گفتار نام آوران و دانشمندان درباره حضرت زهرا (عليها السلام)

[soheil_g]

زين العرب به نقل از شرح المصابيح مى گويد : فاطمه ، بتول گسسته نام گرفت چون از جهت فضيلت و ديانت و تبار ، زنى از ميان زنان نتوانست هم گون او باشد .
هروى به نقل مناقب گويد : فاطمه بتول منقطع نام گرفت چون منقطع النظير بود .
كمال الدين محمد بن طلحه الشافعى گفته : به فضيلت سجاياى منصوص ، اختصاص يافت كه منحصر به او بود و به فضيلت ويژگى هايى متمايز شد كه در لفظ نبوى آمده بود و به صفات شرف ممتاز گشت كه روان هاى گرانمايه براى دست يابى به تنها يكى از آنها ، رقابت مى كنند . . .
شمس الدين محمد بن احمد بن عثمان ذهبى آورده : مفاخر او فراوان است ، او بردبار ، ديندار ، نيكوكار ، قانع و سپاس گوى بود.
سليمان كتانى ، نويسنده مسيحى لبنانى : فاطمه پاكدامن ، دخت فضيلت هاى پيامبر بود ، خصلت هايى كه با نبوغ اخلاق و خلاقيت ، پربار شده بود . تن نزار او ، آوند روح شفاف بود تا اينكه در آن سرچشمه اى كه پدرش از آن طلوع كرد محو شد .
عايشه : هرگز كسى برتر از فاطمه ـ جز پدر او ـ نديدم .
بنت الشاطى دانشمند مصرى : او محبوب ترين دختر پيامبر در ميان دخترانش بود و شبيه ترين كس از جهت خلق و خوى و خلقت به پدر خود بود . . . خداوند تقدير كرد كه از بين خواهرانش تنها او ظرف مطهر سلاله مطهر باشد و رويشگاه پاك درخت تنومند اشراف آل بيت پيامبر . . . » .
استاد احمد شمس باصى در كتاب خود « نفحات من سيرة السيده زينب » ، آورده : فاطمه در ميان زنان دنيا بهترين بود و سرور زنان خواهد بود در آخرت .
دكتر على ابراهيم حسن گفته است كه : زندگى فاطمه برگى منحصر به فرد است در ميان برگ هاى تاريخ كه انواع عظمت ها را در او لمس مى كنيم . . . ما ، در برابر شخصيتى قرار داريم كه توانست در جهانى پديدار شود در حالى كه دورادور او هاله اى از فرزانگى و شكوه فرا گرفته بود ، فرزانگى كه منبع آن كتاب هاى فيلسوفان و دانشمندان نيست بلكه تجارب روزگار است كه لبريز از دگرگونى ها و پيشامدهاى ناگهانى است و شكوهى كه نه از پادشاهى يا ثروت كه از اعماق جان او سرچشمه گرفته بود . شايد عظمت فاطمه بود كه عايشه را واداشت تا بگويد : كسى برتر از فاطمه نيافتم مگر پدر او .

[soheil_g]

دعای رسول خدا در حق علی و فاطمه علیهماالسلام

[align=justify]



ابن بابویه ضمن حدیث طولانى كه راجع به تزویج امیرالمؤمنین علیه السلام با فاطمه ایراد كرده، آورده است كه پیامبر صلى الله علیه و آله، فاطمه و

علی علیهماالسلام را طلبید،و آنها را در مقابل خود نشاند؛ آنگاه آنها را در آغوش كشید، عرض كرد: خداوندا! اینها از منند و من از ایشانم، خداوندا چنان كه از من

پلیدى را برطرف كرده‌اى و مرا پاك و پاكیزه قرار داده‌اى از ایشان نیز پلیدى را برطرف كن و آنان را پاك و پاكیزه گردان! سپس فرمود: برخیزید و به خانه‌تان بروید، خداوند

میان شما الفت افكند و به راه و رفتار شما بركت دهد و وضع معیشت شما را اصلاح كند! و بعد از جا برخاست و با دست خود، در را به روى آنها بست.

ابن‌عباس ميگوید: اسماء نقل كرد كه من همچنان به رسول خدا صلى الله علیه و آله مى نگریستم، آن حضرت، بهخصوص ایشان را دعا ميكرد و كسى را در دعاى

به ایشان شركت نميداد تا وارد حجره خود شد.

در روایتى آمده است كه فرمود:"خداوند به راه و رفتار شما بركت دهد و شما را متحد سازد و بین دل‌هاى شما بر اساس ایمان الفت ایجاد كند! امور خانواده‌ات را بر

عهده گیر! درود بر شما."