خصوصیات جسمی و بدنی امام زمان (عج)

خصوصیات جسمانی و ظاهری امام زمان (عج)
به نقل از کتاب "مهدی منتظر"
تألیف مرحوم حجت الاسلام حاج شیخ محمدجواد خراسانی


قامت: جوان چهارشانه کشیده قامت نه بلند بالا و نه کوتاه (1)
صورت: خوشرو و درخشنده به طوریکه نور روی او بر سیاهی موی ریش و سر غالب است.
خدّ و خال: دو گونه او روان بدون برآمدگی و بر گونه ی راستش خال سیاهی است.
پیشانی: گشاده پیشانی صاف و روشن.
ابرو: ابرو گشاده و باریک و کشیده و نزدیک به هم اما نه بیوسته.
چشم و مژه: چشمانش سیاه و درشت و فرورفته و پلکها درخشنده و شاید فرورفتگی چشمها در اثر عبادت و بیداری شب و گریه ی بسیار باشد.
بینی: بینی کشیده و بالا آمده و مختصر برآمدگی در وسط دارد.
دندان: دندانهایش بخصوص دندانهای جلو گشاده و به هم پیوسته.
رنگ چهره: سفید درخشنده سرخ گون خالص و سیر در سرخی.
رنگ سایر بدن: گندم گون و سبزه ی مایل به سفیدی نه سیاهی.
مو و رنگ مو: رنگ موی ریش و سر سیاه اما نور صورت غالب بر سیاهی موی او است. در کودکی موهای سرش درخشنده و سیاه و مجعّد اما نه زیاد در هم پیچیده و تا نرمی گوش از دو طرف آویزان و بر روی دوش ریخته و از وسط دارای فرق بود.
سر مبارک: سر مبارکش گرد و مدور و علامت ریختگی مو یا موهای ریز در بعضی از مواضع سر پیداست.
سرشانه و ما بین دو شانه: استخوان سرشانه نرم و بزرگ و سردوش پایین افتاده و ما بین دو شانه پهن.
علامتی در پشت شانه: ما بین دو شانه آنحضرت از طرف چپ خالیست بر خلاف رنگ بدن و در زیر دو شانه برگیست مانند برگ یاس.
علامتی در پشت: در پشت مبارک دو خال است یکی به رنگ بدن و دیگری شبیه خال پیغمبر (ص).
بازو: بر بازوی راستش این دو آیه نوشته شده " جاء الحق و زهق الباطل إن الباطل کان زهوقا _ و تمَّت کلمة ربک صدقاَ و عدلا لا مبدل لکلماته و هو السمیع العلیم".
کفّ: کف دست آنحضرت پهن و بزرگ.
سینه و از سینه تا ناف: سینه پهن و فراخ و از گودال گلو تا ناف مانند خطی از مو کشیده شده.
شکم: شکم بر آمده و بزرگ.
ران: دو ران او پهن و پرگوشت و به ران راست خالیست بر خلاف رنگ بدن.
زانو: دو زانو رو به جلو آمده از بزرگی.
-----------------------------------------------------------
(1) علامات سر و صورت و اندام یا از توصیفات پیغمبر (ص) و امیرالمؤمنین (ع) و حضرت باقر و صادق علیهما السلام است و یا کسانیستکه آنحضرت را در کودکی دیده اند مانند سعد بن عبدالله قمی و اسمعیل بن علی نوبختی و یعقوب بن منفوس و مردی از اهل فارس و یا در بزرگی دیده اند مانند علی بن ابراهیم مهزیار و ابن هشام که به نیابت ابن قولویه به حج رفته و آن حضرت را مشاهده کرده و ابو محمد ودعلجی، بحار ج 13 ص:8-9-10-11-109-110-112-115-118-119-125-