الْعَظِیمَ : ؛
و چون صبح روز عید فرا رسد خداوند فرشتگان را به همه ‏ی شهرها بفرستد. پس در زمین فرود آیند و سر كوچه‏ ها و گذرها بایستند و [ با صدایى كه آن را همه‏ ی آفریده‏ هاى خدا جز جن و آدمیان می‏شنوند] گویند: اى امّت محمّد! به سوى پروردگار كریم [براى نماز عید] بیرون شوید كه او پاداش فراوان دهد و گناهان بزرگ را بیامرزد.


«فَإِذَا بَرَزُوا إِلَى مُصَلَّاهُمْ قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لِلْمَلَائِكَةِ: مَلَائِكَتِی! مَا جَزَاءُ الْأَجِیرِ إِذَا عَمِلَ عَمَلَهُ؟ قَالَ: فَتَقُولُ الْمَلَائِكَةُ: إِلَهَنَا وَ سَیدَنَا! جَزَاۆُهُ أَنْ تُوَفِّی أَجْرَهُ.» ؛
و چون سوى محلّ برگزارى نماز عید روند خدا عزّ و جلّ به فرشتگان فرماید: اى فرشتگان من! مزد كارگر- چون كار خود را انجام دهد- چیست؟ عرضه دارند: معبودا و سیدا! این که مزدش را كامل پرداخت کنی.


«قَالَ: فَیقُولُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ: فَإِنِّی أُشْهِدُكُمْ مَلَائِكَتِی أَنِّی قَدْ جَعَلْتُ ثَوَابَهُمْ عَنْ صِیامِهِمْ شَهْرَ رَمَضَانَ وَ قِیامِهِمْ فِیهِ رِضَای وَ مَغْفِرَتِی » ؛
خداوند عزّ و جلّ فرماید: شما را گواه مى ‏گیرم كه من پاداش روزه‏ ی رمضان و نمازشان را خشنودى و آمرزش خود از ایشان قرار دادم.
و چون سوى محلّ برگزارى نماز عید روند خدا عزّ و جلّ به فرشتگان فرماید: اى فرشتگان من! مزد كارگر- چون كار خود را انجام دهد- چیست؟ عرضه دارند: معبودا و سیدا! این که مزدش را كامل پرداخت کنی


«وَ یقُولُ: یا عِبَادِی سَلُونِی فَوَ عِزَّتِی وَ جَلَالِی لَا تَسْأَلُونِّی الْیوْمَ فِی جَمْعِكُمْ لِآخِرَتِكُمْ وَ دُنْیاكُمْ إِلَّا أَعْطَیتُكُمْ » ؛
و خداوند [خطاب به بندگان خویش] مى‏ فرماید: اى بندگان من! [هر چه مى‏ خواهید] از من بخواهید كه به عزت و جلال خودم سوگند که امروز در این اجتماع خویش، هر چه براى دنیا وآخرت خود بخواهید عطا مى‏ كنم.


«وَ عِزَّتِی لَأَسْتُرَنَّ عَلَیكُمْ عَوْرَاتِكُمْ مَا رَاقَبْتُمُونِی وَ عِزَّتِی لَآجَرْتُكُمْ وَ لَا أَفْضَحُكُمْ بَینَ یدَی أَصْحَابِ الْخُلُودِ » ؛
و به عزت و جلال خودم سوگند تا وقتی كه مرا مراقب خود بدانید[ و از من بترسید] شما را در پناه مى‏ گیرم و نزد كسانى كه در دوزخ جاودانند رسوایتان نسازم.


«انْصَرِفُوا مَغْفُوراً لَكُمْ قَدْ أَرْضَیتُمُونِی وَ رَضِیتُ عَنْكُمْ » ؛
باز گردید كه آمرزیده شدید همانا مرا خشنود كردید و من از شما خشنود شدم.


«قَالَ: فَتَفْرَحُ الْمَلَائِكَةُ وَ تَسْتَبْشِرُ وَ یهَنِّئُ بَعْضُهَا بَعْضاً بِمَا یعْطِی اللَّهُ هَذِهِ الْأُمَّةَ إِذَا أَفْطَرُوا » ؛
در ادامه می‏فرماید: پس فرشتگان به خاطرآنچه-که خداوند در روز عید فطر به این امت ارزانى فرموده است- شاد مى‏شوند و به یکدیگر بشارت داده و تبریك گویند.

(امالی مفید مجلس 27 ص232)







رَوَى جَابِر عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ علیه السّلام قَالَ: قَالَ النَّبِی [صلّى اللَّه علیه و آله]:
جابر از امام باقر علیه السّلام روایت كرده‏ كه آن حضرت فرمود: رسول خدا صلّى اللَّه علیه و آله فرمود:
«إِذَا كَانَ أَوَّلُ یوْمٍ مِنْ شَوَّالٍ نَادَى مُنَادٍ: یا أَیهَا الْمُۆْمِنُونَ اغْدُوا إِلَى جَوَائِزِكُمْ» ؛
چون روز اول شوّال فرا مى ‏رسد منادیى ندا مى‏ كند: اى مۆمنان در این صبحگاه بشتابید براى جوائزتان .[كه به پاداش عبادات رمضان می‏دهند]


ثُمَّ قَالَ: یا جَابِرُ جَوَائِزُ اللَّهِ لَیسَتْ كَجَوَائِزِ هَۆُلَاءِ الْمُلُوكِ ثُمَّ قَالَ: هُوَ یوْمُ الْجَوَائِز
سپس فرمود: اى جابر جوائز خداوند متعال كه مانند جوائز این پادشاهان نیست.آنگاه فرمود: امروز روز جائزه است.(من لا یحضره الفقیه ج‏1 ص511 ح1478)


همانا خداوند عزّ و جلّ ماه رمضان را میدان مسابقه براى بندگان خود قرار داده است تا با طاعت و عبادت خود براى رسیدن به رضوان و خشنودى خداوند از یكدیگر پیشى بگیرند. پس گروهى در این میدان تاختند و به خشنودى الهى فائز شدند و عدّه‏اى دیگر عقب افتادند و تقصیر كردند و زیان دیدند.


«نَظَرَ الْحَسَنُ بْنُ عَلِی ع إِلَى أُنَاسٍ فِی یوْمِ فِطْرٍ یلْعَبُونَ وَ یضْحَكُونَ فَقَالَ لِأَصْحَابِهِ وَ الْتَفَتَ إِلَیهِمْ» :
امام حسن مجتبى علیه السّلام در روز عید فطر گروهى را دید كه مشغول بازى و خنده بودند. پس در حالى كه به آنان اشاره می‏كرد به اصحاب خویش فرمود:


إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ جَعَلَ شَهْرَ رَمَضَانَ مِضْمَاراً لِخَلْقِهِ یسْتَبِقُونَ فِیهِ بِطَاعَتِهِ إِلَى رِضْوَانِهِ فَسَبَقَ فِیهِ قَوْمٌ فَفَازُوا وَ تَخَلَّفَ آخَرُونَ فَخَابُوا
همانا خداوند عزّ و جلّ ماه رمضان را میدان مسابقه براى بندگان خود قرار داده است تا با طاعت و عبادت خود براى رسیدن به رضوان و خشنودى خداوند از یكدیگر پیشى بگیرند.
پس گروهى در این میدان تاختند و به خشنودى الهى فائز شدند و عدّه‏اى دیگر عقب افتادند و تقصیر كردند و زیان دیدند.»


فَالْعَجَبُ كُلُّ الْعَجَبِ مِنَ الضَّاحِكِ اللَّاعِبِ فِی الْیوْمِ الَّذِی یثَابُ فِیهِ الْمُحْسِنُونَ وَ یخِیبُ فِیهِ الْمُقَصِّرُونَ
پس شگفتا و بسیار شگفتا از آن‏كه به خنده و بازى مشغول باشد در چنین روزى كه نیكوكاران در این روز پاداش مى‏ یابند و تقصیركاران زیان مى ‏بینند.



وَ ایمُ اللَّهِ لَوْ كُشِفَ الْغِطَاءُ لَشُغِلَ مُحْسِنٌ بِإِحْسَانِهِ وَ مُسِی‏ءٌ بِإِسَاءَتِه‏
و قسم به خدا كه اگر حجاب از میان برخیزد و پرده كنار رود بى‏تردید و حتما نیكوكار مشغول نیكوكارى خود شود و بدكردار گرفتار زشتكارى خود باشد.
(من لا یحضره الفقیه ج‏1 ص511 ح1479)

[!ALIPOUR!]

فضیلت عید سعید فطر در روایات
عَن رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم:
در روایتی طولانی در فضیلت ماه رمضان، از پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله و سلم نقل شده است:
«فَإِذَا كَانَتْ لَیلَةُ الْفِطْرِ وَ هِی تُسَمَّى لَیلَةَ الْجَوَائِزِ أَعْطَى اللَّهُ الْعَامِلینَ أَجْرَهُمْ بِغَیرِ حِسَابٍ» ؛و چون شب عید فطر-كه شب جوائز نام دارد- فرا رسد، خداوند پاداش عمل‏ كنندگان را بدون حساب و شمارش ببخشد.




«فَإِذَا كَانَتْ غَدَاةُ یوْمِ الْفِطْرِ بَعَثَ اللَّهُ الْمَلَائِكَةَ فِی كُلِّ الْبِلَادِ فَیهْبِطُونَ إِلَى الْأَرْضِ وَ یقِفُونَ عَلَى أَفْوَاهِ السِّكَكِ فَیقُولُونَ یا أُمَّةَ مُحَمَّدٍ اخْرُجُوا إِلَى رَبٍّ كَرِیمٍ یعْطِی الْجَزِیلَ وَ یغْفِرُ الْعَظِیمَ : ؛
و چون صبح روز عید فرا رسد خداوند فرشتگان را به همه ‏ی شهرها بفرستد. پس در زمین فرود آیند و سر كوچه‏ ها و گذرها بایستند و [ با صدایى كه آن را همه‏ ی آفریده‏ هاى خدا جز جن و آدمیان می‏شنوند] گویند: اى امّت محمّد! به سوى پروردگار كریم [براى نماز عید] بیرون شوید كه او پاداش فراوان دهد و گناهان بزرگ را بیامرزد.


«فَإِذَا بَرَزُوا إِلَى مُصَلَّاهُمْ قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لِلْمَلَائِكَةِ: مَلَائِكَتِی! مَا جَزَاءُ الْأَجِیرِ إِذَا عَمِلَ عَمَلَهُ؟ قَالَ: فَتَقُولُ الْمَلَائِكَةُ: إِلَهَنَا وَ سَیدَنَا! جَزَاۆُهُ أَنْ تُوَفِّی أَجْرَهُ.» ؛
و چون سوى محلّ برگزارى نماز عید روند خدا عزّ و جلّ به فرشتگان فرماید: اى فرشتگان من! مزد كارگر- چون كار خود را انجام دهد- چیست؟ عرضه دارند: معبودا و سیدا! این که مزدش را كامل پرداخت کنی.


«قَالَ: فَیقُولُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ: فَإِنِّی أُشْهِدُكُمْ مَلَائِكَتِی أَنِّی قَدْ جَعَلْتُ ثَوَابَهُمْ عَنْ صِیامِهِمْ شَهْرَ رَمَضَانَ وَ قِیامِهِمْ فِیهِ رِضَای وَ مَغْفِرَتِی » ؛
خداوند عزّ و جلّ فرماید: شما را گواه مى ‏گیرم كه من پاداش روزه‏ ی رمضان و نمازشان را خشنودى و آمرزش خود از ایشان قرار دادم.
و چون سوى محلّ برگزارى نماز عید روند خدا عزّ و جلّ به فرشتگان فرماید: اى فرشتگان من! مزد كارگر- چون كار خود را انجام دهد- چیست؟ عرضه دارند: معبودا و سیدا! این که مزدش را كامل پرداخت کنی


«وَ یقُولُ: یا عِبَادِی سَلُونِی فَوَ عِزَّتِی وَ جَلَالِی لَا تَسْأَلُونِّی الْیوْمَ فِی جَمْعِكُمْ لِآخِرَتِكُمْ وَ دُنْیاكُمْ إِلَّا أَعْطَیتُكُمْ » ؛
و خداوند [خطاب به بندگان خویش] مى‏ فرماید: اى بندگان من! [هر چه مى‏ خواهید] از من بخواهید كه به عزت و جلال خودم سوگند که امروز در این اجتماع خویش، هر چه براى دنیا وآخرت خود بخواهید عطا مى‏ كنم.


«وَ عِزَّتِی لَأَسْتُرَنَّ عَلَیكُمْ عَوْرَاتِكُمْ مَا رَاقَبْتُمُونِی وَ عِزَّتِی لَآجَرْتُكُمْ وَ لَا أَفْضَحُكُمْ بَینَ یدَی أَصْحَابِ الْخُلُودِ » ؛
و به عزت و جلال خودم سوگند تا وقتی كه مرا مراقب خود بدانید[ و از من بترسید] شما را در پناه مى‏ گیرم و نزد كسانى كه در دوزخ جاودانند رسوایتان نسازم.


«انْصَرِفُوا مَغْفُوراً لَكُمْ قَدْ أَرْضَیتُمُونِی وَ رَضِیتُ عَنْكُمْ » ؛
باز گردید كه آمرزیده شدید همانا مرا خشنود كردید و من از شما خشنود شدم.


«قَالَ: فَتَفْرَحُ الْمَلَائِكَةُ وَ تَسْتَبْشِرُ وَ یهَنِّئُ بَعْضُهَا بَعْضاً بِمَا یعْطِی اللَّهُ هَذِهِ الْأُمَّةَ إِذَا أَفْطَرُوا » ؛
در ادامه می‏فرماید: پس فرشتگان به خاطرآنچه-که خداوند در روز عید فطر به این امت ارزانى فرموده است- شاد مى‏شوند و به یکدیگر بشارت داده و تبریك گویند.

(امالی مفید مجلس 27 ص232)







رَوَى جَابِر عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ علیه السّلام قَالَ: قَالَ النَّبِی [صلّى اللَّه علیه و آله]:
جابر از امام باقر علیه السّلام روایت كرده‏ كه آن حضرت فرمود: رسول خدا صلّى اللَّه علیه و آله فرمود:
«إِذَا كَانَ أَوَّلُ یوْمٍ مِنْ شَوَّالٍ نَادَى مُنَادٍ: یا أَیهَا الْمُۆْمِنُونَ اغْدُوا إِلَى جَوَائِزِكُمْ» ؛
چون روز اول شوّال فرا مى ‏رسد منادیى ندا مى‏ كند: اى مۆمنان در این صبحگاه بشتابید براى جوائزتان .[كه به پاداش عبادات رمضان می‏دهند]


ثُمَّ قَالَ: یا جَابِرُ جَوَائِزُ اللَّهِ لَیسَتْ كَجَوَائِزِ هَۆُلَاءِ الْمُلُوكِ ثُمَّ قَالَ: هُوَ یوْمُ الْجَوَائِز
سپس فرمود: اى جابر جوائز خداوند متعال كه مانند جوائز این پادشاهان نیست.آنگاه فرمود: امروز روز جائزه است.(من لا یحضره الفقیه ج‏1 ص511 ح1478)


همانا خداوند عزّ و جلّ ماه رمضان را میدان مسابقه براى بندگان خود قرار داده است تا با طاعت و عبادت خود براى رسیدن به رضوان و خشنودى خداوند از یكدیگر پیشى بگیرند. پس گروهى در این میدان تاختند و به خشنودى الهى فائز شدند و عدّه‏اى دیگر عقب افتادند و تقصیر كردند و زیان دیدند.


«نَظَرَ الْحَسَنُ بْنُ عَلِی ع إِلَى أُنَاسٍ فِی یوْمِ فِطْرٍ یلْعَبُونَ وَ یضْحَكُونَ فَقَالَ لِأَصْحَابِهِ وَ الْتَفَتَ إِلَیهِمْ» :
امام حسن مجتبى علیه السّلام در روز عید فطر گروهى را دید كه مشغول بازى و خنده بودند. پس در حالى كه به آنان اشاره می‏كرد به اصحاب خویش فرمود:


إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ جَعَلَ شَهْرَ رَمَضَانَ مِضْمَاراً لِخَلْقِهِ یسْتَبِقُونَ فِیهِ بِطَاعَتِهِ إِلَى رِضْوَانِهِ فَسَبَقَ فِیهِ قَوْمٌ فَفَازُوا وَ تَخَلَّفَ آخَرُونَ فَخَابُوا
همانا خداوند عزّ و جلّ ماه رمضان را میدان مسابقه براى بندگان خود قرار داده است تا با طاعت و عبادت خود براى رسیدن به رضوان و خشنودى خداوند از یكدیگر پیشى بگیرند.
پس گروهى در این میدان تاختند و به خشنودى الهى فائز شدند و عدّه‏اى دیگر عقب افتادند و تقصیر كردند و زیان دیدند.»


فَالْعَجَبُ كُلُّ الْعَجَبِ مِنَ الضَّاحِكِ اللَّاعِبِ فِی الْیوْمِ الَّذِی یثَابُ فِیهِ الْمُحْسِنُونَ وَ یخِیبُ فِیهِ الْمُقَصِّرُونَ
پس شگفتا و بسیار شگفتا از آن‏كه به خنده و بازى مشغول باشد در چنین روزى كه نیكوكاران در این روز پاداش مى‏ یابند و تقصیركاران زیان مى ‏بینند.



وَ ایمُ اللَّهِ لَوْ كُشِفَ الْغِطَاءُ لَشُغِلَ مُحْسِنٌ بِإِحْسَانِهِ وَ مُسِی‏ءٌ بِإِسَاءَتِه‏
و قسم به خدا كه اگر حجاب از میان برخیزد و پرده كنار رود بى‏تردید و حتما نیكوكار مشغول نیكوكارى خود شود و بدكردار گرفتار زشتكارى خود باشد.
(من لا یحضره الفقیه ج‏1 ص511 ح1479)

[!ALIPOUR!]

احادیثی درباره عطر زدن
رسول اكرم صلى الله عليه و آله :
اَلطّيبُ يَشُدُّ القَلبَ؛
بوى خوش قلب را تقويت مى كند.
كافى، ج6، ص510، ح6


------------------------------------
رسول اكرم صلى الله عليه و آله :
إِنَّ خيارَ عِبادِ اللّه الموفونَ المُطَيِّبونَ؛
بهترين بندگان خدا كسانى هستند كه به وعده وفا كنند و بوى خوش بكار برند.
نهج الفصاحه، ح850


------------------------------------
امام صادق عليه السلام :
صَلاةُ مُتَطَيِّبٍ أَفضَلُ مِن سَبعينَ صَلاةً بِغَيرِ طيبٍ؛
يك نماز با عطر بهتر از هفتاد نماز بدون عطر است.
كافى، ج6، ص511، ح7

-----------------------------------
رسول اكرم صلى الله عليه و آله :
ما طابَت رائِحَةُ عَبدٍ إِلاّ زادَ عَقلُهُ؛
هيچ كس خوشبو نگرديد مگر اين كه بر عقلش افزوده شد.
مستدرك الوسائل، ج1، ص418، ح1044



------------------------------------
رسول اكرم صلى الله عليه و آله :
ثَلاثٌ حَقٌّ عَلى كُلِّ مُسلِمٍ: اَلغُسلُ يَومَ الجُمُعَةِ وَالسِّواكُ وَ الطّيبُ؛
سه چيز است كه بر هر مسلمانى لازم است: غسل جمعه، مسواك زدن و استعمال بوى خوش.
نهج الفصاحه، ح1256

------------------------------------
رسول اكرم صلى الله عليه و آله :
خَمسٌ مِن سُنَنِ المُرسَلينَ: اَلحَياءُ وَالحِلمُ وَالحِجامَةُ وَالسِّواكُ وَالتَّعَطُّرُ؛
پنج چيز از سنت پيغمبران است: حيا، حلم، حجامت، مسواك و عطرزدن.
نهج الفصاحه، ح1463

------------------------------------

امام كاظم عليه السلام :
لايَنبَغى لِلرَّجُلِ أَن يَدَعَ الطّيبَ فى كُلِّ يَومٍ فَإن لَم يَقدِر عَلَيهِ فَيَومٌ وَيَومٌ لا، فَإِن لَم يَقدِر فَفى كُلِّ جُمُعَةٍ وَلايَدَع؛
شايسته است كه مرد هر روز از عطر استفاده كند، اگر هر روز نتوانست، يك روز در ميان عطر زند و چنانچه اين هم مقدورش نبود جمعه ها را ترك نكند.
كافى، ج6، ص510، ح4



------------------------------------
امام صادق عليه السلام :
جاءَتِ امرَأَةٌ إِلى رَسولِ اللّه صلى الله عليه و آله فَقالَت: يا رَسولَ اللّه ما حَقُّ الزَّوجِ عَلَى المَرأَةِ؟ قالَ: ... وَعَلَيها أَن تَطَيَّبَ بِأَطيَبِ طيبِها؛
زنى نزد پيامبر صلى الله عليه و آله آمد و عرض كرد: يا رسول اللّه ، حق مرد بر زن چيست؟ حضرت فرمودند:... و اينكه خود را براى او بيارايد و با بهترين عطرها خوشبو كند.
كافى، ج5، ص508، ح7



------------------------------------
امام باقر عليه السلام :
ـ فى أَحكامِ النِّساءِ ـ لايَجوزُ لَها أَن تَتَطَيَّبَ إِذا خَرَجَت مِن بَيتِها؛
جايز نيست زن با بوى خوش از خانه بيرون برود.
بحارالأنوار، ج103، ص255، ح1




------------------------------------
پيامبر صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏آله :
خَمْسٌ مِنْ سُنَنِ الْمُرْسَلينَ: اَْلْحَياءُ وَ الْحِلْمُ وَ الْحِجامَةُ وَ السِّواكُ وَ التَّعَطُّرُ؛
پنج چيز از سنت پيغمبران است: حيا، بردبارى، حجامت كردن، و مسواك و عطر زدن.
نهج الفصاحه، ح 1463