« بسم الله الرَّحمن الرَّحیم »






« فی الصَّلاة عَلی حَمَلةِ العَرش وَ کُلِّ مَلَکٍ مُقَرَّب »


« دعای امام سجاد (ع)در درود بر حاملان عرش و هر فرشته مقرب »





اللَّهُمَّ وَ حَمَلَةُ عَرْشِكَ الَّذِينَ لَا يَفْتُرُونَ مِنْ تَسْبِيحِكَ ، وَ لَا يَسْأَمُونَ مِنْ تَقْدِيسِكَ ، وَ لَا يَسْتَحْسِرُونَ مِنْ عِبَادَتِكَ ،
وَ لَا يُؤْثِرُونَ التَّقْصِيرَ عَلَى الْجِدِّ فِي أَمْرِكَ ، وَ لَا يَغْفُلُونَ عَنِ الْوَلَهِ إِلَيْكَ

خدايا حاملان عرش تو كه در تسبيح سستى نمى‏كنند و از تقديس تو ملول نمى‏گردند و از بندگى فرو نمى‏مانند
و راحتى را بر كوشش در امر تو ترجيح نمى‏دهند و در عشق ووله به سوى تو غفلت نمى‏ورزند




وَ إِسْرَافِيلُ صَاحِبُ الصُّورِ ، الشَّاخِصُ الَّذِي يَنْتَظِرُ مِنْكَ الْإِذْنَ ، وَ حُلُولَ الْأَمْرِ ، فَيُنَبِّهُ بِالنَّفْخَةِ صَرْعَى رَهَائِنِ الْقُبُورِ .

و اسرافيل صاحب صور كه چشم گشوده نگران دستور و فرمان تو است تا به يك دميدن خفتگان خاك و گروگان مغاك را بيدار كند



وَ مِيكَائِيلُ ذُو الْجَاهِ عِنْدَكَ ، وَ الْمَكَانِ الرَّفِيعِ مِنْ طَاعَتِكَ .

و ميكائيل صاحب جاه و منزلت نزد تو و مكانت بلند در طاعت تو



وَ جِبْرِيلُ الْأَمِينُ عَلَى وَحْيِكَ ، الْمُطَاعُ فِي أَهْلِ سَمَاوَاتِكَ ، الْمَكِينُ لَدَيْكَ ، الْمُقَرَّبُ عِنْدَكَ

و جبرئيل كه امين وحى تو است و مطاع اهل آسمان و صاحب شان و منزلت در پيشگاه و مقرب نزد تو




وَ الرُّوحُ الَّذِي هُوَ عَلَى مَلَائِكَةِ الْحُجُبِ .

و روح كه موكلست بر فرشتگان حجب‏




وَ الرُّوحُ الَّذِي هُوَ مِنْ أَمْرِكَ ، فَصَلِّ عَلَيْهِمْ ، وَ عَلَى الْمَلَائِكَةِ الَّذِينَ مِنْ دُونِهِمْ مِنْ سُكَّانِ سَمَاوَاتِكَ ، وَ أَهْلِ الْأَمَانَةِ عَلَى رِسَالاتِکَ

و روحى كه از فرمان تو آفريده شده است، بر اينها درود فرست، و هم بر فرشتگانى كه در رتبه فروتر از آنانند.
از ساكنان آسمانها كه امين در پيغامهاى تواند




وَ الَّذِينَ لَا تَدْخُلُهُمْ سَأْمَةٌ مِنْ دُؤُوبٍ ، وَ لَا إِعْيَاءٌ مِنْ لُغُوبٍ وَ لَا فُتُورٌ ، وَ لَا تَشْغَلُهُمْ عَنْ تَسْبِيحِكَ الشَّهَوَاتُ ، وَ لَا يَقْطَعُهُمْ عَنْ تَعْظِيمِكَ سَهْوُ الْغَفَلَاتِ .

آنها كه رنج نمى‏برند در كار تا ملول گردند و سختى نمى‏كشند تا درمانده و سست شوند. و خواهشهاى نفسانى ندارند
تا آنها را از تسبيح بازدارد و سهو و غفلت ندارند تا از تعظيم تو زمانى فرو مانند




الْخُشَّعُ الْأَبْصَارِ فَلَا يَرُومُونَ النَّظَرَ إِلَيْكَ ، النَّوَاكِسُ الْأَذْقَانِ ، الَّذِينَ قَدْ طَالَتْ رَغْبَتُهُمْ فِيما لَدَيْكَ ، الْمُسْتَهْتَرُونَ بِذِكْرِ آلَائِكَ ،
وَ الْمُتَوَاضِعُونَ دُونَ عَظَمَتِكَ وَ جَلَالِ كِبْرِيَائِكَ

لَدَيْكَ چشم به زير افكنده هوس آن ندارند كه تو را نگرند. زنخها فروهشته‏اند، رغبت در خدمت تو دارند
شيفته ذكر نعمتهاى تواند و نزد بزرگى و بزرگوارى تو فروتن‏





وَ الَّذِينَ يَقُولُونَ إِذَا نَظَرُوا إِلَى جَهَنَّمَ تَزْفِرُ عَلَى أَهْلِ مَعْصِيَتِكَ سُبْحَانَكَ مَا عَبَدْنَاكَ حَقَّ عِبَادَتِکَ .

چون به سوى دوزخ نگرند كه بر گناهكاران دم گشاده است، گويند: پاكا خداوندا! ما تو را چنانكه شايسته تو است بندگى نگرديم‏




فَصَلِّ عَلَيْهِمْ وَ عَلَى الرَّوْحَانِيِّينَ مِنْ مَلَائِكَتِكَ ، وَ أَهْلِ الزُّلْفَةِ عِنْدَكَ ، وَ حُمَّالِ الْغَيْبِ إِلَى رُسُلِكَ ، وَ الْمُؤْتَمَنينَ عَلَى وَحْيِکَ

چون به سوى دوزخ نگرند كه بر گناهكاران دم گشاده است، گويند: پاكا خداوندا! ما تو را چنانكه شايسته تو است بندگى نگرديم‏




وَ قَبَائِلِ الْمَلَائِكَةِ الَّذِينَ اخْتَصَصْتَهُمْ لِنَفْسِكَ ، وَ أَغْنَيْتَهُمْ عَنِ الطَّعَامِ وَ الشَّرَابِ بِتَقْدِيسِكَ ، وَ أَسْكَنْتَهُمْ بُطُونَ أَطْبَاقِ سَمَاوَاتِكَ .

و هم بر گروههاى فرشتگان كه خاصگان تواند و آنان را به تسبيح خود از خوراك و نوشيدنى بى‏نياز كردى و در ميان طبقه‏هاى آسمان جاى دادى‏




وَ الَّذِينَ عَلَى أَرْجَائِهَا إِذَا نَزَلَ الْأَمْرُ بِتََمامِ وَعْدِكَ

و آنها كه چون فرمان تو آيد كه وعده به انجام رسيد در كنارهاى آسمانها (آماده طاعت باشند)




وَ خُزَّانِ الْمَطَرِ وَ زَوَاجِرِ السَّحَابِ

و گنجوران باران و رانندگان ابر




وَ الَّذِي بِصَوْتِ زَجْرِهِ يُسْمَعُ زَجَلُ الرُّعُودِ ، وَ إِذَا سَبَحَتْ بِهِ حَفِيفَةُ السَّحَابِ الْتمَعَتْ صَوَاعِقُ الْبُرُوقِ .

و آنكه از آواز راندن او بانگ رعد خيزد و چون ابر به تازيانه او روان شود برقهاى صاعقه زاى درخشيدن كرد




وَ مُشَيِّعِي الثَّلْجِ وَ الْبَرَدِ ، وَ الْهَابِطِينَ مَعَ قَطْرِ الْمَطَرِ إِذَا نَزَلَ ، وَ الْقُوَّامِ عَلَى خَزَائِنِ الرِّيَاحِ ، وَ الْمُوَكَّلِينَ بِالْجِبَالِ فَلَا تَزُولُ

و آن فرشتگان كه در پى برف و تگرگ آيند و با دانه‏هاى باران نازل شوند و آنها كه گنجور خزانه‏هاى بادند و آنها كه نگهبان كوههايند تا از جاى نجنبند




وَ الَّذِينَ عَرَّفْتَهُمْ مَثَاقِيلَ الْمِيَاهِ ، وَ كَيْلَ مَا تَحْوِيهِ لَوَاعِجُ الْأَمْطَارِ وَ عَوَالِجُهَا

و آنها كه وزن آبها و پيمانه بارانهاى بسيار و پى در پى را به آنها آموخته‏اى‏




وَ رُسُلِكَ مِنَ الْمَلَائِكَةِ إِلَى أَهْلِ الْأَرْضِ بِمَكْرُوهِ مَا يَنْزِلُ مِنَ الْبَلَاءِ وَ مَحْبُوبِ الرَّخَاءِ

و آن فرشتگان كه بر مردم زمين مكاره و رنج و بلا فراز آرند يا نعمت و رخاء فرو بارند




وَ السَّفَرَةِ الْكِرَامِ الْبَرَرَةِ ، وَ الْحَفَظَةِ الْكِرَامِ الْكَاتِبِينَ ، وَ مَلَكِ الْمَوْتِ وَ أَعْوَانِهِ ، وَ مُنْكَرٍ وَ نَكِيرٍ ، وَ رُومَانَ فَتَّانِ الْقُبُورِ ،
وَ الطَّائِفِينَ بِالْبَيْتِ الْمَعْمُورِ ، وَ مَالِكٍ ، وَ الْخَزَنَةِ ، وَ رِضْوَانَ ، وَ سَدَنَةِ الْجِنَانِ .

و نويسندگان ارجمند نيكوكار و نگهبانان مردم كه كرام‏الكاتبين نام دارند و بر ملك الموت و ياران وى و منكر و نكير
و رومان آزماينده قبرها و آنها كه بر گرد بيت‏المعمور طواف كنند و بر مالك و خازنان دوزخ و رضوان و متوليان بهشت‏





وَ الَّذِينَ لَا يَعْصُونَ اللَّهَ مَا أَمَرَهُمْ ، وَ يَفْعَلُونَ مَا يُؤْمَرُونَ

آنها كه از فرمان خداى تخلف نمى‏كنند و هر چه فرمايد انجام مى‏دهند




وَ الَّذِينَ يَقُولُونَ سَلَامٌ عَلَيْكُمْ بِمَا صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى الدّارِ

و آنها كه با اهل بهشت گويند «سلام عليكم بما صبرتم فنعم عقبى‏الدار»




وَ الزَّبَانِيَةِ الَّذِينَ إِذَا قِيلَ لَهُمْ خُذُوهُ فَغُلُّوهُ ثُمَّ الْجَحِيمَ صَلُّوهُ ابْتَدَرُوهُ سِرَاعاً ، وَ لَمْ يُنْظِرُوهُ .

و بر زبانيه دوزخ كه چون به آنها گفته شود بگيريد و ببنديد و در دوزخ بسوزيد بشتابند و مهلت ندهند




وَ مَنْ أَوْهَمْنَا ذِكْرَهُ ، وَ لَمْ نَعْلَمْ مَكَانَهُ مِنْكَ ، و بِأَيِّ أَمْرٍ وَكَّلْتَهُ .

و آنها كه نامشان نبرديم و مكانت آن را در پيشگاه تو نشناختيم و ندانستيم كه به چه كار گماشته‏اند




وَ سُكَّانِ الْهَوَاءِ وَ الْأَرْضِ وَ الْمَاءِ وَ مَنْ مِنْهُمْ عَلَى الْخَلْقِ

و بر ساكنان هوا و زمين و آب و آنها كه موكل بر خلقند




فَصَلِّ عَلَيْهِمْ يَوْمَ يَأْتِي كُلُّ نَفْسٍ مَعَهَا سَائِقٌ وَ شَهِيدٌ

پس بر آنها درود فرست آن روز كه هر كس به زندگى باز گردد و با او گواهى و راننده‏اى باشد




وَ صَلِّ عَلَيْهِمْ صَلَاةً تَزِيدُهُمْ كَرَامَةً عَلَى كَرَامَتِهِمْ وَ طَهَارَةً عَلَى طَهَارَتِهِمْ

خدايا درود بر آنها فرست، درودى كه بر منزلت آنها منزلت و بر پاكى آنها پاكى بيفزائى‏




اللَّهُمَّ وَ إِذَا صَلَّيْتَ عَلَى مَلَائِكَتِكَ وَ رُسُلِكَ وَ بَلَّغْتَهُمْ صَلَاتَنَا عَلَيْهِمْ فَصَلِّ عَلَيْنَا بِمَا فَتَحْتَ لَنَا مِنْ حُسْنِ الْقَوْلِ فِيهِمْ ، اِنَّکَ جَوادٌ کَريمٌ

خدايا چون بر فرشتگان و پيغمبرانت درود فرستادى و درود ما را به آنها رسانيدى بر ما نيز درود فرست

چون زبان ما را به نيكى درباره ايشان گشودى كه توئى بخشنده بزرگوار