-
درختچه توری
درختچه توری
نام علمی: Lagerstroemia indica
نام انگلیسی: Crape myrtle, Crepe myrtle
http://www.senatorha.com/up/uploads/1411594070991.jpg
توری
جنبه های زیبایی: گل، رنگ آمیزی پائیزی (قرمز آتشین سپس زرد)
کاربرد: حواشی خیابان، پاسیو، تک درخت، گلدان
بسته به نیاز می توان توسط هرس فرم و اندازه،این گیاه را به شکل درخت کوتاه یا درختچه بزرگ آورد. گل های این گونه صورتی و قرمز هستند. انواع گل سفید، گل بنفش و آبی آن نیز در بازار وجود دارد. این درخت در نواحی گرم و خشک بهتر رشد می کند و گل های خوش رنگ تولید می کند. برای کشت در نواحی مرطوب و ساحلی توصیه نمی شود چون گل ها بازنشده و گیاه مورد حمله سفیدک نیز قرار می گیرد.
خصوصیات گیاهی:
ارتفاع: ۳ تا ۷ متر قطر تاج پوششی: ۳ تا ۶ متر
درختچه ای است متراکم و خمره ای چند شاخه با پوست تنه سفید، خاکستری.
برگ: برگ ها ساده، متقابل و کامل به طول ۲٫۵ تا ۵ سانتیمتر برگ ها در بهار هنگام شکوفا شدن صورتی هستند و سپس سبز تیره می شوند و در پائیز به رنگ قرمز آتشین در آمده و قبل از ریزش زرد می شوند.
گل: از تیرماه تا مهرماه گل های چین دار و لبه مواج صورتی، قرمز این درخت در گل آذین های پانیکول به طول ۱۰ تا ۲۰ سانتیمتر در تمام سطح تاج شکوفا می شود.
میوه: کپسول های چوبی قهوه ای به صورت خوشه ای و پایا منظره ناخوش آیندی ایجاد می کند.
سیستم ریشه ای: سطحی سرعت رشد: متوسط تا کند
نیاز های طبیعی :
آب وهوا: با گرما و سرما سازگاری دارد ولی یخبندان ممتد و طولانی را نمی پذیرد. در نواحی سرد ریشه ها توسط مالچ از یخ زدن محافظت شود. بهترین رشد را در نواحی گرم و خشک دارد.
خاک: انواع خاک ها حتی قلیائی ها را تا حدی تحمل می کند. خاک لومی عمیق، مرطوب و بارور با زهکش خوب را ترجیح می دهد. در تابش مستقیم خورشید رشد کرده ولی مناسب شرایط ساحلی و مرطوب نیست.
نگه داری:
به طور کلی نگه داری فرم درختچه این گیاه ساده تر از فرم درختی آن است.
هرس: در صورتی که فرم درختی مورد نظراست شاخه های اولیه نهال جوان را طوری هرس کنید تا فقط یک تنه باقی بماند. گل ها روی شاخه های یک ساله رشد می کند لذا سرشاخه ها را پس از گل دهی نوک چینی نمائید. خوشه های میوه و تنه جوش و پاجوش را مرتب حذف نمائید.
تغذیه: تغذیه خاصی نیاز ندارد.
آبیاری: ماهی یکبار آبیاری فراوان می خواهد.
آفات و بیماری ها:شته و سفیدک،در صورت نیاز با مالاتیون سم پاشی شود. بهتر است اطراف گیاهانی که شدیداً مورد حمله شته قرار می گیرند (مانند رز) کاشته نشود.
عیوب : جابجائی آن مشکل است. تنه جوش و پاجوش زیاد تولید می کند.
