مکان هاي ديدني و تاريخي
مكان هاي ديدني و تاريخي استان گيلان عبارتند از: باغ سردار محتشم, باغ مشكوه (سالار), تالاب امير كلايه بخش شير جو پشت, تالاب انزلي, چشمه آب شور لاكان, چشمه چشما گل سه شنبه, چشمه آب معدني سجيران, چشمه آب معدني زمزمه, چشمه آب معدني علي زاخوني, چشمه آب معدني سنگرود, چشمه آب گرم ماستخور, دره گوهر رود كرانه شرقي سفيد رود, منطقه حفاظت شده امير كلايه, منطقه حفاظت شده سلكه, منطقه حفاظت شده لوندويل, منطقه حفاظت شده ليسار, منطقه حفاظت شده ناواسالم, منطقه حفاظت شده آلالان, منطقه حفاظت شده سيا كشم, منطقه حفاظت شده سرخانكل, آب انبار رستم آباد, آرامگاه ميزا كوچك خان, آرامگاه سيد ابوالقاسم, آرامگاه مير نظام الدين و دكتر حشمت, آرامگاه امام زاده سيد حسين و ابراهيم,* آرامگاه پير جنگلي بازكيا, آرامگاه دكتر محمد معين, آرمگاه آقا سيد محمود مرندي, آرامگاه پيرموسي, آرامگاه كاشف السلطنه, آرامگاه بابا ولي (قادر پيغمبر), آرامگاه پير قطب الدين باغچه سرا, آرامگاه پير حسن و پير مسعود, آرامگاه شيخ ابوالوجيه, آرامگاه امام زاده مير شمس الدين, آرامگاه آقا سيد محمد نجفي, امام زاده آقا مير جمال الدين, امام زاده سيد علي غزنوي, امام زاده سيد ابو جعفر سادات, امام زاده عون بن محمد ماسوله, امام زاده شفيع, اسپيه مزگت يا سفيد مسجد, برج ساعت, برج ساعت, بقعه امام زاده صالح, بقعه بي بي حوريه, بقعه امام زاده آقا سيد ابوالحسن, بقعه شيخ زاهد گيلاني, بقعه مير شمس الدين لاهيجي, بقعه چهار پادشاهان, بقعه ملا عاقل, بقعه آقا سيد اسماعيل و آقا سيد ابراهيم, بقعه آقا سيد محمد, بقعه آقا سيد رضا كيا, بقعه امام زاده محمد حنيفه, بقعه آقا سيد ابوجعفر, بقعه امام زاده اسحاق, بقعه دوازده تن, بقعه آقا سيد حسن, بقعه آقا سيد حسين كيا, بقعه آقا سيد محمد, بقعه سيد جلال الدين اشرف, بقعه سيد محمود, بقعه سيد شرف شاه, بقعه آقا سيد محمد يمئي, بقعه آقا شاه (عكاشه), بقعه آقا سيد دانيال, بقعه خواهر امام, بقعه آقا سيد عباس و سيد اسماعيل, بقعه آقا سيد قاسم, بقعه آقا سيد احمد و آقا سيد حيدر, بقعه پير, بقعه پير محله رانكوه, بقعه آقا سيد معين و مبين, بقعه سيد ابو جعفر ثايري , بقعه مرتضي و سيد ابراهيم, بقعه امام زاده آقا سيد ابوالحسن, بقعه عون بن علي بن محمد ماسوله, بقعه آقا سيد ابراهيم و آقا سيد عبدالله , تپه باستاني مارليك, تي تي كاروان سرا, پل خشتي بخش گوله, پل خشتي نياكو, پل خشتي كسيم, پل غازيان, پل ميان پشته, پل آجري لنگرود, پل تالش دولاب,*پل تاريخي, پل خشتي كسما, پل مرغانه پرد, پل آجري تميجان, حمام هاي قديمي گلشن و طاهر گوراب, حمام گلشن, حمام قديمي ديلمان, حمام حاج آقا بزرگ, حمام هاي پير سرا، شاهزاده گلستان, حمام حاج ميرزا احمدي, حمام قديمي كيا كلايه, حمام قديمي آق اولر, خانه ميرزا احمد ابريشمي, خانه قديمي محمد صادقي, خانه سردار معتمد رشتي, خانه سيد اسماعيل ضيابري, خانه سيد علي مقيمي, خانه ديوان بيگي, خانه قديمي منجم, خانه قديمي دريا, خانه قديمي رييس زاده, خانه محبي, خانه منجم باشي, روستاي تاريخي ماسوله, ساختمان معتمدي, ساختمان گمرك, ساختمان شهرداري , ساختمان اداره پست, ساختمان استان داري سابق, عمارت كلاه فرنگي, عمارت سردار امجد, عمارت نصرالله خان سردار, قلعه صلصال ليسار, قلعه رودخان شفت, قلعه ساسان, قلعه بندين, قلعه رود خان, قلعه مسجد كلده, كاروان سراي لات, كاخ ميان پشته, كاخ قشلاقي ضرغام السلطنه, كاخ اختصاصي رضا شاه, كاخ ناهار خوران, مجموعه ميدان, مدرسه شاپور, مسجد جامع, مسجد اكبريه, مسجد صفي (سفيد), مسجد جامع جور, مسجد جامع امير بنده, مناره گسكر, مناره مسجد جامع, مناره رود خان, مناره سلجوقي, مناره مسجد جامع و موزه رشت.
صنايع و معادن
صنايع استان گيلان بيش تر مرتبط با بخش كشاورزي و صنايع وابسته به آن است. صنايع نساجي، شيميايي والكترونيك و هم چنين صنايع دستي استان گيلان بسيار معروف است. از معادن شناخته شده استان گيلان مي توان به معادن زغال سنگ، *خاك نسوز، سنگ ساختماني، نفت، گاز، سنگ آهك، گرانيت، ميكا و … اشاره كرد. مهم ترين صنايع دستي استان گيلان عبارتند از: سبد بافي، حصير بافي، مرواري بافي، خيزران بافي (بامبو بافي)، سفال گري، نمد بافي، دست بافت هاي ابريشمي، پشمي و نخي، گليم و جاجيم و بافي، قالي بافي، چموش دوزي، صنايع دستي چوبي و كروي نقش دار.
مشخصات جغرافيايي
استان زيباي گيلان در جنوب درياي خزر؛ ميان رشته كوه هاي البرز و تالش در شمال ايران جاي گرفته است. اين استان به واحد جغرافيايي جنوب درياي مازندران تعلق دارد و با استان هاي: اردبيل در باختر، مازندران درخاور، زنجان در جنوب و كشور تازه استقلال يافته آذربايجان و درياي خزر در شمال همسايه است. استان گيلان بين 36 درجه و 36 دقيقه تا 38 درجه و 27 دقيقه پهناي شمالي و 48 درجه و 25 دقيقه تا 50 درجه و 34 دقيقه طول شرقي از نصف النهار گرينويچ قرار دارد و رود تمشك كه بين چابكسر و رامسر جاري است، آن را از استان مازندران جدا مي كند. كوه هاي اين استان قسمتي از مجموعه ناهمواري هاي جنوب درياي مازندران است كه از دره رود آستارا در شمال تا كوه هاي سوماموس در خاور كشيده شده كه نتيجه حركات كوه زايي اواخر دوران سوم مي باشد. اين كوه ها شامل دو بخش خاوري و باختري است. چشم انداز شمالي كناره هاي استان گيلان را درياي مازندران نيلگون و تا حدودي آرام تشكيل مي دهد و چشم انداز جنوبي آن را (جز بخش باختري كه بيشتر آن مرتفع و مردابي است)، جنگل هاي انبوه دامنه هاي البرز پوشانده است. در فراسوي جنگل ها، قله هاي سر به فلك كشيده و پوشيده از برف خود نمايي مي كنند كه زيبايي خا صي به منطقه بخشيده اند. پيرامون كناره هاي درياي مازندران را باغ هاي مركبات، شالي زارها و كشت زارهاي سرسبز پوشانده و جلوه هايي شگفت انگيز را پديد آورده اند. آب و هواي دشت گيلان علي رغم قرار گرفتن در حد فاصل چند منطقه با ساختار هاي آب و هوايي مختلف هم چون معتدل بري، زير استوايي خشك، و مديترانه اي، خود داراي ساختار مديترانه اي است كه از يك نواختي خاصي نيز برخوردار است.


منبع تمام مطالب:گردشگری ایران