پاولف وشاگردانش درطول بیش از20سال آزماش درباره شرطی سازی کلاسیک پدیده هایی را کشف کردند که تعدادی ازآنها حتی امروزهم مورد بررسی قراردارند.
فراگیری
برای مثال پاولف وشاگردانش دریافتند که فراگیری- تشکیل پیوند محرک – پاسخ – به تعدادی همایندی US , CS نیازدارد. بعد ازفقط یک یا دوهمایندی CS به تنهایی معمولا موجب CR نمی شود. اما با افزایش تعداد همایندیها CS به دفعات بیشتروقویترروی می دهد. برای مثال درآزمایش ترشح بزاق مقدارترشح بزاق درپاسخ به CS بیشترمی شود تا اینکه به اوج می رسد وبعد ازآن وضعیت ثابتی می گیرد. پژوهشگران ودانشجویان روان شناسی برای نشان دادن این پدیده هزاران محنی یادگیری را ترسیم کرده اند. یکی ازآنها درشکل 6-2 نشان داده شده است .
منحنی های یادگیری علاوه برتعداد همایندیهای CS-US تحت تاثیرنیرومندیUS هم قراردارند. به طورکلی هرچه US نیرومندترباشد( استیک بزرگتر. صدای بلندتر. فوت هوای قوی تر) CS سریع تربه اوج خود می رسد.
خاموشی وبازگشت
یافته مهم دیگرپاولف این است که تداعیهای شرطی شده به صورت کلاسیک دوام زیادی دارند.
نمودار
سگی که شرطی می شود تا به یک صوت بزاق ترشح کند وبعد ماهها تنها به حال خودش رها می شود وقتی که به آزمایشگاه برگردانده می شود ودرمعرض همان صوت قرارمی گیرد فورا بزاق ترشح می کند. همین طوربرادرلفرانسوا که درکودکی تجربه وحشتناکی با یک مارو سه چرخه داشته است اگرامروز با یک مارمواجه شود حتی درصورتی که چند سال واقعا ماررا ندیده باشد عرق سرد به تنش می نشیند.
اما پاسخهایی که به صورت کلاسیک شرطی شده اند می توانند ازبین بروند فرایندی که پاولف آن را خاموشی نامید. روش ساده برای خاموش کردن پاسخ شرطی این است که بارها محرک شرطی رابدون محرک غیرشرطی ارایه دهیم. برای مثال اگرزنگ بارها نواخته شود ولی غذایی ارایه نشود سگ سرانجام ترشح بزاق را متوقف خواهد کرد. با این حال جالب است بدانید که اگرCS(زنگ) بعدا دوباره ارایه شود سگ دوباره هرچند به شدت کمتربزاق ترشح خواهد کرد پدیده ای که "بازگشت خود به خود" نامیده می شود. برای خاموش کردن کامل این پاسخ لازم است دوباره CS بدون US ارایه شود – وشاید لازم باشد این روش چندباردرزمانهای متفاوت تکرارشود. سرانجام دیگراثری ازبازگشت خود به خود وجود نخواهد داشت (شکل 7-2 را ببینید):icon_pf(57):
