امسال، آغاز یازدهمین قرن غیبت کبری
امسال، آغاز یازدهمین قرن غیبت کبری
پژوهشکده باقرالعلوم(ع) با بررسی‌های انجام‌شده، نیمه شعبان امسال را آغاز یازدهمین قرن غیبت کبرای امام عصر(ع) اعلام کرد.
در مقاله این پژوهشکده آمده است:
تعبیر غیبت کبری از اصطلاحات متأخران است که بویژه از قرن یازدهم به بعد رواج بسیار یافته است. در روایتی که از امام عصر نقل شده از آن با عنوان «الغیبه الثانیه» یاد می‌شود.
و در حدیثی دیگر با عبارت «غیبه طویله» و یا از آن به «الغیبه الطولی» اشاره می‌شود. در هر حال، بین دانشمندان شیعی مورد اتفاق است که فرزند امام حسن
عسکری ـ علیه السلام ـ امام دوازدهم و مهدی موعود است و در دو دوره کوتاه و بلند از چشم اغیار پنهان می‌زید. آغاز غیبت صغری و آغاز امامت حضرت را برخی
از بدو تولد ایشان به سال 256 و اغلب پس از وفات امام حسن عسکری ـ علیه السلام ـ به سال 260 هجری دانسته‌اند. امام در دوران غیبت صغری از طریق چهار نایب
خاص با مردم در ارتباط بودند که به ترتیب زمانی عبارتند از: عثمان بن سعید، ابوجعفر محمد بن عثمان، ابوالقاسم حسین بن روح و ابوالحسن علی بن محمد سمری.
نایب چهارم پس از حسین بن روح 326 هجری، سه سال عهده‌دار این سمت بود و در اخباری آمده که سمری محل مراجعه شیعیان بوده است و چنین برمی‌آید که وی با
دانشمندان بنام شیعی همنشین و در رفت‌وآمد بوده است. چنان که نقل شده به صورت پیشگویانه‌ای از درگذشت علی بن بابویه، پدر شیخ صدوق خبر می‌دهد. نجاشی
سال وفات علی بن حسین را 329 می‌داند و از گروهی نقل می‌کند: ما نزد ابوالحسن علی بن محمد سمری بودیم که رحمت خدا بر او باد. گفت: خدا علی بن حسین بن
بابویه را بیامرزد. به او گفته شد: او زنده است، گفت: امروز درگذشت. تاریخ آن را نوشتند. پس از آن خبر آمد که در آن روز در گذشته است.
ذکر شده که پیش از در گذشت سمری، امام زمان ـ علیه السلام ـ در نامه‌ای خبر از آغاز غیبت بزرگ می‌دهد و در آن، دستورهایی به این نایب و مردم عصر غیبت می‌دهند.
متن آن نامه چنین نقل شده است: ای علی بن محمد سمری، خداوند پاداش بزرگی به تو دهد. بدان که تا شش روز دیگر درمی‌گذری. پس به کارهایت بپرداز و برای جانشینی
پس از خودت به کسی وصیت نکن که غیبت دوم به وقوع پیوسته است و تنها با اذن خداوند ظهور خواهم کرد. پس از آن که مدت مشخص به سر آید و قلب‌ها به سختی گراید
و زمین از ستم پر شود و بدانید هرکه ادعای دیدار با من را بکند، پیش از آن که سفیانی خروج کند و آن صیحه و فریاد شنیده شود، او دروغگوست ولا حول ولا قوه الا بالله العلی العظیم.
بنا بر نقل بیشتر منابع سمری در نیمه شعبان سال 329 هجری در گذشته است. از این روی، می‌توان گفت پانزدهم شعبان سال 1429هجری قمری، برابر با هزار و صدمین
سالروز غیبت کبرای امام عصر حضرت حجه بن الحسن العسکری ـ عجل الله تعالی فرجه ـ و به عبارتی، یازدهمین قرن غیبت آن حضرت است.
کتاب‌های مورد استناد این تحقیق :
1- الارشاد، شیخ مفید، محمد بن نعمان، تحقیق: شیخ فارس حسون، چاپ دوم، 1414هجری قمری، بیروت، دارالمفید للطباعة.
2- الامامه والتبصره، ابن بابویه، علی بن حسین، 1363شمسی، قم، مدرسه الامام المهدی .
3- دلائل الامامه، طبری، محمد بن جریر، 1413هجری، قم، مؤسسه البعثه .
4- الرجال، شیخ طوسی، محمد بن حسن، تحقیق: جواد قیومی، 1415هجری، قم، مؤسسه النشر الاسلامی .
5- الرجال، نجاشی، احمد بن علی، تحقیق: سید موسی شبیری زنجانی، 1424هجری، چاپ هفتم، قم، مؤسسه النشر الاسلامی .
6- الغیبه، شیخ طوسی، محمد بن حسن، تحقیق: شیخ عبدالله طهرانی و علی احمد ناصح، 1411هجری، قم، مؤسسه المعارف .
7- کمال الدین وتمتم النعمه، شیخ صدوق، محمد بن علی، تحقیق: علی اکبر غفاری، چاپ پنجم، 1363شمسی، قم، مؤسسه النشر الاسلامی .
8- الکافی، کلینی، محمد بن یعقوب، تحقیق: علی اکبر غفاری، چاپ پنجم، 1363شمسی، تهران، دارالکتب الاسلامیه.
منبع: تابناک
