آر پی جی 29



کالیبر: 105 میلیمتر لوله و 65 تا 105 میلیمتر سرجنگی
نوع: خرج پروازی
طول کلی: 1850 مییلیمتر آماده آتش؛ 1000 میلیمتر جداشده برای حمل و نقل
وزن: 12.1 کیلوگرم وزن خالی و 18.8 کیلوگرم آماده شلیک
برد موثر: 500متر
نفوذ در زره: سرجنگی ضد زره واکنشی انفجاری به اضافه 600 میلیمتر نفوذ سرجنگی اصلی

موشک انداز آرپی جی 29 در سال 1989 ؛ توسط ارتش شوروی سابق به قصد شکست دادن تانکهای مدرن که از زره های فعال انفجاری استفاده می کنند ساخته شد.

آرپی جی 29 سلاحی است که از روی شانه شلیک می شود، تک تیر بوده، خان نداشته و بدون عقب نشینی می باشد. برخلاف موشک اندازهای قبلی، آرپی جی 29 از ته سلاح بارگذاری می شود. کالیبر لوله آن بالا بوده و از دو قسمت جلو و عقب که به آسانی جدا می شوند ساخته شده است. قسمت عقب لوله با یک غلاف(؟) پشتیبانی تاشو پر شده است. قسمت جلویی لوله شامل قبضه، ماشه و ضامن دستگاه نشانه روی آهنی تاشو و دوربین X 2.7می باشد. ماشه به صورت الکتریکی عمل می کند و اصولا مانند سیستم بکارگرفته در آرپی جی 16 می باشد. نارنجک پی جی 29 هیت دارای کلاهک دو زمانه و خرج پروازی که در انتها دارای 8 پره تثبیت کننده تاشو است، می باشد. با این طراحی، سر جنگی کوچکتر برای ازکار انداختن با زره های واکنشی منفجر شونده بکار می رود و سرجنگی اصلی پس از انفجار سرجنگی اول، به زره اصلی تانک ضربه می زند. در برابر سنگرها و ساختمان ها، این نارنجک می تواند تا 1.5متر در دیوار های آجری نفوذ کرده و موجب آسیبی جدی به نیروهای پشت دیوار شود. بر خلاف نارنجکهای قبلی، پی جی 29 دارای خرج پرتابی نمی باشد. خرج پروازی وقتی که ماشه فشرده شود به ناگهان محترق می شود و قبل از خروج نارنجک از نارنجک انداز، به صورت کامل می سوزد. باقی پرواز در اثر اینرسی نارنجک انجام می شود. سرجنگی، مانند سرجنگی پی جی 7 وی آر -که برای توسعه نارنجک انداز های آرپی جی 7 طراحی شد- ساخته شده است ولی با توجه به قدرت بیشتر خرج پروازی، نارنجک پی جی 29 بردی دو برابر برد نارنجک پی جی 7 وی آر دارد. هزینه این افزایش معنی دار کارایی در زمان درگیری عبارت است از وزن بیشتر و جثه حجیم تر آرپی جی 29 و پی جی 29 نسبت به مدلهای قبلی.