امروزه در دنیا علی رغم پیشرفتهای علمی که در زمینه های مختلف صورت گرفته
است، هنوز هم مسأله غذا از نظر اجتماعی و اقتصادی در درجه اول اهمیت قرار دارد و به عنوان یک مسأله استراتژیک مطرح می باشد. به طوری که موقعیت یک کشور را با سطح و نوع غذای مردم آن کشور محک می زنند . و بدون شک در میان مواد غذایی آنچه بسیار اهمیت دارد و جزو لاینفک مواد غذایی روزانه است ،پروتئن حیوانی است که از طریق دام تهیه می شود.
حال از همین جا می توان به اهمیت دانش دامپزشکی پی برد ، چرا که حفظ و حراست بهداشت دامها برعهده یک دامپزشک است یعنی یک دامپز شک با تأمین بهداشت و مبارزه با عوامل تهدید کننده حیات دام ، طیور، آبریان و حشرات مفید ، ضمن اقدامات بهداشتی لازم برای افزایش طول عمر آنها ، با تأمین سلامتی این دسته از موجودات کمک می کند که بازدهی تولیدی و خدماتی آنها بیشتر شود .
از طرف دیگر یک دامپزشک وظیفه مبازره با بیش از400 بیماری مشترک بین انسان و حیوان را دارد . بیماریهایی که به صورت مستقیم ( تماس با دام آلوده ) و غیر مستقیم ( استفاده از تولیدات یا فراورده های دامی ) به انسان منتقل شده و حیات او را به مخاطره می اندازد و بالاخه دامپزشکان در حفظ محیط زیست نقش بسزایی دارند چرا که به مبارزه با بیماریهای وحوش و همچنین بیماریهای مشترک بین انسان و وحوش می پردازد که البته در کشور ما کمتر به این نقش توجه شده است .دانشجویانی که وارد رشته دامپزشکی می شوند باید حدود 220 واحد درسی را در 6 سال بگذرانند، که این واحدها در سه مقطع متوالی علوم پایه پاتوبیولوژی و علوم درمانگاهی تدریس می شودیعنی در آغاز دانشجو طی 2 سال علوم پایه را می گذراند و سپس در 2 سال بعد دروس پاتوبیولوژی شامل میکروبیولوژی ،آسیب شناسی ، انگل شناسی و بهداشت و کنترل مواد غذایی را مطالعه می کند و بالاخره وارد دوره علوم درمانگاهی می شود که این دوره خود شامل دو بخش دروس نظری و عملیاتی و بخش کارورزی می شود به همین دلیل دانشجوی این رشته در علوم پایه پزشکی بنیه علمی خوبی دارد و حتی در دوره های تخصصی ایمونولوژی، ویروس شناسی و... همپای فارغ االتحصیلان پزشکی شرکت کرده و موفق نیز می شوند.