چگونه به واقعیت یک سیستم مدیریت محتوا فکر کنید تا توقعات بجا و نابجا از آن را خودتان تشخیص داده و درک کنید.

چگونه به واقعیت یک سیستم مدیریت محتوا فکر کنید تا توقعات بجا و نابجا از آن را خودتان تشخیص داده و درک کنید.



بیشتر وقتی صحبت از وب سایت میشود به یاد تعدادی صفحات وب و لینکهای بین آنها می افتیم.در این نوع وب سایت هر صفحه وب دارای مطالب ثابتی است (Static)که بعد از تنظیم دیگر تغییر نمیکند.مگر طراح سایت آنرا تغییر و دوباره بارگذاری کند.در این حالت شما در مورد سایتتان به شکل یک ساختار درختی فکر میکنید: صفحه اول که دارای یک منو است و به تعدادی صفحات دیگر لینک شده است و در هر یک از این صفحات لینکهایی به صفحات دیگر و .....
مامبو جور دیگری سایت را سازمان دهی میکند چون هر چیز در سایتتان دیده میشود متغییر و غیر ثابت است (Dynamic) .این صفحات بر اساس اطلاعات وارد شده توسط مشاهده کنندگان سایت ، لینکهای اخبار، یا مطالب اضافه شده توسط اعضای سایت تغییر میکند بدون اینکه طراح سایت در این تغییرات دخالت داشته باشد.این مطالب متغییر، درست در لحظه ای که مشاهده کننده صفحه را باز یا آنرا رفرش میکند ایجاد یا بروز میشوند.
در مامبو بی معنی است که بپرسیم در یک صفحه خاص چه مطالبی وجود دارد ، تا هنگامی که صفحه در سایت دیده شود. شما صفحه ای برای تنظیم و طراحی نخواهید داشت.پس لازم است نوعی دیگر به قضیه فکر کنید.(اطلاعات بیشتر در این مورد در مقاله 4)
هر صفحه از سایت مامبو شما حاوی بلوکهای متفاوتی از مطالب است که هر یک از بلوکها یک Position نامیده میشود.شما صفحه آرایی صفحات را با یک قالب (Template) انجام میدهید نه تک تک
و بطور ثابت (مقاله 3) .
تمام تنظیمات مثل محل بلوکها ، فونتها ، رنگها و پس زمینه ها در این Template انجام میشود. سپس ماژولها را در بلوکها قرار میدهید.دست آخر مطالب را اضافه میکنید و آنها را در اصل به یکی از اجزاء صفحه که معمولا منوها هستند نسبت میدهید.
خب صحبت در مورد مدیریت مطالب فعلا کافی است.بیایید به سایت شما سری بزنیم.