من مدتي است که به کلاس هاي بدن سازي مي روم. مي خواستم از هورمون هاي شيميايي براي عضله سازي بدنم استفاده کنم. لطفاً در صورت امکان هورمون هاي گياهي افزايش دهنده اين هورمون ها را به من معرفي نماييد تا عوارض کمتري در بدنم داشته باشند.
پاسخ:


هورمون هاي شيميايي به ويژه استروئيدهاي آندروژنيک آنابوليک (AAS) بيش از چهل سال است که در هر دو گروه ورزش هاي رقابتي و غير رقابتي به کار مي روند. شايد نخستين استفاده از اين هورمون ها به زمان گلادياتورها باز گردد که در آن دوران شب قبل از مبارزه، گلادياتورها با مصرف بيضه گاو نر اميدوار بودند تا ويژگي هاي پرخاشگري و جنگ جويي را در خود افزايش دهند و در رقابت پيروز گردند.
از زمان توليد شيميايي اين ترکيبات، مصرف آن ها به شدت افزايش يافته و بيشترين گروهي که از اين ترکيبات استفاده مي نمايند، ورزشکاران پرورش اندام و وزنه برداران مي باشند. اين گروه ورزشکاران اميدوار هستند تا با استفاده از اين ترکيبات علاوه بر افزايش توان عضلاني، توده بدون چربي و حجم عضلات خود را افزايش دهند و به نتيجه ي بهتري در رقابت ها دست يابند، ولي اين ترکيبات عوارض قابل توجهي بر بدن دارند که از آسيب بافت هاي حساس نظير کبد و کليه تا ناباروري و عقيم شدن فرد گسترده مي باشند.
بر اساس اين عوارض و براي حفظ روح رقابت جوانمردانه، در سال 1974 براي نخستين بار مصرف اين ترکيبات توسط کميته بين المللي المپيک، دوپينگ تلقي شد، لذا مصرف اين ترکيبات به هيچ عنوان در ورزشکاران توصيه نمي گردد،
تازگي مصرف برخي پروهورمون ها در بين ورزشکاران شايع گرديده است. اين ترکيبات که گاها ريشه گياهي نيز دارند، به عنوان محرک هايي براي ترشح هورمون هاي استروئيدي معرفي شده اند و در آمريکا به عنوان يکي از مکمل هاي ورزشي در سطح وسيع توزيع گرديده اند، البته توزيع اين مکمل ها در اروپا ممنوع مي باشد.
اگر چه تبليغات اين محصولات به اين امر اشاره دارند که اين ترکيبات در بدن به ميزان قابل توجهي به تستوسترون تبديل مي شوند و يا ترشح آن را تحريک نموده و مصرف اين ترکيبات اثراتي مشابه با مصرف استروئيدهاي آنابوليک را در بدن، بدون عوارض جانبي ايجاد مي کند، ولي تحقيقات هنوز در اثبات اين گفته ها موفق نبوده اند. در واقع بر اساس مطالعات علمي، تنها بخش اندکي از اين ترکيبات در بدن به هورمون ها تبديل مي شوند. به همين دليل است که توليد کنندگان اين محصولات به مصرف مقادير زياد اين ترکيبات به صورت روزانه توصيه مي کنند.
بر اساس يک مطالعه موجود، مصرف روزانه 100 ميلي گرمAndrostenedione به مدت 7 روز هيچ تاثير قابل توجهي بر غلظت تستوسترون سرمي ندارد. در حالي که با مصرف روزانه 300 ميلي گرم از اين ترکيب پس از 7 روز، غلظت تستوسترون تا حدود 34 درصد افزايش نشان داد، قابل توجه آن که با افزايش ميزان مصرف، عوارض جانبي مصرف اين ترکيبات نيز افزايش خواهد يافت.
لذا از يک سو مصرف هورمون ها به جز در مواردي که با تشخيص متخصص غدد و تحت نظر ايشان تجويز گردد، به هيچ وجه توصيه نگرديده و از سوي ديگر، هنوز اطلاعات کاملي در مورد پروهورمون هاي موجود در بازار مصرف، در دست نبوده و اثربخشي بسياري از آن ها هنوز تأييد نشده است.