وقتی هدف گزاری و برنامه ریزی را برای یک زندگی موفق و با نشاط در نظر گرفتیم و آن نعمت آرامش و نشاط را در کانون خانواده پیاده می نمودیم، می توانیم آداب جمعی زندگی کردن را بیاموزیم و به دیگران انتقال دهیم. نقش زن در خانواده بسیار مؤثر است و محور خانواده می باشد. شادابی توأم با لبخند و فواید آن ، همة افراد را بطرف خود و کانون خانواده جذب می نماید و کشش فوری ایجاد می کند. ادب ، بحث رفتاری مهمی است؛ ادبی که عادت خوب زندگی شود . از راه ادب، می توان آرامش و نشاط را بدست آورد و از راه ادب توأم با عمل می توان آداب اجتماعی را آموزش داد. از این مقوله: رفتار زن با شوهر، شوهر با زن، خواهر با برادر، برادر با خواهر، پدر با فرزند، فرزند با پدر، مادر با فرزند، فرزند با مادر و گسترش آن در فامیل بویژه پدر بزرگ و مادر بزرگ و ... و نیز نتیجة این عمل در رفتار دینی و مذهبی، رفتار با مملکت داری، رفتار با بزرگان دینی و مذهبی، رفتار در دفاع از سرزمین، جهاد و کوشش، رفتار با دشمن قسم خورده و در یک کلام رفتار با شیطان درون و برون را مشاهده می نماییم.