چغندر را از قديم شناختند و حتي در حدود چهار قرن قبل از ميلادمسیح به خواص درماني آن آَشنا بوده و از آن استفاده مي كرده اند .چغندر بطور بومي در ناحيه مديترانه و شرق اروپا وجود داشته است و در حال حاضر در بيشتر نقاط دنيا كشت مي شود . چغند دو نوع مي باشد يك نوع آن چغندر معمولي است برنگ بنفش تيره و يا قرمز است و نوع ديگر آن چغندر قند است برنگ زرد روشن مي باشد كه به مقدا ربسيار زياد در نقاط مختلف دنيا براي استفاده از شكر آن کشت مي شود .چغندر خوب ،آن است كه زياد در خاك نمانده باشد و يا به اصطلاح جوان باشد زيرا چغندري كه زياد رسيده باشد سفت مي شود .چغندر پير معمولا گردني باريك دارد و شيارهايي روي آن بوجود مي آيد .
تركيبات شيميايي:
چغند ر بسيار مغذي است و سرشار از مواد معدني و ويتامين ها است .در جدول زير مقدار مواد آن در صد گرم چغندر آمده است .