تيرى هم كه روز عاشورا بر قلب حسين بن على (عليه السلام) نشست و خونِ (ثار الله) را بر زمين ريخت،
در واقع در روز سقيفه رها شده بود و در عاشورا به هدف نشست!
اين كه يزيد، پس از كشتن امام حسين (عليه السلام) مغرورانه مى‌گفت كاش اجداد و نياكانم بودند و شاهد اين انـتـقـام‌گـيـرى بـودنـد،
نشانه ديگرى است كه كينه او با امام، تداوم همان كينه‌هاى ابوسفيان و مشركان بنى اميّه با پيامبر و خاندان او و دين خدا بود
و اين كه (ابن زياد) در كوفه به سر مبارك سيدالشهدا جسارت مى‌كرد و با چوبى كه در دست داشت بر لبهاى او مى‌زد و مى‌گفت:
(يَومٌ بـِيـَومِ بَدرٍ) (3)
- اين روز در مقابل روز جنگ بدر -
باز هم نشان دهنده ريشه داشتن كربلا در سقيفه است.
جريان شناسى تاريخى، به حوادث، معناى ديگرى مى‌بخشد و بدون چنين شـنـاخـتـى، گـاهـى نمى‌توان از قـضـايـاى تـاريـخى تحليل درستى ارائه كرد.
مرحوم نيّر تبريزى در پيوند اين دو حادثه با هم، گفته است:
كانكه طرح بيعتِ شورا فكند خود همانجا طرح عاشورا فكند
چرخ در يثرب رها كرد از كمان تير، كاندر نينوا شد بر نشان
(4)
امـام حـسـين (عليه السلام) روز عاشورا در خطبه دوّمى كه با كوفيان سخن مى‌گفت، از آنان با اين القاب و اوصاف ياد فرمود:
«مرگ بر شما اى بردگان امّت،
اى بازماندگان پراكنده احزاب،
اى واگذارندگان كتاب خدا،
اى تـحـريـفـگـرانِ دين،
اى گروه تباهى و گناه،
اى دميده شدگان شيطان،
اى خاموش كنندگان سـنـّت‌هـا!
آيـا از ديـن طـاغـوت‌هـا حـمايت كرده، ما را خوار مى‌سازيد؟
آرى به خدا سوگند!
اين نـيـرنـگـى كـهـن در شـمـاسـت كه ريشه‌هايتان بر همين استوار شده و شاخ و برگ‌هايتان بر آن روييده است
و شما پليدترين ميوه اين خارستانيد و لقمه غاصبان ... .»
(5)
در ايـن بـيـان نـيـز، حـضـرت، آنـان را پـس مـانـده‌هـاى هـمـان قـبـايـل و احزاب جاهلى و معاند مى‌داند
و ميوه تلخ درختِ دشمنى بنى اميّه با آيين خدا مى‌شمارد.
اين نـيـز نـوعى نگرش جريان شناسانه به شركت كنندگان در فاجعه تلخ عاشوراست، از چشم امام حسين (عليه السلام).
شناخت ريشه‌هاى هر حادثه و زمينه‌هاى قبلى آن، از پيام‌هاى ديگر عاشوراست.
پي‌نوشت‌ها:
------------------
1- همچون زيارت عاشورا و زيارت‌هاى ديگر امام حسين (عليه السلام) .
2- فِمارَماه اذ رَماهُ حرمله وَ انّما رَماهُ مَنْ مَهَّدَ له
سَهمٌ اتىَ مِن جانبِ السّقيف وَ قَوسُهُ على يدِ الخليفه
و ما اصابَ سَهْمُهُ نَحرَ الصّبى بَلْ كبدَ الدّينِ و مُهَجة النبىّ (الانوار القدسيّه، ص 99) .
3- بحارالانوار، ج 45، ص 154.
4- ديوان آتشكده، نيّر تبريزى، ص 59.
5- مقتل الحسين، مقرّم، ص 287.
برگرفته از كتاب پيام‌هاي عاشورا، جواد محدثي .
×× ريشه عاشورا در سقيفه ××
پاسخ با نقل قول
