بی اشتهایی عصبی

[bos3000]

بي اشتهايي عصبي عبارت است از يك اختلال رواني كه طي آن بيمار علي رغم گرسنگي ، از خوردن غذا به حد كافي امتناع مي كند و به قدري وزن كم مي كند كه لاغر و نحيف مي شود. اين بيماري معمولاً به دنبال رژيم گرفتن عادي براي كاهش وزن آغاز مي شود. فرد بيمار بسيار كم غذا مي خورد و از توقف رژيم لاغري پس از وزن كم كردن خودداري مي كند. دريافت ذهني و تصور فرد از بدن خود دچار اشكال مي شود به طوري كه علي رغم لاغري زياد، هنوز فكر مي كند كه چاق است .

علايم شايع:
كاهش وزن به ميزان حداقل 15% وزن بدن بدون اينكه بيماري جسماني وجود داشت باشد.
انرژي فردي ، علي رغم تحليل رفتن بدن ، در حد خوب است .
ترس زياد از چاقي
افسردگي
بي اشتهايي
يبوست
عدم تحمل به سرما
امتناع از حفظ حداقل استاندارد وزن برحسب سن و قد
اشكال در برداشت ذهني از شكل بدن . بيمار علي رغم لاغري زياد هنوز فكر مي كند كه چاق است .
توقف قاعدگي

علل:
ناشناخته است . علل احتمالي عبارتند از تعارضات خانوادگي و داخلي (تعارضات جنسي )؛ ترس مرض گونه از اضافه وزن ؛ فراگير شدن لاغري به عنوان مد روز و مظهر زيبايي ؛ به عنوان يكي از علايم افسردگي يا اختلال شخصيت .

عوامل افزايش دهنده خطر:
فشار دوستان و همسالان يا فشار اجتماعي براي لاغر بودن
سابقه اضافه وزن مختصر
شخصيت تكامل طلب ، وسواسي ، يا پيروزي خواه
استرس رواني
مشاغل خاص ، مثل ورزشكاران ، رقاصان باله ، سرگم كنندگان ، يا مانكن ها

پيشگيري:
با مشكلات شخصي يه طور منطقي برخورد كنيد. سعي كنيد با كمك مشاوران ، درمانگران ، خانواده و دوستان ، مشكلات را برطرف كنيد يا با آنها كنار بياييد.

عواقب مورد انتظار:
در صورتي كه بيمار خود به وجود اختلال عاطفي واقف شود، كمك بخواهد، و همكاري خوبي در طي درمان داشته باشد، اين وضعيت قابل درمان است .
بدون درمان ، اين وضعيت مي تواند باعث ناتواني دايم يا حتي مرگ شود. بيماران دچار بي اشتهايي عصبي زياد دست به خودكشي مي زنند زيرا عزت نفس شان پايين است .
درمان ممكن است چندين سال ادامه يابد. عود بيماري شايع است ، به خصوصي زماني كه فرد تحت استرس قرار بگيرد.

عوارض احتمالي:
بي اشتهايي عصبي مزمن ، ناشي از مقاومت بيمار در برابر درمان
اختلالات الكتروليتي يا نامنظمي ضربان قلب ، كه ممكن است زندگي فرد را به مخاطره افكند.
پوكي استخوان
خودكشي

درمان:
هدف درمان اين است كه بيمار مجدداً الگوي مناسب غذاخوردن را سرلوحه قرار دهد تا وزن وي به حالت طبيعي باز گردد. بيمار مي تواند با تمرينات مخصوص براي تغيير رفتار زيرنظر متخصص ، به اين مهم دست يابد.انواع داروهاي مورد استفاده در روانپزشكي مقداري موثر هستند، اما هيچ داروي مشخصي وجود ندارد كه تأثير آن بر اين بيماري قطعي باشد.
هيچ محدويتي بر آن وجود ندارد، اما توصيه مي شود كه از فعاليت بدني زياد يا ورزشي وسواس گونه براي كم كردن وزن خودداري شود.

رژيم غذايي:
جهت درمان يك رژيم غذايي درماني براي بيمار تنظيم خواهد شد.
امكان دارد مكمل هاي ويتاميني يا مواد معدني تجويز شوند.