تنها عامل شهرت و محبوبیت لامبورگینی را می‌توان دیوانه بازی‌های این کمپانی ایتالیایی دانست. کمپانی که گویی به هیچ قانون و اصولی پایبند نبوده و همیشه با محصولات عجیب و غریبش همه را انگشت به دهان می‌گذارد.

محصولات کمپانی لامبورگینی که به گاوهای سنت آگاتا معروف‌اند همیشه در ردیف خاص‌ترین محصولات خودرویی جهان قرار دارند. البته خیابان‌های کشورمان از این نعمت بی‌نصیب نبوده و در حال حاضر دو دستگاه از بین مدل‌های جدید این کمپانی موفق به دریافت پلاک مناطق آزاد شده‌اند تا به جمع یکی دو دستگاه لامبورگینی کلاسیک ماندگار در ایران بپیوندند! این دو دستگاه لامبوی نسبتاً تازه‌وارد که شامل یک دستگاه اونتادور LP700 و یک دستگاه گالاردو LP550 می‌شود به ترتیب در منطقه آزاد ارس و منطقه آزاد کیش به سر می‌برند.

چندی پیش فرصتی دست داد تا با تنهاترین گالاردوی موجود در کشورمان دیدار کنیم. سوپراسپرتی که چند ماه پیش وارد کشورمان شده و پلاک منطقه آزاد کیش را دریافت کرده است. این ایتالیایی اکنون عنوان قوی‌ترین و سریع‌ترین خودروی جزیره کیش را به خود اختصاص داده است. لامبوی مورد نظر تنها خودروی ۱۰ سیلندر جزیره بوده که بعد از مدت‌ها انتظار موفق به دریافت پلاک منطقه آزاد شده است. هفته‌نامه دنیای‌خودرو همیشه در تلاش بوده تا برای اولین بار خودروهای خاص وارد شده به کشور را مورد بررسی قرار دهد. این گزارش نیز ، اولین و تنها بررسی لامبورگینی گالاردو LP550-2 در ایران است که تیم تست هفته‌نامه دنیای‌خودرو تهیه کرده است.

گالاردوهای ایرانی را می‌شناسید؟

از سال ۲۰۰۳ یا به تقویم شمسی از سال ۱۳۸۲ که لامبورگینی مدل گالاردو را به جان آسفالت خیابان‌ها انداخت، دو سال بیشتر نگذشت که پای این ماتادور کش به ایران نیز باز شد. از ۹ سال پیش یعنی سال ۱۳۸۴ تاکنون ۱۱ دستگاه لامبورگینی گالاردو وارد خاک ایران شده است. در میان این یازده دستگاه مدل‌های مختلف گالاردو به چشم می‌خورد. تنها ۳ دستگاه از این یازده ایتالیایی، مدل معمولی گالاردو بوده و چهار دستگاه از نوع اسپایدر هستند. از دیگر مدل این سوپراسپرت که نسبت به هفت دستگاه ذکر شده خاص‌تر است می‌توان به دو دستگاه گالاردو LP560-4 اشاره کرد. اما خاص‌ترین آن‌ها را می‌توان گالاردو سوپرلگرا و گالاردو LP550-2 دانست. مدل‌هایی که تنها یک دستگاه از هر کدام وارد کشورمان شده است. همچنین بد نیست بدانید رنگ زرد و نارنجی محبوب‌ترین رنگ‌ها در میان مالکان ایرانی گالاردو است زیرا از میان ۱۱ دستگاه گالاردوی وارد شده به کشور هشت دستگاه به رنگ نارنجی و زرد است.

یکی از قوانین مناطق آزاد این است که هنگام خرید خودرو باید از سال ساخت آن بیشتر از دو سال نگذشته باشد. آخرین مدل‌های گالاردو نیز مربوط به سال ۲۰۱۴ هستند پس با یک حساب سرانگشتی متوجه خواهید شد که برای خرید گالاردو در مناطق آزاد تنها دو سال فرصت باقی است!
دورگه ایتالیایی – آلمانی!

یک ضرب‌المثل معروفی است که می‌گوید « اگر عقل در سر نباشد جان در عذاب است» مصداق بارز آن کمپانی لامبورگینی در قرن بیستم است! کمپانی که با جذابیت هر چه تمام‌تر نگاه همه عاشقان به خودرو را به سمت خود دوخته بود. خودروهایی که دیوانگی در طراحیشان داد و بیداد می‌کرد! وقتی بدانید لامبورگینی‌های قرن بیستم مانند پژو ۴۰۵های مدل ۸۳ هستند دیگر به ما خرده نمی‌گیرید. بله این دیوانگی کار به دست فرزندان لامبورگینی داده بود. اما خدا را شکر پای آلمانی‌ها به میان آمد تا به داد لامبورگینی برسد. یکی دو سال مانده به پایان قرن بیستم، کمپانی فولکس‌واگن آلمان آمد این کمپانی محبوب ایتالیایی را خرید و داد دست آئودی تا بهتر از قبل تربیتش کند. اینجا بود که عجین شدن عقل سلیم آلمانی با دیوانگی ایتالیایی معجون‌هایی ساخت که تا به حال ساخته نشده بود.

مورسیه‌لگو، گالاردو، رونتون، اونتادور، وننو و هوراکان ثمره این همکاری بودند که هر کدام برای خودشان اسم و رسمی دارند. اکنون دیگر محصولات کمپانی لامبورگینی مانند گذشته کولرشان بوی موش مرده نمی‌داد و آتش فقط از اگزوزشان زبانه می‌کشید نه از جای دیگری! کمپانی لامبورگینی نکته اشتراکی با تیم ملی فوتبال ایران دارد. بله، تعجب نکنید! همان طور که بازیکنان دورگه جانی دوباره به تیم ملی فوتبال کشورمان دادند، محصولات دورگه ایتالیایی – آلمانی کمپانی لامبو هم به داد آن رسید! گالاردو از سال ۲۰۰۳ تا سال ۲۰۱۴ به مدت ۱۱ سال بر روی خط تولید کمپانی لامبورگینی قرار گرفت و در این مدت بیش از ۱۷ مدل مختلف از آن تولید شد.

شمشیر ایتالیایی!

طراحی ظاهری محصولات لامبورگینی دقیقاً نقطه مقابل محصولات پورشه است! این کوتاه‌ترین جمله‌ای بود که می‌شد طراحی ظاهری محصولات کمپانی لامبورگینی را بیان کرد. لامبورگینی گالاردو نیز از این قاعده مستثنا نبوده و مانند دیگر لامبورگینی‌ها بسیار جذاب است. انگار هنگام طراحی گالاردو طراحان لامبورگینی پرگار و نقاله خود را گم کرده بودند! در طراحی این سوپراسپرت تنها از خطوط شکسته و صاف استفاده شده و فقط در قسمت بالا و پایین شیشه‌های جانبی کمی ملایمت به خرج داده‌اند. رینگ‌های ۱۹ اینچی به رنگ مشکی در کنار دو هواکش بسیار بزرگ در اطراف سپر جلو قسمت‌هایی هستند که در نگاه اول توجه هر بیننده‌ای را به خود جلب می‌کنند. قسمت عقب خودرو ساده‌تر از قسمت جلو بوده و زیر چراغ‌های عقب که به شکل مستطیل طراحی شده‌اند یک هواکش تعبیه شده که از سمت چپ تا راست سپر عقب کشیده شده است. در قسمت پایین نیز اگزوزهای دوبل گالاردو از دو طرف سپر عقب بیرون زده‌اند که نشان از قدرت بالای این خودرو دارد. همچنین بالچه‌ای نیز در قسمت عقب نصب شده که بر روی آن چراغ ترمز و دوربین دید عقب جا خوش کرده‌اند.

درب موتور شیشه‌ای این سوپراسپرت از جمله خصوصیات ایتالیایی آن بوده و درب باک آن نیز در سمت راست درب موتور و بر روی گلگیر عقب خودرو قرار دارد که به صورت عمودی تعبیه شده است.داخل کابین به رنگ نارنجی و مشکی با دوخت نارنجی طراحی شده و این ترکیب رنگ کاملاً متناسب با گالاردوی مورد نظر است. بر روی داشبورد پنج دریچه هوای گرد تعبیه شده که سه تای آن در مرکز و دو تای آن در طرفین داشبورد قرار دارد.

برای توصیف این دریچه‌ها همین کافی است که بدانید شکل آن شبیه دریچه هوای پراید ۱۴۱ و تندر۹۰ است! صندلی‌ها و ادوات مورد نیاز همگی ارگونومی خوبی داشته و همه چیز در دسترس است. با دیدن صفحه کیلومترشمار به یاد صفحه کیلومترشمار آئودی R8 افتادم. صفحه کیلومترشماری که از دو دایره بزرگ و دو دایره کوچک تشکیل شده و یک نوار کرومی یک دایره بزرگ و کوچک را احاطه کرده است.
از دیگر نکات داخل کابین می‌توان به عبارت Lamborghini که با فونت منحصربه‌فرد خودش بر روی سمت راست داشبورد حک شده است، اشاره کرد. در قسمت میانی نیز بین مانیتور و سیستم تهویه هوای دوگانه هفت اهرم تعبیه شده که عبارتند از: فلاشر، بالا بر شیشه‌ها، تنظیم چراغ‌ها و مه‌شکن، سیستم کنترل کشش و بازکننده درب باک. همچنین در بالای ۳ دریچه هوای میانی سه عدد نمایشگر آنالوگ تعبیه شده که فشار روغن، دمای روغن و ولتاژ باتری را نشان می‌دهد.
گاو بازی!

گالاردو LP550-2 با دیگر گالاردوها یک تفاوت اساسی دارد. این سوپراسپرت ایتالیایی برخلاف دیگر برادران دودیفرنسیال خود دیفرنسیال عقب است. البته به تک‌دیفرنسیال بودن آن در نامش اشاره شده است. عدد ۲ که بعد از خط تیره قرار داده شده از دو چرخ متحرک بودن این خودرو خبر می‌دهد. از این حیث گالاردوی مورد نظر بیشتر شبیه اجداد خود بوده و با اصالت‌تر از دیگر گالاردوها است. اما کاش گیربکس شش سرعته گالاردوی مورد نظر به جای اتوماتیک، دستی بود تا بیشتر حس لامبورگینی‌های اصیل هنگام رانندگی به راننده دست می‌داد. دو دیفرنسیال نبودن این خودرو باعث شده تا در هنگام رانندگی فرمانش خیلی تیز باشد. یعنی دیگر چرخ‌های جلو تنها به وظیفه اصلی خود یعنی فرمان دادن به خودرو عمل می‌کنند. بنابراین خیلی تیز و راحت فرمان می‌دهند و همچنین غربیلک فرمان آن نیز خیلی خوش دست بوده و در زمان رانندگی خسته‌کننده نیست. علاوه بر این، برداشتن یکی از دیفرنسیال‌ها باعث شده تا وزن گالاردو مورد نظر نسبت به مدل LP560-4 ، ۱۲۰ کیلوگرم کاهش یابد. وزن یکی از مهم‌ترین پارامترها در ساخت خودروهای سوپراسپرت محسوب شده و پایین بودن آن اهمیت بسیاری دارد. اما این وضعیت یک ایراد بزرگی هم دارد و آن کم شدن ثبات خودرو به خصوص بر سر پیچ‌هاست که باعث شد تا محتاط‌تر با این لامبو بر سر پیچ‌ها رانندگی کنیم. شتاب صفر تا ۱۰۰ زیر ۳٫۹ ثانیه و حداکثر سرعت ۳۲۰ کیلومتر بر ساعت آن باعث شده تا هر خودرویی نتواند با این سوپراسپرت ۱۰ سیلندر در خیابان‌های کیش رقابت کند. البته قیمت آن نیز مانند سرعت و شتابش تند و تیز بوده و هر خودرویی نمی‌تواند با آن رقابت کند! قیمت گالاردوی مورد نظر یک میلیارد و ۴۰۰ میلیارد تومان اعلام شده که تنها خودرو میلیاردی جزیره محسوب می‌شود.