مغشوش كننده ها (بافل ها) در مبدل های حرارتی دو وظيفه دارند: مهمترين وظيفه اينكه، آنها لوله ها را در كل مجموعه و بهره برداري از آن، در محل مناسب ثابت نگاه مي دارند و از ارتعاشات ناشي از گردابه هاي بوجود آمده توسط جريان روي لوله ها جلوگيري مي كنند، وثانياً آنها جريان برگشتي سمت پوسته را هدايت كرده و در امتداد ميدان لوله ها به پيش مي رانند و همچنين سرعت و ضريب انتقال حرارت را افزايش مي دهند.
متداول ترين نوع مغشوش كننده، مغشوش كننده تك قسمتي است كه در شكل نشان داده شده است. قسمت بريده شده بايد حداقل نصف قطر باشد تا از همپوشاني مغشوش كننده هاي مجاور حداقل يك رديف لوله اطمينان حاصل شود. به منظور به حداقل رساندن كاهش فشار براي جريان مايع در پوسته، برش مغشوش كننده 20 تا 25 درصد قطر متداول است، براي جريان هاي گاز با فشار كم، برش 40تا45درصد متداول است. انواع مغشوش كننده هاي صفحه اي در شكل نشان داده شده اند.
بافل ها ممکن است عرضی ویا طولی باشند. بافل های طولی صفحاتي هستند به ضخامت حداقل يك چهارم اينچ و در وسط دسته تيوب و موازي با تيوب ها قرار مي گيرند كه تعداد پاس در پوسته زيادتر شده كه در نتيجه زمان تبادل حرارت و راندمان انتقال حرارت افزايش مي يابد براي بسياري از جريانات گاز با سرعت بالا، شكل مغشوش كننده تك قسمتي يك كاهش فشار نامطلوب و بالا در سمت پوسته را موجب مي گردد. يك راه براي حفظ مزاياي ساختماني مغشوش كننده چند قسمتي و كاهش افت فشار (و متاسفانه در برخي موارد، ضريب انتقال حرارت) استفاده از مغشوش كننده دو قسمتي است.
مقايسه دقيق بر اساس حالت به حالت بايستي صورت گيرد، اما اثر اجمالي آن نصف كردن سرعت موضي و بنابراين افت فشار با يك فاكتور حدود 4 به 1نسبت به يك واحد تك قسمتي با همان اندازه است. براي واحدهاي به اندازه كافي بزرگ، ترتيب قرارگرفتن سه قسمتي و در نهايت مغشوش كننده هاي باريكه و ميله اي امكان پذير است. نكته مهم كه بايد هميشه از آن اطمينان حاصل كرد اين است كه همه لوله ها قطعا در فاصله تناوبي براي جلوگيري از خمش و ارتعاشات مقاومت كنند.
اشكال ديگر مغشوش كننده، مانند مغشوش كننده هاي ديسك و دو باب واريفيس در گذشته استفاده مي شدند اما امروزه بندرت ديده مي شوند. فاصله كوچك بين قطر خارجي لوله و قطر سوراخ مغشوش كننده براي ثابت كردن مجموعه كلاف لوله ها (و تعويض لوله ها) لازم است. يك فاصله زياد حاصل نگهداري لوله را خيلي كم كرده و ارتعاشات و متعاقب آن نشت سيال در طول مغشوش كننده را امكان پذير مي سازد. فاصله خيلي كوچك تعويض لوله را مشكل مي سازد. استانداردهاي رايج TEMAدر بسياري حالات فاصله قطري in (mm8/0) و تحت ملاحظات خاص فاصله قطري in (mm4/0) را سفارش مي كند.
در بعضي كاربردهاي خاص تهويه مطبوع، لوله ها پس از تجمع توسعه مي يابد تا فاصله روي هم رفته حذف گردد. اين حالت تعويض لوله را مشكل مي سازد اما ممكن است برخي مسائل ارتعاش در لوله ها را حل كند.براي مجموعه اي مجاز، قطر خارجي مغشوش كننده بايد كمتر از قطر داخلي پوسته باشد. اما براي به حداقل رساندن نرخ جريان نشتي پوسته تا مغشوش كننده، TEMA يك دستگاه استاندارد براي اين فاصله دارد، به احتساب فاصله اضافي خارجي گردي پوسته هاي نورد شده.

نوشته: مهندس وحیدی