مدیر بازنشسته
عاشقانه (شعر)
شعرهایی از ماری فرانسیس ترز مارتن
____________________
اگر همه ی گناهان را مرتکب شده بودم
باز هم آن اعتقاد را حفظ میکردم
زیرا که میدانم انبوه گناهان
قطره آبی است به اخگری سوزان
بله من احتیاج به قلبی دارم شعله ور از عشق
که بی هیچ انتظار تکیه گاه من باشد
که هیچ چیز مرا دوست بدارد حتی ضعف های مرا
و ترکم نکند ،نه در شب و نه در روز
__
***
ای عشقی که به شعله ام میکشی
به جان من رسوخ کن
بیا تو را میطلبم
بیا و مرا بسوزان
حرارت تو مرا میفشارد
آی اتش الهی
بی وقفه میخواهم در تو محو شوم
____
شیشه ی نازک احساس مرا دست نزن
چندشم می شود از لک انگشت دروغ
آن که میگفت که احساس مرا می فهمد
کو کجا رفت ؟که احساس مرا خوب فروخت
مدیر بازنشسته
انتظار
___
امروز خودم را آراسته ام
گفتی که ظهر می آیی
و من یادم رفت بپرسم
به افق تو یا من؟
و تو یادت رفت بگویی
فردا یا روز دیگری؟
چه فرقی میکند؟
خودم را آراسته ام
عطر زده و منتظر
با لباسی که خودت تنم کردی
(عباس معروفی)
شیشه ی نازک احساس مرا دست نزن
چندشم می شود از لک انگشت دروغ
آن که میگفت که احساس مرا می فهمد
کو کجا رفت ؟که احساس مرا خوب فروخت
مدیر بازنشسته
روح سر در گم من
بوی جنگل دارد
و نگاه تو در آن
آتش می کارد
چشم تو پتجره مرموزی ست
کاش میدانستم
چه کسی در تو اقامت دارد
کاش آتشی بودی و میسوزاندی
علف هرزه تردیدم را
چشمه ای بودی و می رویاندی
دانه ی خفته ی امیدم را
(عباس صفاری)
شیشه ی نازک احساس مرا دست نزن
چندشم می شود از لک انگشت دروغ
آن که میگفت که احساس مرا می فهمد
کو کجا رفت ؟که احساس مرا خوب فروخت
مدیر بازنشسته
عجب شکسته دل و زار و ناتوان شدم
چنان که هجر تو میخواست،آن چنان شدم
به گفتگوی تو افسانه گشته ام همه جا
به جستجوی تو آواره جهان شده ام
خدای را دگر ای یار سوی من رهگذر
که من به کوی کسی خاک آستان شده ام
دلم ز شادی عالم گرفته است ولی
غمی که از تو رسیده است شادمان شده ام
از آن شده است هلالی ، دلم شکاف شکاف
که ناوک غم و اندوه را نشان شده ام
(هلالی جغتای)
شیشه ی نازک احساس مرا دست نزن
چندشم می شود از لک انگشت دروغ
آن که میگفت که احساس مرا می فهمد
کو کجا رفت ؟که احساس مرا خوب فروخت
کاربر سایت
کاش بودی تادلم تنها نبود تا اسیر غصه ی فردا نبود
کاش بودی تا برای قلب من زندگی اینگونه بی معنا نبود
کاش بودی تا لبان سرد من قصه گوی غصه ی فردا نبود
کاش بودی تا نگاه خسته ام بی خبر از موج و از دریا نبود
کاش بودی تا دو دست عاشقم غافل از لمس گل مینا نبود
کاش بودی تا زمستان دلم این چنین پرسوز و پرمعنا نبود
کاش بودی تا فقط باور کنی بعد تو این زندگی زیبا نبود
مدیر بازنشسته
هوشنگ ابتهاج
حاصلی از عشق تو جز حرمان نیست
آه از این درد که جز مرگ منش درمان نیست
این همه رنج کشیدیم و نمیدانستیم
که بلاهای وصال تو کم از هجران نیست
آن چنان سوخته این خاک بلاکش که دگر
انتظار مددی از کرم باران نیست
به وفای تو طمع بستم و عمر از کف رفت
آن خطا را به حقیقت کم از این تاوان نیست
این چه تیغ است که در هر رگ من زخمی از اوست
گر بگویم که تو در خون منی بهتان نیست
رنج دیرینه انسان به مداوا نرسید
علت آن است که بیمار و طبیب انسان نیست
تب و تاب غم عشقت دل دریا طلبد
هر تنک حوصله را طاقت این طوفان نیست
سایه صد عمر در این قصه بسر رفت و هنوز
ماجرای من و معشوق مرا پایان نیست.
شیشه ی نازک احساس مرا دست نزن
چندشم می شود از لک انگشت دروغ
آن که میگفت که احساس مرا می فهمد
کو کجا رفت ؟که احساس مرا خوب فروخت
مدیر بازنشسته
حمید مصدق
من به خود میگویم
چه کسی باور کرد
جنگل جان مرا
آتش
عشق تو
خاکستر کرد؟
شیشه ی نازک احساس مرا دست نزن
چندشم می شود از لک انگشت دروغ
آن که میگفت که احساس مرا می فهمد
کو کجا رفت ؟که احساس مرا خوب فروخت
مدیر بازنشسته
هوشنگ ابتهاج
(جدایی)
چو نی می نالم از داغ جدایی
دریغا ای نسیم آشنایی
چنان گشتم غبار آلود غربت
که نشناسم که خود بودم کجایی
شیشه ی نازک احساس مرا دست نزن
چندشم می شود از لک انگشت دروغ
آن که میگفت که احساس مرا می فهمد
کو کجا رفت ؟که احساس مرا خوب فروخت
مدیر بازنشسته
قهوه ی چشمان تو حل میشود در فال ها
عطر تو گم میشود در ازدحام سالها
قاب لبخند تو را دیوار هم باور نداشت
جای چشمان تو را پر کرده این تمثال ها
لحظه ها مجذوب این آرامش طوفانی است
باز هم مسحور زیباییت خط و خال ها
آیه آیه در نگاهت زندگی تفسیر شد
عشق اما بی حضورت ،حجمی از اشکال ها
من تمام آسمان را در هوایت پر زدم
جاده پوشیده است حالا از سپید بال ها
قاصدک ها بی نگاهت راه را گم کرده اند
رنگ میبازد در این شعر ، حس و حال ها
خاطرات کهنه را من در خیالم گشته ام
می درخشد نام تو حتی پس از این سالها....
شیشه ی نازک احساس مرا دست نزن
چندشم می شود از لک انگشت دروغ
آن که میگفت که احساس مرا می فهمد
کو کجا رفت ؟که احساس مرا خوب فروخت
مدیر بازنشسته
ای عاشقان ، ای عاشقان ، من از کجا، عشق از کجا
ای بیدلان ، ای بیدلان، من از کجا ،عشق از کجا
گشتم خریدار غمت،حیران به بازار غمت
جان داده در کار غمت ، من از کجا ، عشق از کجا
ای مطربان ؛ ای مطربان ، بر دف زنید احوال من
من بیدلم ، من بیدلم، من از کجا ، عشق از کجا
عشق آمده است از آسمان ،تا خود بسوزد بی گمان
عشق است بلای ناگهان ، من از کجا ، عشق از کجا
><مولانا><
شیشه ی نازک احساس مرا دست نزن
چندشم می شود از لک انگشت دروغ
آن که میگفت که احساس مرا می فهمد
کو کجا رفت ؟که احساس مرا خوب فروخت
مجوز های ارسال و ویرایش
پاسخ با نقل قول