در ادیان ابراهیمی یهود و مسحیت ازدواج موقت دیده نمی شود البته نکاح متعه از جمله ازدواج هایی است که در زمان جاهلیت و پیش از آمدن اسلام نیز مرسوم بوده است. اسلام بر بسیاری از رسم ها و مقررات جاهلیت خط بطلان کشید، ولی برخی از آنها را با گذاشتن ضوابط و مقرراتی اصلاح و تأیید کرد. نکاح متعه هم از رسم های اصلاح و ترمیم شده است و در همان زمان ها با همین لفظ متعه شناخته می شد و آیه هم طبق محاورات عرفی آن زمان نازل گردید. در کتاب “تاریخ الجاهلیة” درباره ازدواج موقت آمده است: ازدواج موقت در زمان جاهلیت چنین بود که عقد شخصی میان مرد و زن غیر باکره ای انجام می گرفت که به موجب آن تا زمان معینی در مقابل بهره از زن پول معینی پرداخت می شد و چنین ازدواجی با سرآمدن زمانش پایان می یافت(1)
اگر چه بعضی از اعمال اعراب جاهلی مثل حج برگرفته از دین حضرت ابراهیم بوده است لذا ممکن است بگوییم این امر نیز از جمله مواردی بوده که در دین حضرت ابراهیم یافت می شده چون بعضی از اعمالی که در اعراب جاهلی بوده اسلام با اصلاح آن آن را تشریع نموده است پس باید گفت که ازدواج موقت یکی از دستورات اسلام است و اما در زمان اعراب جاهلی نیز بوده و اسلام آن را اصلاح کرده است
1. فروخ، عمر، تاریخ الجاهلیة، ص 156، چاپ دوم.