رودکی

رودکی




http://ketabforosh.com/thumbnail/s1190809578.jpg


ابو عبدالله جعفر بن محمد رودکی سمرقندی دراوایل قرن 3 هجری

قمری ( 206 هجری قمری ) در آن هنگام که مبارزه 200 ساله ی

سیاسی و آزادی خواهی مردم تاجیک و دیگر مردمان ماوراءالنهر

خراسان جریان داشت در یکی از شهر های خوش آب و هوا و

خوش منظره کوهستانی رودک پنج رود متولد شد از آنچه که در

شعر هایش موج می زند معلوم می شود که در دوران کودکی با فقر

و تنگ دستی مبارزه می کرده است .

یکی از القاب رودکی ((استاد شاعران)) است و این لقب به سبب

مقام بلندش در شاعری به وی اختصصاص یا فت . رودکی در

فنون سخن و انواع شعر مانند : قصیده _ رباعی _ مثنوی _ قطعه

و غزل مهارت داشت و مخصوصا در قصیده سرایی پیشرو

دیگران بود .

ازآثاراومی توان به : کلیله و دمنه ، سند باد و پند زمانه اشاره نمود .

و سر انجام او به سال 329 هجری در پنج ده در گذشت و همان جا

به خاک سپرده شد .




دیوان اشعار :



از کعبه کلیسا نشینم کردی

آخر در کفر بی قرینم کردی

بعد از دو هزار سجده بر درگه دوست

ای عشق چه بی گانه ز دینم کردی


یکی دیگر از اشعارش که به سوگ پیری اشاره می کند :


من موی خویش را نه از آن می کنم سیاه

تا باز نوجوان شوم و مو کنم گناه

چون جام ها به وقت مصیبت سیه کنند

من موی در مصیبت پیری کنم سیاه