سلامت فردی و سلامت سازمانی

(سلامت فردی و سلامت سازمانی)
سلامت جسمی و روانی نیروی انسانی فعال در یک گروه صنعتی، در تفکّر مدیران، مدّ نظر بوده و هست. نیروی انسانی در هر گروهی جزء سرمایه های آن به شمار می آید. بنابراین اهمیت به سلامت روحی و جسمی از اهمیت خاصی جهت رسیدن به اهداف گروه برخوردار است.
سلامت فرد سلامت گروه وسلامت گروه صنایع گیتی پسند را به دنبال دارد.
برای رسیدن به فرهنگ گروه سالم باید زیر بنای توسعه فرهنگ را توسعه داد. شخصیت یک فرد از کانون خانوده، آموزش و پرورش، دانشگاه و اجتماع ساخته می شود، تا زمانی که جهت کار، تولید و ... وارد دستگاهی شود و در آنجا به عنوان کارمند متعهد، وظیفه شناس، سودمند و با روحیه و عملکرد بالایی به فعالیت بپردازد.
گروه سالم، گروهی را گویند که افراد آن با علاقه به مکان کارشان می آیند و به کارکردن در این محل افتخار می کنند. در حقیقت سلامتی گروه از لحاظ فیزیکی، روان، امنیت، تعلّق، شایسته سالاری، دانایی، تخصص و شخصیت، حائز اهمیت است.
در اینجا سرمایه گذار اصلی و گروه کار، ذی نفع می باشند که لازم است مدیران (سرمایه گذاران اصلی) در رشد دادن قابلیت های گروه کار، توجه خاص داشته باشند تا نتیجة سلامت گروه صنایع گیتی پسند تضمین شود. وقتی انگیزه و علاقه ایجاد شد، افراد گروه هم می خواهند در آنجا بمانند و کار کنند. و خود افرادی سودمند و مؤثر باشند. مدیریت که عامل اصلی ایجاد و ارتقای سطح سلامت است نیز باید در پویایی، پژوهش و کوشش جهت بهسازی، سودمند و مؤثر باشد.