مهندس پرواز از جمله حرفه هایی که در مقایسه با سایر حرفه های مرتبط با هواپیما همچون خلبانی در جامعه ما کمتر شناخته شده است و معدود افرادی تصویر ذهنی روشنی از این حرفه دارند.
جهت شناخت بهتر این رشته بایستی مسیر تکاملی فن آوری هوایی و ایمنی پرواز را توام با پیشرفت هواپیمایی بررسی کرد. با نگاهی به جهان هواپیمایی و بررسی آمار و ارقام تولید هواپیما می توان دریافت که در چند دهه اخیر رشدی سریع و جهشی را در این صنعت شاهد بوده ایم بگونه ای که می توان گفت بشر در هیچ یک از صنایع دیگر تا این حد دانسته های خود را متمرکز نکرده و به این سطح از پیشرفت دست نیافته است. صرفنظر از هواپیماهای اولیه که از لحاظ شاخص های ایمنی- تجهیزات و رفاه پروازی در سطح متفاوت از هواپیماهای امروزی بودند.

سازه های هوایی بزرگتر با امکانات و تواناییهای متنوعتر زمینه را برای حضور فردی با عنوان مهندس پرواز در کنار خلبان و کمک خلبان ضرورت داد. در این نسل از هواپیماها علاوه بر هدایت پرواز ٬ کنترل سیتمهای فنی پروازی تا حدی گسترش یافت که واگذاری این امور به خلبان در کنار وظیفه اصلی وی٬ باعث کاهش ضریب ایمنی پرواز می شد.
از جمله نخستین هواپیماهایی که در آنها مهندس پرواز را در کنار خلبان می توان یافت و در نوع خود هواپیماهای موفقی هم بودند می توان به dc.8 و b.707 اشاره کرد.
اینک برای شناخت بیشتر این حرفه از وظایف و مسئولیت های مهندس پرواز در طول یک ماموریت یاد می کنیم. مهندس پرواز بسته به نوع پروازی که در پیش دارد٬ داخلی یا خارجی. به ترتیب ۲ ساعت و ۲ ساعت و نیم قبل از پرواز به همراه سایر خدمه پرواز یعنی خلبان و کمک خلبان عازم فرودگاه می شود و همراخ خلبانان به واحد دیسپیچ می رود. در این قسمت اطلاعاتی از قبیل وضعیت هواپیما٬ مقدار سوخت٬ وضعیت آب و هوایی مسیر ٬ وضعیت بار و احیانا نقص یا مورد فنی که توسط مهندسان تعمیر و نگهداری هواپیما گزارش شده باشد در اختیار خدمه پرواز گذاشته می شود. سپپس گروه به سمت هواپیما می رود تا مهندس پرواز اولین دسته از اقدامات خود را در کابین خلبان که اصطلاحا آن را چک ایمنی می نامند انجام دهد. این چک شامل کنترل کلیه آلات دقیق از قبیل نشان دهنده های ارابه فرود٬ کنترل وضعیت فلاپ ها ٬ وضعیت موتورها و چک کردن سیستم هیدرولیک می باشد تا قبل روشن کردن هواپیما همه چیز در حالت عادی باشد. سپس اموری از قبیل چک کردن سیسم برق هواپیما٬ اتصال به نیروی برق زمینی٬ فشار روغن ٬ فشار هوای استارتر موتورها و حتی چک سیستم تهویه مطبوع را انجام می دهد . مهندس پرواز به علاوه در خارج از هواپیما از درب سمت چپ جلوی هواپیما کار خود را شروع می کند و یک دور کامل هواپیما را دور می زند و بازرسی ایمنی می کند و دوباره به داخل کابین هواپیما باز می گردد.

توجه کنیم که در طول این مدت اقداماتی از قبیل چک کردن هرگونه نشت مایعات از قبیل سوخت روغن و حتی آب را در قسمتهای مختلف موتور٬ بال٬ شهپر و ... را انجام می دهد. یکی از مهمترین قسمتهایی را که مهندس پرواز بایستی در این مرحله بازرسی کند٬ ارابه فرود و چرخها و اطمینان حاصل کردن از استحکام مکانیکی این قسمت با بازرسی چشمی آنهاست.
ضمنا هرگونه مورد مشکوکی را مهندس پرواز به خلبان و مسئولین تعمیر و نگهداری هواپیما گزارش می کند و در صورت عدم وجود اشکال خاص با تایید مهندس پرواز و پر کردن فرمی مبنی بر نبودن مشکل خاص٬ خلبان هواپیما را رسمآ تحویل می گیرد.
در این مرحله مهندس پرواز اقدام به انجام چک لیستهای قبل از پرواز می نماید. این چک لیستها برای فازهای گوناگون عملیاتی تهیه شده اند و هر یک دارای نامی مشخص هستند. بد نیست که بدانیم طولانی ترین چک لیست قبل از پرواز از وظایف مهندس پرواز است

به عنوان مثال هواپیمای بوئینگ ۲۰۰-۷۲۷ در حدود صد مورد بررسی قبل از پرواز ( قبل از روشن کردن موتورها) در قالب ۱۲ چک لیست خلاصه شده است که کلیه اعضاء کابین خلبان از لحاظ حرفه ای مسئولیت تمام آن مراحل را به عهده دارند. از دیگر وظایف مهندس پرواز قبل از برخاستن محاسبه وزن و نیز بهترین زاویه برخاستن هواپیما است و در هنگام فرود وظایفی از قبیل محاسبه سرعت تقرب و فرود هواپیما نیز بر عهده مهندس پرواز می باشد.