منم سرگشتهی حیرانت ای دوست کنم یک باره جان قربانت ای دوستتنـــی نـــاسـاز شـوق وصـل کـویت دهم سر بر سـر پیمانت ای دوستدلــی دارم در آتــش خـــانه کــــرده میـــان شعـــله هـــا کـاشانه کـردهدلـــی دارم که از شــــوق وصـــالـت وجـــودم را ز غـــم ویـــــرانه کــردهمـــن آن آوارهی بشــکسـته حــالـم ز هجـــرانت بـــتـــــا رو بـــــر زوالـممنــم آن مـــرغ ســـرگــردان و تنهـا پریشــان گشته شد یکبـــاره حـالمسـحـر ســـر بـــر سـرسجاده کردم دعــــایی بهــــر آن دلـداده کـــــردمزحسرت ساغر چشمانم ای دوست لبـــالب یکســـره از بــــاده کــــردمدلا تــا کـــی اسیـــر یـــاد یـــــــاری ز هجــــر یــــار تـــا کــی داغـــداریبگــو تـــاکــی ز شــوق روی لیـــلی چـــو مجنـــون پـــریشــان روزگـاریپـــریشـــانم پــریشـــان روزگــــــارم مــن آن ســرگشته ی هجــر نگارمکنــــون عمـــریست بـا امید وصـلت درون سینـــه آســـــایــش نــــدارمز هجـــرت روز و شـب فــریـــاد دارم ز بیدادت دلـــی نـــــاشــــــاد دارمدرون کوهــســـار سیـنـه ی خــــود هـــزاران کشـــته چـون فـرهاد دارمچـــــرا ای نــــازنیــنم بـــی وفـــایی دمـــادم بــــا دل مـــن در جفــایـیچــــرا آشـفــته کــــردی روزگــــــارم عـــزیــزم دارد این دل هـــم خدایی