مقایسه Canon 40D و Nikon D300
نوع حسگر و کيفيت تصوير
نيکون بالاخره تصميم گرفت حسگر‌هاي پرمصرف CCD را که در مدل‌هاي قبلي خود به کار مي‌گرفت کنار بگذارد و به حسگر‌هاي CMOS که دوربين‌هاي کانن از آنها استفاده مي‌کنند رو آورد. حسگر‌هاي CMOS علاوه بر مصرف کمتر در ايزو‌هاي بالا نويز کمتري نسبت به همتاي CCD خود دارند. هر دو حسگر اين دوربين‌ها فرمت APS-C دارند و تقريبا از نظر فيزيکي نصف يک فريم کامل 35 ميلي‌متري هستند. حسگر CMOS دوربين کانن 40D داراي دقت 10.1مگاپيکسل با فاکتور برش 1.6x است. در حالي که حسگر CMOS دوربين نيکون D300 دقت 12.3 مگاپيکسل و فاکتور برش 1.5x دارد. البته اين تفاوت دقت روي دو دوربين اختلاف بسيار ناچيزي ايجاد مي‌کند و عملا وقتي فرمت خام يا RAW اين دو دوربين را در يک برنامه مبدل فايل‌هاي خام مثلAdobe Camera Raw باز مي‌کنيد، تفاوت آنها غير قابل تشخيص است. اما در عکس‌هايي که با فرمت JPEG و در حساسيت 800 به بالا (تا 3200 در دوربين 40D کانن و تا 6400 در دوربين نيکون D300) گرفته مي‌شوند دوربين نيکون نويز كمتري نسبت به کانن دارد. همچنين در نيکون سه وضعيت کاهش نويز مختلف در اختيار کاربر قرار مي‌گيرد که علاوه بر حالت بدون نويز‌گير در مقابل کانن که تنها مي‌توانيد نويز‌گير را فعال و غير فعال کنيد، تنظيمات بيشتري در اختيار کاربر قرار مي‌دهد. در محيط‌هاي کم نور هر دو دوربين از نظر نويز تفاوت قابل توجهي با دوربين‌هاي هم رده خود دارند.(البته در اين مورد نيکون کمي بالاتر از کانن قرار مي‌گيرد).

بدنه و منظره‌ياب
هر دو دوربين از بدنه‌اي قوي با آلياژ منيزيم ساخته شده‌اند و وقتي آنها را در دست مي‌گيريد بسيار محکم و خوش‌دست به نظر مي‌رسند. اما در اين بين کانن کمي سبک‌تر و خوش‌دست‌تر است و به نظر مي‌رسد که سيستم عايق گرد و خاک آن بهتر کار شده است. بدنه نيکون عايق رطوبت مناسب‌تري دارد و کمي سنگين‌تر است. به نظر مي‌رسد نيکون D300 براي محيط‌هاي پر تنش، مثل عکاسي خبري بهتر باشد. علاوه بر اين هر دو دوربين داراي سيستم خودکار تميزکننده حسگر نيز هستند که به صورت خودکار در هنگام روشن و خاموش شدن دوربين گرد و خاک را از روي حسگر پاک مي‌کنند. جالب است بدانيد كه D300 نخستين دوربين نيکون است که از سيستم ضد گرد و غبار استفاده مي‌کند. باتري موجود در D300 مي‌تواند بدون Live View حدود 1000 عکس بگيرد. در حالي که 40D با باتري استاندارد خود در اين حالت 800 عکس مي‌گيرد. البته اين دو به ترتيب رتبه اول و دوم را در بين مدل‌هاي رقيب دارند.منظره‌ياب دوربين D300 با پوشش‌دهي 100% کادر تصوير قوي‌تر از همتاي کانني خود با 95% کادر تصوير عمل مي‌کند. اگرچه هر دوي آنها به اندازه کافي شفاف و پر نور هستند، اما منظره‌ياب نيکون کمي بزرگ‌تر هم است.

سرعت و کارآيي
هر دو دوربين حداقل 20 درصد سريع‌تر از مدل‌هاي رقيب در مدل‌هاي متوسط خود هستند. بنابراين براي استفاده از آنها در عکاسي خبري و ورزشي مشکلي نخواهيد داشت. سرعت عکاسي پي‌درپي 40D کانن برابر 6.5 فريم در ثانيه است و مي‌توانيد با فرمت JPEG تا 75 عکس و با فرمت RAW تا 17 عکس پي‌درپي با آن بگيريد. (البته اين گفته کانن است، تست‌هاي انجام شده توسط کارت حافظه SanDisk Extreme III دو گيگابايتي امکان عکاسي 54 عکس با فرمت JPEG و 16 عکس با فرمت RAW را نشان مي‌دهد). روشن شدن دوربين بسيار سريع و در حدود 0.15 ثانيه، و وقفه شاتر حدود 55 ميلي‌ثانيه است که احتمالا اين کار‌آيي خوب را مديون پردازشگر اختصاصي کانن با نام DIGIC III است که کانن قبل‌تر از اين در دوربين 1D Mark III به کار گرفته بود. مشخصات سرعت نيکون در اين موارد کمي بهتر است: به لطف پردازشگر پرقدرت اختصاصي EXPEED نيکون اين سرعت‌ها به ترتيب 0.13 براي روشن شدن و 45 ميلي‌ثانيه براي وقفه شاتر است. اما سرعت عکاسي پي‌درپي نيکون با استفاده از باتري استاندارد EN-EL3 خودش، کمي کندتر و برابر 6 فريم در ثانيه است. در حالي که تعداد عکس‌هاي JPEG دوربين با بهترين کيفيتي که ارائه مي‌کند در اين حالت برابر 38 عکس و در فرمت RAW برابر 17 عکس است. افزودن گريپ MB-D10 و باتري EN-EL4 به دوربين مي‌تواند سرعت عکاسي پي‌درپي آن را تا 8 فريم بر ثانيه افزايش دهد. البته با پرداخت مبلغي حدود 400 هزار تومان!
اگرچه هر دوي اين دوربين‌ها مي‌توانند اطلاعات تصوير را با عمق رنگ 14 بيت براي هر کانال رنگي ثبت کنند (16384 سايه خاکستري)، اما D300 داراي يک مبدل داخلي آنالوگ به ديجيتال نيز هست که برخلاف 40D به شما اجازه مي‌دهد از بين عمق رنگ 14 يا 12 بيت يکي را براي ذخيره کردن تصاويرتان انتخاب کنيد. ضمنا انتخاب گزينه نويزگير در EOS 40D سرعت عکاسي پي‌درپي را تا 6 فريم در ثانيه کاهش مي‌دهد.

فوکوس
براي عکاسان خبري و ورزشي، سرعت فوکوس هم اندازه سرعت شاتر دوربين اهميت دارد. هر دو دوربين D300 و 40D در اين زمينه عالي هستند. تست‌هاي انجام شده با اين دو دوربين براي عکاسي از صحنه‌هاي ورزشي اسب‌سواري نشان مي‌دهد که در موقعيت‌هاي اين چنيني هيچ نيازي به قرار دادن دوربين روي وضعيت AF-C (فوکوس خودکار متوالي) وجود ندارد. تعداد نقاط فوکوس D300 باور نکردني نيست. 51 نقطه فوکوس! اين سيستم فوکوس در D3 نيکون هم به کار گرفته شده است. سنسور‌هاي دوربين مي‌توانند به سرعت روي هر نقطه از اين 51 نقطه فوکوس کنند و تصويري بي نهايت واضح را ثبت کنند. اما چيزي که موجب تعجب است، اين است که سيستم فوکوس کانن با اينکه ساده‌تر است، اما در نور کم محيط يا آب و هواي خاک يا غبارآلود سرعت بيشتري دارد. فوکوس 40D داراي 9 نقطه فوکوس است و دکمه AF-ON دقيقا در زير محل قرارگيري انگشت شصت قرار گرفته که کاربر بتواند بلافاصله با نگاه داشتن ان فوکوس خودکار را فعال کند. احتمالا اين سرعت بيشتر فوکوس مربوط به سيستم پيشرفته USM (Ultrasonic-motor) در لنز‌هاي کانن است. اما در هر حال سيستم فوکوس نيکون پيشرفته‌تر است و در حين حال قابليت تنظيمات بيشتري را دارد.

LCD و Live View
هر دو دوربين داراي صفحه‌ نمايش‌ سه‌اينچي هستند كه به عنوان بزرگترين صفحه نمايش موجود در دوربين‌هاي ديجيتال شناخته مي‌شوند. ضمنا هر دو در نور زياد محيط به خوبي عکس را نمايش مي‌دهند و نور آنها بسيار درخشان است. اما کيفيت LCD نيکون D300 با 920000 نقطه (307000 پيکسل) در برابر LCD 230000 نقطه‌اي (76800 پيکسل) کانن بسيار بالاتر است. چنين دقتي به شما امکان مي‌دهد دقيق‌ترين جزئيات تصوير را به خوبي ببينيد. اگرچه در هيچ يک از اين دو دوربين قابليت خم شدن يا پيچيدن صفحه نمايش وجود ندارد (برخلاف دوربين E3 اليمپوس که اين امکان را دارد) اما وضوح بالاي صفحه نمايش و زاويه نمايش بزرگ آن‌ها امکان ديدن عکس‌ها را از زاويه‌هاي بسيار مورب نيز مي‌دهند. قابليت Live view يا نمايش زنده در هر دو دوربين وجود دارد و به شما امکان مي‌دهد هم از منظره‌ياب و هم از داخل صفحه نمايش کادر عکس را ببينيد. در هر دو دوربين امکان فوکوس‌کردن در هنگام استفاده از قابليت Live View نيز موجود است. البته براي انجام اين کار، در چشم برهم زدني آينه دوربين پايين مي‌آيد، فوکوس انجام مي‌شود و دوباره آينه سر جاي خود بازمي‌گردد. (اين مساله در تمام دوربين‌هاي DSLR داراي قابليت Live View کاملا طبيعي و البته زمان‌گير است) در تست‌هاي انجام شده، سرعت فوکوس خودکار در هنگام استفاده از قابليت Live View در دوربين D300 بيشتر از 40D بوده است. البته D300 در هنگام استفاده از Live view داراي دو حالت فوکوس مختلف است: handheld و tripod. handheld براي فوکوس روي دست است و مکانيزم آن دقيقا شبيه مکانيزم 40D کانن و دوربين‌هاي سري E اليمپوس است. اما حالت tripod بيشتر شبيه فوکوسي است که روي دوربين Panasonic Lumix DMC-L10 وجود دارد. يعني تشخيص فوکوس براساس کنتراست تصاوير ديجيتال. اين قابليت کندتر از حالت قبلي است، اما ديگر نيازي به حرکت آينه دوربين نيست. 40D يک هيستوگرام زنده و يک شبيه‌ساز نوردهي نيز دارد (يعني با کم و زياد کردن سرعت شاتر يا ديافراگم، نور صفحه نمايش نيز متناسب آن تغيير مي‌کند. در حالي که اين تغييرات روي صفحه نمايش نيکون ديده نمي‌شوند) اما متاسفانه قابليت Live View در حالت‌هاي خودکار دوربين غير فعال مي‌شود.

لنز‌ها و تجهيزات جانبي
شايد بزرگترين انگيزه براي خريد يکي از دو دوربين کانن 40D يا نيکون D300 در مقابل ديگر دوربين‌هاي مشابه رقيب، پشتيباني از بيش از 50 لنز داراي فوکوس خودکار (بيش از دو يا سه برابر تعداد لنز‌هاي قابل پشتيباني در دوربين‌هاي رقيب) است که شامل يک دوجين از لنز‌هاي داراي لرزشگير نيز مي‌شود. (البته دوربين‌هاي DSLR سوني، پاناسونيک، و اليمپوس نيز قابليت لرزشگير روي بدنه‌شان وجود دارد، اما شما نمي‌توانيد تاثير آن را از منظره‌ياب دوربين‌تان ببينيد). کانن تعداد زيادي لنز با قابليت فوکوس بسيار سريع مافوق صوت (super-fast ultrasonic) دارد و مي‌تواند از سري لنز‌هاي EF و EF-S استفاده کند.، در حالي که D300 مي‌تواند از تمامي لنز‌هاي مانت F استاندارد نيکون استفاده کند، که تقريبا شامل هر يک از لنز‌هاي Nikkor ساخت 1959 به بعد مي‌شود. هر دو دوربين مي‌توانند از سيستم فلاش‌بي‌سيم استفاده کنند. ضمنا هر دو دوربين امکان انتقال بي‌سيم عکس به کامپيوتر را دارند که از طريق نرم افزارهاي نصب شده روي کامپيوتر ممکن مي‌شود. همچنين اين امکان را به شما مي‌دهند که از طريق کامپيوتر کنترل دوربين را به دست بگيريد و از قابليت Live view آن استفاده کنيد.
نيکون D300 امکان کنترل دو گروه از فلاش‌هاي خارجي Speedlight را به شما مي‌دهد. يعني يک درگاه سينکرون براي اتصال به فلاش‌هاي خارجي و يک درگاه براي اتصال به سيم شاتر داراي کنترل از راه دور دارد. اين مورد در کانن 40D از طريق يک کنترل کننده بي‌سيم انجام مي‌شود.

و برنده نهايي؟
بدون شک برنده اين رقابت D300 نيکون است. سيستم فوکوس قوي‌تر و صفحه نمايش بسيار قوي‌تر و پيشرفته تر از کانن، در کنار امکانات جانبي ديگر مثل قابليت D-Lighting که کانن فاقد آن است اين دوربين را بالاتر از رقيب قرار مي‌دهد. قابليت سايه روشن زنده (real-time shadow/highlight) در نيکون مي‌تواند بهتر از هيستوگرام زنده کانن عمل کند. همچنين قابليت افزودن GPS به دوربين، و امکان نوشتن يادداشت متني همراه هر تصوير، خروجي HDMI براي تلويزيون و چند قابليت ريز و درشت ديگر که 40D فاقد آنها است. اما کانن 40D يک مزيت بسيار بزرگ دارد: قيمت!
قيمت بدنه 40D در مقايسه با بدنه D300 و با توجه به امکانات بسيار مناسبي که دارد، کاملا توجيه اقتصادي دارد. حداقل تا امروز نيکون دوربيني که از نظر قيمت و كارايي هم رده 40D باشد عرضه نکرده است. بنابراين پيشنهاد ما براي کاربراني که بيشتر بودجه را در نظر دارند کانن 40D است. اما اگر مي‌توانيد هزينه بيشتر D300 را ناديده بگيريد، قطعا امکانات آن شما را شيفته خود خواهد کرد.