چند حدیث از امام حسین (ع)

[پسرعاشق]

در قیامت کسی( از عذاب الهی) در امان نخواهد ماندمگر آنکه در دنیا از عذاب خدا ترسان باشد

شرافت وبزرگ منشی،مایه خود نگه داری(ازگناه)است

صبر کنندگان براذیت وتکذیب در زمان غیبت امام زمان(عج)همانند مجاهی است که در رکاب رسول خدا(ص)با مشرکان پیکارکرده باشد

برحق پایدار باش هرچندتلخ باشد

ازهوای نفسانی بپرهیزید،که حاصل آن گمراهی،وسرانجامش،آتش جهنم است

گریه چشمان وخوف دلها،ازنشانه های رحمت پروردگار است

نیکویی واحسان(به کسی)،مانند باران تندی است،که به نیکی وبد می رسد

صبر وشکیبایی،نشانه دین داری وبزرگ منشی است

پرسیدند:نیازمندی وفقرواقعی کدام است؟
امام حسین(ع)فرمودند:طمع وناامیدی

در کسب روزی،ستیزه جویانه تلاش مکن

صدقه پاک،صدقه ای است،که از رنج کارودست رنج آدمی باشد،ودرراه اصلی اش(راه خدا)انفاق ومصرف شود

قناعت،سبب آسایش تن آدمی می شود
اگرسه چیزنبودانسان درمقابل هیچ چیزسرفرود نمی آورد:
1 فقر وتنگدستی 2بیماری3مرگ

تجربه بسیار،مایه افزایش عقل وخرداست

خوش خلقی،عبادت است

فردنیازمند،بخاطردرخواست ازتو،شرافت وآبریش رامراعات نمی کند،توشرافت خودراحفظ نما،ودست ردبهسینه اش مزن

پرسیدند:بزرگی وآقایی در چیست؟امام(ع)فرمودخوش رفتاری باخیشاوندان وتحمل خطاولغزش دیگران

وفای به عهد جوانمردی است