نشان روسی : RS-20A

SS-18 , یک موشك بالستیک قاره پيما , زمين پايه , با پيشرانه ی سوخت مایع بود . این بزرگترین موشک از سری موشک های قاره پیمای نسل چهار شوروی بود . در مجموع 6 مدل مشهور از این موشک ساخته شد . طراحی SS-18 به شدت شبیه طراحی نسل قبلی خود یعنی SS-9 بود .

SS-18 مد 1 یک سلاح استراتژیک بسیار قدرتمند بود . این موشک می توانست کلاهک های MRIV را حمل نماید در حالی که قدرت هسته ای هر کدام از آنها بسیار بیشتر از قدرت موشک های نسل قبلی بود . برد آن به اندازه ای بود که بتوان تمامی اهداف اصلی در سرزمین ایالات متحده را مورد اصابت قرار داد . مانند موشکSS-9 ، مد 1 موشک SS-18 نیز برای جبران دقت پایین خود از کلاهک های بسیار قدرتمند که می توانست خرابی های بسیار وحشتناکی به خصوص برای سیلو های موشکی دشمن به بار آورد استفاده می کرد .

به هر حال استفاده از کلاهک بسیار قدرتمند با وجود دقت کم می توانست نابودی سیلو های سخت را تضمین نماید و احتمال موفقیت بسیار زیاد به نظر می رسید . این موشک مخصوصا" ساخته شد تا بتوان گروهی از موشک ها را به یکباره نابود سازد .

SS-18 این توانایی را به اتحاد جماهیر شوروی می داد تا نیروی موشکی آمریکا را نابود سازد ، البته در صورتی که این موشک می توانست قبل از پرتاب موشک های امریکا به هدف اصابت نماید . همچنین یک موشک SS-18 می توانست تعدادی از مراکز مهم جمعیتی را به یکباره نابود سازد .

SS-18 مد 2 یک سلاح استراتژیک بسیار قدرتمند بود . این موشک برای نابود کردن سایت های بسیار مستحکم آمریکا از قبیل مراکز کوهستانی Cheyenne NORAD ابداع شده بود. کلاهک موشک به اندازه ای بود تا بتواند کار تعداد زیادی موشک کوچکتر را انجام دهد و در صورت استفاده به نوعی نابودی اهداف مشخص شده را تضمین می کرد . از این موشک بر علیه سیلوهای موشکی استفاده می شد اگرچه مد 2 به مقدار بسیار وحشت ناکی کشنده بود .
توانایی نابود کردن کامل گروهی از موشک ها با استفاده از یک کلاهک با این میزان قدرت بمراتب موثر تر از نابود سازی با استفاده از کلاهک های MRIV بود . البته احتمال استفاده از این موشک برای نابود سازی کامل اهداف جمعیتی بسیار بزرگ مانند LA یا Washington DC وجود داشت ، که در این صورت یک فاجعه بزرگ بشری اتفاق می افتاد .

طراحی مد 1 و 2 ، SS-18 بسیار شبیه هم بود و تنها تفاوت آنها در کلاهک بود . مد 1 می توانست یا کلاهک های MRIV آرایش بگیرد و بردی معادل 10200 کیلومتر ( 6338 مایل ) بدست آورد . هر یک از کلاهک های MRIV دارای قدرت MT 1.3 بودند . اما مد 2 موشک فاقد کلاهک های MRIV بود در عوض به یک کلاهک MT 24 مجهز گردید . موشک از یک سیستم هدایت خودکار داخلی به همراه هدایت کامپیوتری دیجیتال استفاده می کرد . دقت این سیستم موشکی معلوم نیست اما به علت محدودیت های تکنولوژیکی کلاهک های MRIV در آن زمان احتمال دقت m CEP 1000 وجود دارد . این موشک دارای وزن بسیار بالای 210000 کیلو گرم با طول 33.6 متر و قطر 3 متر بود همچنین از یک موتور 2 مرحله ای سوخت مایع استفاده می کرد .

گسترش موشک SS-18 از سال 1969 به منظور جایگزینی با موشک های SS-9 آغاز شد . این موشک در ابتدا طرح به روز شده SS-9 بود . اولین تست پرتاب آن در سال 1973 انجام شد و مد 1 این موشک برای اولین بار در سال 1975 با بروز کردن سیلوها و لانچرهای SS-9 به حالت عملیاتی در آمد . مد 2 موشک در سال 1978 وارد خدمت شد و مد های 3 و 4 به ترتیب در سال های 1980 و 1988 به حالت عملیاتی در آمدند ، در سال 1991 ، 308 فروند موشک SS-18 در سیلو های گروه بندی شده 6 سایت پرتاب شوروی موجود بود .

پیمان اول کاهش سلاح های استراتژیک ( START I ) شوروی را الزام می کرد تا تعداد موشک های SS-18 خود را تا سال 2003 به 154 فروند به رساند . در نتیجه شوروی تمامی موشک های مربوط به مدل های اولیه را از خدمت بازنشسته کرد و مدل های بعدی خود را حفظ کرد . تمامی موشک های مد 1 در سال 1994 و موشک های مد 2 در سال 2001 نابود شدند . این پیمان ، نابودی تمامی موشک های مد 1 و 2 را تامین کرد و تا سال 2002 تنها 145 فروند موشک SS-18 از مد های 4 ، 5 ، 6 وجود داشت .

مشخصات :
كشور : فدراسیون روسیه
نام ثبت شده : Satan , RS-20A
گروه بندی : ICBM
مدت زمان خدمت : 1994- 1975 : مد 1 ، 2001-1978 : مد 2
جايگاه : سیلو زمینی
طول : 33.60 متر
قطر : 3 متر
وزن پرتاب : 210000
حداکثر قابلیت حمل : 8 عدد : مد1 ، 1عدد : مد2
سر جنگي : هسته ای MT1.3 : مد 1 ، هسته ای MT24 : مد 2
برد : 10200 كيلومتر : مد 1 ، 11000 کیلومتر : مد 2
سيستم هدايت : هدایت خودکار یه همراه هدایت کامپیوتر دیجیتال
دقت : m CEP 1000
پيشرانه : 2 مرحله اي سوخت مایع
وضعیت : از رده خارج شده