این شته به علت انتقال ویروس های مختلف اهمیت فراوانی دارد.

شکل شناسی :

تخم ها بیضوی و ابتدا زرد یا سبز و به سرعت سیاه می شوند . حشرات بال دار دارای سر و قفسه سینه سیاه و شکم سبز مایل به زرد و یک خط تیره در سطح پشتی آن دیده می شود.
حشرات بی بال زرد تا سبز و خط تیره بزرگ در سطح پشتی دیده می شود.
کورنیکول ها 7 بلند و در نیمه انتهایی کمی برآمده و همرنگ بدن هستند.
زیست شناسی :
هر 10 تا 12 روز یک نسل ایجاد می کند .
زمستان گذرانی به صورت تخم روی میزبان یا روی درختان هسته دار.
میزبان ها :
در مناطق معتدل آفت گونه هایی از درختان هسته دار مثل هلو ، زرد آلو و آلو است.
میزبان ثانویه شامل گیاهان چوبی و علفی می باشد مثل خانواده های سیب زمینی ، چغندریان ، چلیپاییان ، و کدوییان .
خسارت :
این حشره در تراکم بالا از بخش های جوان تغذیه می کند و باعث استرس های آبی ، کاهش نرخ رشد و ... گیاه می شود .
در اول فصل به سیب زمینی خسارت می زند.
ترشح عسلک باعث کاهش فتوسنتز و جلب قارچ های ساپروفیت می شود .
حشرات بالغ و پوره ها می توانند 100 ویروس مختلف را انتقال دهند از جمله مهمترین آنها عبارتند از :
ویروس پیچیدگی برگ سیب زمینی ، ویزوس واوی سیب زمینی و زردی غربی چغندر ، موزاییک کاهو ، موزاییک شلغم و گل کلم و موزاییک خیار و هندوانه .