روز قيامت، يکي از روزهاي بسيار مهم وحساسي است که هر انساني در پيش رو دارد. اميرمؤمنان علي عليه‏السلام درباره اين مسئله مي‏فرمايد: «اي بندگان خدا! شما را به پرهيزکاري سفارش مي‏کنم که عامل کنترل و مايه استواري شماست. پس به رشته‏هاي تقوا چنگ زنيد و به حقيقت‏هاي آن پناه آوريد تا شما را به سر منزل آرامش، جايگاه‏هاي وسيع، پناهگاه‏هاي محکم و منزلگاه‏هاي پر عزت برساند، در روزي که چشم‏ها خيره مي‏شود و همه جا در نظر انسان تاريک است و گله‏هاي شترومال و اموال فراوان فراموش مي‏گردد؛ زيرا به هنگام قيامت، به گونه‏اي، در صور اسرافيل مي‏دمند که قلب‏ها از کار مي‏افتد، زبان‏ها باز مي‏ايستد، کوه‏هاي بلند و سنگ‏هاي محکم فرو مي‏ريزد و قسمت‏هاي سخت آن، نرم چون سرابي مي‏ماند، کوهستان‏ها با زمين هموار مي‏گردد چنان که نه پستي و نه بلندي موجود است. پس در آن هنگام نه شفاعت‏کننده‏اي است که شفاعت کند و نه دوستي که نفع رساند و نه پوزش خواستن سودي دارد».