آموزش ado. Net - قسمت دوم
قسمت دوم – روش هاي برنامه نويسي در ADO .NET
در بررسي كلاس هايي كه در بسته ADO .NET وجود دارند اين كلاس ها را مي توان به دو دسته Connected و Disconnected دسته بندي نمود.
برمبناي همين كلاس ها در برنامه نويسي ADO .NET دو ديدگاه Connected Db Programming و Disconnected Db Programming ايجاد مي گردد.
نكته: در اين سري آموزشي ابتدا به بررسي كلاس هاي Connected و سپس به بررسي مجموعه كلاس هاي Disconnected و در نهايت ارائه راه حل هاي تلفيقي خواهيم پرداخت.
در نسخه هاي قديمي تر كار با بانك هاي اطلاعاتي (ADO , DAO) توليد نرم افزارها به صورت Connected بود. بدين ترتيب كه شما با استفاده از يك Record Set همواره با بانك اطلاعاتي ارتباط داشتيد و براي نمايش ركورد بعدي و قبلي مجددا با رجوع به Database داده هاي مورد نيازتان را بازيابي و نمايش مي داديد. در اين روش وقتي تعداد زيادي كاربر همزمان از يك نرم افزار و بانك اطلاعاتي استفاده مي كردد ، سربار زيادي بر روي سرور و شبكه ايجاد مي شد كه باعث افت سرعت مي گرديد.
به همين جهت شركت مايكروسافت با معرفي كلاس هايي يك ديدگاه جديد براي برنامه نويسي به نام Disconnected معرفي كرد. در واقع در ديدگاه Disconnected تعداد ارتباطات شما با سرور (Database Server) به حداقل مي رسد. به عنوان مثال در يك فرم با يكبار ارتباط با بانك اطلاعاتي بخشي از داده هاي مورد نظر خودتان را از روي سرور به حافظه Client انتقال مي دهيد. پس از آن نمايش/ ويرايش/ ثبت و مابقي عمليات مورد نظر را با استفاده از داده هايي كه در حافظه قرار دارند ، انجام داده و در نهايت تغييراتان انجام شده را بر روي سرور منتقل مي نماييد. در نتيجه تعداد رفت و برگشت هاي شما از/به سرور كاهش پيدا كرده و سرعت نرم افزار شما به طور محسوسي ارتقاء مي يابد. يكي از نكات حائز اهميت در مجوعه كلاس هاي Disconnected امكان ارتباط با منابع داده اي XML مي باشد.
نكته: توليد نرم افزار با تكيه بر ديدگاه Disconnected به معني عدم نياز به استفاده از كلاس هاي Connected نيست و معمولا براي رسيدن به بهترين نتايج از هر دو مجموعه در كنار يكديگر استفاده مي شود.
