ارکیده ها با داشتن حدود ۲۵ هزار گونه گیاهی بزرگترین خانواده گیاهان روی زمین را تشکیل می دهند. در ین خانواده بزرگ هر ماه یک گونه جدید شناسیی و به جمعیت آن افزوده می شود. ارکیده ها در آب و هوی مختلفی قادر به رشدند و از توندرا تا جنگل هی مناطق حاره زیستگاه آنها محسوب می شود. تنها در بیابان هی سوزان و قطب هی یخ زده نمی توان از آنها سراغ گرفت. به همین دلیل انتظار می رود که ارکیده ها به عنوان گل هی آپارتمانی بسیار انتخاب شوند. اما حقیقت چیز دیگری است.






تا همین اواخر پرورش ارکیده در خانه بسیار مشکل بود. ریشه گونه هی مناطق معتدل بید در خاکی باشد که قارچ هی مفید در آن حضور داشته باشند تا بتواند مواد غذیی را جذب کند و در اختیار ریشه گیاه قرار دهد. ارکیده هی مناطق گرمسیری به صورت درخت رشد می کنند تا از رطوبت هوی ارتفاع بالاتر بهره گیرند و ریشه هیشان از هوموس خاک زیر درختان استفاده کنند.






در ین بین ین ارکیده هی مناطق گرمسیری هستند که می توان آنها را در اتاق پذیریی به گل نشاند، البته به شرطی که رطوبت بالا را بریشان مهیا کنیم. خوشبختانه امروزه گونه هی هیبرید زیادی قابل عرضه به دوستداران گل و گیاه تولید شده اند که می توانند خشکی داخل اتاق را تحمل کنند.








بعضی از انواع گل هی ارکیده که به صورت دسته گلی زیبا درست شده باشند، از مناسب ترین هدیه ها در دنیی گل ها است. قطعا کسانی که هدیه ی ینچنین زیبا دریافت می کنند، فورا زیبیی آن را می ستیند اما نکته جالب تر ین است که اگر در کنار تحسین رسیدگی مناسب هم به گل ها هدیه کنیم تا ماه ها با گل هیشان به زیبیی دعوتمان خواهند کرد. مدت دوام گل ها به چند عامل بستگی دارد. یکی نوع ارکیده مثلا ارکیده هی فالائنوپسیس ماه ها گل می دهند، دیگر ینکه غنچه چقدر سن دارد و نیز نگهداری مناسب از گیاه. ارکیده ها هوی خنک را دوست دارند و از تابش مستقیم نور خورشید آزرده می شوند.




بید هفته ی یک بار آب بخورند و جمع شدن آب در گلدان بریشان مشکل یجاد می کند. درست وقتی که گل دهی ارکیده متوقف می شود، زمانی است که شما بر سر دوراهی تصمیم گیری یستاده ید و تصمیمی که می گیرید، سرنوشت گیاه را مشخص می کند. یا آنها را در فراموشی رها می کنید تا بمیرند و در خاک بپوسند و یا با فراهم کردن شریطی بعد از یک دوره استراحت ارکیده را به گل دادن مجدد تشویق می کنید. اگر به تصمیم دوم رسیده ید که امیدوارم همینطور هم باشد، عواملی که بید در نظر بگیرید تا گیاه دوباره گل هی زیبیش را به ما نشان دهد عبارتند از: آب، نور و دما.






آب راحت ترین عاملی است که می توان کنترل کرد. ارکیده ها به آبی که هفته ی یک بار به آنها می دهید و درجه حرارت آن با درجه حرارت هوی اتاق برابر است، قانع اند. آنها در طول دوران رشد هفته ی یک بار به محلول رقیق غذیی به نسبت یک چهارم تا نصف قاشق چیخوری از کودهی مخصوص ارکیده در سه لیتر آب نیاز دارند. گل هی ارکیده هوی نمناک را خیلی دوست دارند. بری تامین رطوبت موردنیازشان آنها را در ظرف هیی که با شن و ماسه یا سنگ ریزه پر شده است قرار دهید تا جلوی هدررفت آب را بگیرید.



نیازهی نوری بسته به واریته متفاوت است، البته اکثر ارکیده هیی که در اتاق نگهداری می شوند تابش مستقیم نور خورشید را دوست ندارند. آنها را در جیی بگذارید که فقط روشنیی نور به آنها برسد و همواره به رنگ برگ ها توجه داشته باشید. راستی می دانستید گیاهان با برگ هیشان با ما حرف می زنند گیاهان نیازهیشان را به وسیله تغییرات در برگ به ما منتقل می کنند. اگر برگ ها به زردی بگرید و شما بیش از حد به گیاه آب نداده باشید یعنی گیاه نور زیادی دریافت می کند و اگر برگ ها سبز تیره شوند یعنی دلشان بری خورشید و نور آن تنگ شده پس بید آنها را نزدیک پنجره ببریم.

نیازهی دمیی نیز متفاوت است اما طیف عمومی همان متوسط دمی داخل ساختمان است، با ۱ تا ۱۵ درجه تفاوت بین دمی شبانگاهان و سپیده دمان. بدون وجود ین اختلاف دما اکثر ارکیده ها گل نمی دهند. و اما چند گونه ارکیده در زیر معرفی می شوند .