در ابتدای سال ۲۰۱۲ میلادی ، یک گروه بین المللی از دانشمندان وجود یک سیاره ویژه را که شرایط کامل زندگی را داراست، تایید کرد. این سیاره که شبیه زمین است، دور یک ستاره سرخ کوچک به مدت ۲۸ روز می‌چرخد و فاصله آن تا ستاره مادر درست به اندازه‌ای است که آب و هوای مناسب را دارا باشد، یعنی آب در این سیاره باید مایع و دمای هوا قاعدتا باید شبیه زمین باشد. نام این سیاره “سی سی ۶۶۷ گلیز” است و ۲۲ سال نوری از ما فاصله دارد.
ستاره‌ شناسان اطلاعات طیف نگار هارپس را تجزیه و تحلیل کردند. این تلسکوپ یکی از بهترین ابزار برای کشف سیاره‌های خارج از منظومه شمسی است. هارپس در بخش جنوبی صحرای آتاکاما در شیلی مستقر است.
ابزار هارپس برای کشف سیارات، از تکنیکی موسوم به «تکان‌های ریز» استفاده می‌کند. این یک شیوه غیرمستقیم برای استنباط وجود سیاره است. هرچند سیاره به علت دور بودن از ما مستقیما قابل رویت نیست اما قوه جاذبه‌اش باعث تاب خوردن ستاره مرکزی به صورتی کاملا خفیف در فضا می‌شود و کار هارپس شناسایی همین تکان‌های بسیار خفیف است.
طیف نگار هارپس نصب شده بر روی تلسکوپ رصدخانه جنوبی اروپاست. ستاره‌شناسان این رصدخانه در عرض یک ماه، پنجاه سیاره جدید کشف کردند. آن‌ها معتقدند که هر ستاره در کهکشان ما دست کم یک سیاره دارد که بیشترشان در محیط قابل زندگی هستند.
پروفسور میشل میور، دانشگاه ژنو، پژوهشگر رصدخانه جنوبی اروپا: «فعالیت اصلی گروه تحقیق ما، جستجو و مطالعه سیاره‌های بسیار کوچک است، سیاره‌هایی با جرمی برابر یا کمی بیشتر از زمین. کار ما مبنای ماموریت‌های آینده فضایی برای یافتن زندگی فرازمینی خواهد بود.»
با نسل جدید ابزار ستاره‌ شناسی، پژوهشگران قادر به تجزیه و تحلیل ستارگان مشابهی با سیاره‌های قابل زیست خواهند بود.