پنگوسی ها جزو ماهی های پر تحرک و درشت آکواریوم به حساب می ایند . این ماهی ها جزو خانواده Pangassidae هستند .
این ماهی ها بومی شرق و جنوب شرقی آسیا هستند و جزو ماهی های خوراکی محسوب میشوند . در آکواریوم تا 45 سانتیمتر و در طبیعیت گاه تا 2 متر هم رشد میکنند . پنگوسی ها دارای دو گونه متفاوت هستند که یک گونه آنها گوشتخوار و شدیدا مهاجم هست و گونه دیگر گیاهخوار و صلح طلب . علامت مشخصه این دو گونه به این صورت هست که پنگوسی های گوشتخوار سیاه رنگ هستند و باله پشتی تیز و شبیه کوسه هست و از بینایی نسبتا بیشتری از گونه گیاهخوار برخوردارند .
ولی نوع گیاهخوار زمینه بدن نقره ای فام با خطوط طوسی رنگ افقی هست که از دم تا ناحیه سر کشیده شده و دو جفت سبیل باریک در در دو طرف دهان قرار گرفته . به رنگ سفید و زال هم دیده میشود . این ماهی ها دارای فلس نیستند و پوستی لیز و براق دارند . گونه گیاهخوار این ماهی دارای بینایی بسیار ضعیفی است و بیشتر از طریق بویایی و گیرنده های حسی واقع در ناحیه سبیل ها غذا را پیدا میکنند به همین دلیل هم ماهی بسیار ترسویی هست و چندان مناسب آکواریوم نیست .
با کوچکترین ضربه ای که به شیشه آکواریوم وارد شود این ماهی ها دچار ترس و استرس میشوند و گاه از آب به بیرون می جهند . حتی خاموش و روشن کردن پمپ هوا یا فیلتر و یا چراغ بالای آکواریوم و رد شدن از جلوی آکواریوم هم باعث وحشت این ماهی ها میشود که گاه به خودشان آسیب وارد می اورند و دچار استرس ماهی های دیگر میشوند . همین مساله باعث شده تا مناسب نگهداری در آکواریوم نباشند و در واقع این ماهی ها را در استخرهای سیمانی و طبیعت نگهداری میکنند و پرورش میدهند . نوع گیاهخوار این ماهی باید حتما بصورت گروهی نگهداری شوند و اگر بصورت تک باشندغذا نمیخورند و اعتصاب میکنند و میمیرند . از نکات مهم دیگر در نگهداری این ماهی ها این هست که آکواریوم آنها باید دارای نور متوسط و یا ضعیفی باشد و اگر نور شدید باشد این ماهی ها در نقطه ای که نور ضعیف تر باشد جمع میشوند و دائم درآن منطقه بالا و پایین میروند . حتی نور شدید باعث استرس بیشترآنها میشود !
فقط گونه گوشت خوار این ماهی هست که بعلت بینایی قوی تر و آرام تر بودن از جهت استرس , مناسب نگهداری با گونه های گوشتخوار هست . در ضمن ارزش نوع گوشتخوار این ماهی به باله های بلند آن هست و هر چقدر باله هایش بلند تر باشد ارزش بیشتری دارد . نوع گوشتخوار از ماهی های ریز زنده و غذاهای گوشتی مثل دل چرخ شده با میگو بخوبی تغذیه میکند.
این ماهی همه چیز خوار هست و در حوضچه های سیمانی آنها را با موز و سبزیجات و برنج و قطعات ماهی و مرغ و گوشت و کاهو و ژلاتین تغذیه میکنند .
نیاز به مکانی وسیع برای شنا کردن دارند و بهتر است کمتر از 3 عدد نگهداری نشوند و بهترین حالت 4 تا 6 عدد هست . دمای 26 تا 28 درجه و آبی با درجه کمی اسیدی را میپسندند . مشکلی که در موقع حمل و نقل این ماهی ها بوجود می اید اینست که گاهی دچار استرس میشوند و وقتی به آکواریوم انداخته میشوند تا مدتی وارونه و بی حرکت در آب غوطه ور میمونند که باعث وحشت آکواریومیست های کم تجربه میشود ! اما بعد از مدت کوتاهی کم کم ماهی به حالت عادی بر میگردد و شروع به شنا کردن میکند . این حالت اغلب برای ماهی های درشت تر اتفاق میافتد .
درب آکواریوم را برای این ماهی حتما باید بست چون این ماهی از آب به بیرون میجهد . این ماهی بطور خاصی علاقه زیادی به خوردن نخود فرنگی پخته که پوستش را کنده باشند و کمی له شده باشد دارد . جزو ماهی های با دوام هست و میشود با تمام انواع شارک ها در یکجا نگهداریشان کرد . این ماهی ها همچنین در جنوب شرقی آسیا در ورزش ماهیگیری طرفداران زیادی دارند. تولید مثل پنگوسی ها در شرایط خاصی انجام میشود و به هورمون هایی مثل Clarius برای فعال شدن نیاز دارند .
http://www.parsnevis.ir/uploads/p/petrash/32713.jpg
ماهی پنگوسی
پاسخ با نقل قول
