خویشتن دوستی،حلقه گم شده مدیریت ارتباطات اجتماعی

محققان روانشناسی و جامعه شناسی معتقد هستند که احترام دو بخش دارد.یک بخش،همان حس مثبت و ارزشمندی است که نسبت به فرد یا چیزی داریم و بخش دیگر اعمالی است که این حس ما را عملا به نمایش می گذارد.فرهنگ تعلیم و تربیت و آداب معاشرت اولین بار در خانه و خانواده شکل می گیرد و آغاز می شود.از آنجا است که یک کودک با الگوبرداری های خود یاد می گیرد که چگونه بااطرفیان خود در جوامع بزرگتری که وارد می شود،برخورد کند.برخوردی که والدین در ارتباطات روز مره خود در موقعیت های مختلف انجام می دهند،مسیر و روش کودکان را در ارتباطات خود در همان کودکی پایه ریزی کرده و با گذر زمان و با رشد سنی همین کودک با برداشت های خود نسبت به عکس العمل هایی که به عنوان والد وی نسبت به مردم نشان می دهیم خود راه برخورد با اطرافیان را انتخاب می کند.بر اساس شواهد تاریخی چند دهه قبل فرزند سالاری به شکلی که این روزها متداول شده است وجود نداشته و کودکان بر حسب سنت و یا عرف جامعه احترام و حرمت بیشتری از کودکان امروزی نگه می داشتند.در فضایی که امروز حاکم است رعایت شان و منزلت افراد قربانی احساسات آنها می شود و این «نه»نگفتن های بجا،به حرمت شکنی ها تبدیل شده است.

- <نه> گفتن را تمرین کنید.
از هر رابطه ای بیش از حد آرامش و روان ما را پریشان و دردمند می کند باید دوری کردباقی ماندن در فضای افرادی که پاسخ مهربانی و محبت های ما را با بی مهری حسادت ها و خباثت های خود می دهند،تنها زخمی شدن روان ما را حاصل خواهد داشت باید سعی کنیم که روابط سالمی را نگه داریم.روایط هر انسانی دارای طبقه بندی خاصی است.روابط با افرادی که افراد درجه یک هر فرد گفته می شوند،به دلیل نقشی که در زندگی آن فرد دارند،همیشگی است.مانند:پدر مادر فرزند خواهر و برادر .اینگونه افراد از افرادی هستند که روابط با آنها قابل جایگزینی نیست،ولی این به آن معنا نیست که اگر همین افراد نیز با رفتار خود موجبات ناراحتی در زندگی را ایجاد می کنند،باید در هر شرایطی بودن در کنار آنها را ادامه داد.در این شرایط و با نوع ارتباطی که با این افراد وجود دارد،یکی از بهترین روش ها تمرین«نه»گفتن به خواسته های غیر معقول اطرافیان مصادف با تنها ماندن نیست.یک حلقه بزرگ از روابط شاید در دنیای ارتباطات امروزی مهم و حائز اهمیت باشد ولی تعداد دوستان مهم نیست،بلکه دوست بودن و مونس بودن واقعی آنها مهم است.دوستی ها باید کیفیت داشته باشد و نه کمیت.وقتی عزت نفس خود باوری احترام به خود و قبول ارزش های خویش را بالا ببریم،دیگر ترس از تنها ماندن نخواهیم داشت آنگاه افرادی دور ما جمع خواهند شد که برپایه ارزشهایمان به سویمان کشیده می شوند.

مدیریت ارتباط
هر فردی مهمترین مدیریت فردی خود و مدیریت کردار و رفتار دیگران نسبت به خود را عهده دار است.هر فردی حلقه ارتباطات خود را خود طراحی می کند و اگر این توان را داشته باشد افرادی را وارد این حلقه می کند که از نظر افکار علایق و باورها و حتی طرز خوردن پوشیدن و تفریح کردن هماهنگی لازم را با وی داشته باشند.اگر فرد این حلقه را درست انتخاب کند ارتباطات سالم تر و آرام تری را در مسیر زندگی همراه خود می کند.
تمربن «نه» گفتن فقط برای افرادی که داخل حلقه ارتباطات ما هستند تعریف نشده است.ما باید بتوانیم به افرادی که با حلقه ما همخوانی ندارند از همان ابتدا «نه»بگوییم تا از روابطی که مشکلات پیاپی ای را به همراه دارند،دوری کنیم. همین طور باید بتوانیم به خواسته های غیر معقول افراد «نه»بگوییم وقتی به طرف مقابل «نه»بگویید این مساله حد توقع او را نسبت به شما تنظیم می کند واین مدیریت ارتباط باعث می شود که همیشه حرمت خود را نگه داشته و دیگران نیز حرمت شما را نگه دارند.مرز احترام به دیگران تا حدی است که خود مورد آزار قرار نگیریم و آرامش ما بر هم نخورد.در این شرایط وضعیت روحی ما نیز بهتر می باشد.

خویشتن دوستی
هر شخصی نیاز به محبت و مورد توجه و تایید و تصدیق قرار گرفتن از سوی دیگران دارد.هر آدمی دوست دارد که دوست داشتنی باشد.باید توجه داشت که در روابط اجتماعی امروزی،انسان باید اول به خود توجه داشته باشد تا در روابط بیرونی نیز موفق باشد.افراد با رضایت از خود نوع ارتباط بهتری با اطراف برقرار می کنند.محبت افراطی سوء استفاده و توقع بی جا ایجاد می کند که کم کم موجبات دلخوری ها را رقم می زند.البته توجه به خود به معنای خود خواهی و خود شیفتگی نیست؛بلکه به معنای راضی بودن از خود را می دهد.زمانی که به خواسته های خود توجه داشته باشیم و خواسته ها و علایق دیگران نکنیم،مرز مناسبی برای ارتباط همراه با احترام برای خود خواهیم داشت.محترم شمردن افراد به معنی احترام قایل شدن برای احساسات و نیازهای آنهاست.پس اگر اشخاصی احساسات و نیاز های شما را نادیده گرفتند به آن معناست که احترامی برای شما قایل نیستند و باید با کمی فاصله گرفتن از این نوع ارتباطات با دقت بیشتری به مناسب بودن ادامه این نوع ارتباطات فکر کنید.احترام گذاشتن به دیگران باید به گونه ای باشد که احترام خود از بین نرود.مدیریت این شرایط در کنار احترام به دیگران بر عهده خود شخص است.