گور تنگ(تقدیم به عاشقای دل شکسته)
تقدیم به عاشقای دل شکسته
اونایی که زیاد زخم زبون میشنوند از اون کسی که حاضرند به خاطر اون زخم بخورند ولی کسی به دلبرشون نگه بالای چشمت ابرو هست!
دلبرم گردیده چون کوهی که دارد قلب سنگ عیب باشد بر حبیبم همچو این تغییر رنگ آیدت روزی ببینی مرده ام آشفته ای خود بیاندازی به بالین مزارم همچو سنگ
گر بدی دخت امیری این نبود آداب عشق این همه ناز و کرشمه بهر من تیر است و ننگ
چون که خواهی بر نهی اقدام بر چشمم بنه نیست هرگز فرقشان بین دو چشم و فرش و سنگ
گفتمت زلف چو افعی را نگهبان لازم است ناگهان نیشم بزد مار زبان همچون خدنگ
من تو را چیزی نگفتم این چنین زخمم زدی! گفتمت کهنه رقیبان بس حسودند و زرنگ
چونکه خواندت عشق سامان هیچ مقصودش نشد روز مرگش پیش رو تا بیندت در گور تنگ
