"" تولد هادی امت ""

[soheil_g]

[SIZE=2][SIZE=2]بسم الله الرحمن الرحیم

در حركت نه چندان آرام زمان به گفتة اكثر مورخان ، چشم گيتي در سال 212 هجري قمري ،

به جمال خورشيدي روشن مي شود كه چكيده فضيلت ، جوهره وجود وفيض مطلق است .

مولودي كه يادش آرام بخش دلها وپيامش آخرين اميد ونهايت آرزوي دلدادگان به خدا ميگردد.

آن مولود كسي جز علي النقي امام هادي (علیه السلام) نبود .

آمد امام هدايتي كه روشني بخش محفل بشري گرديد وتشنگان حقيقت را از زلال هدايت كه ريشه در وحي دارد سيراب كرد .

امام هادي (علیه السلام) در بصريا ( روستايي از توابع مدينه ) به دنيا آمد .

ومكارم اخلاق ، شرافت ونجابت را چون ديگر ستارگان هدايت از خاندان نبوّت در خود جمع داشت.

پس از تولد امام هادي (علیه السلام) پدر بزرگوارش امام جواد (علیه السلام) همچون ائمه ديگر (علیهم السلام) ،

سنت شرعي مراسم تولد از اذان در گوش راست واقامه در گوش چپ وصدقه وعقيقه را بطور كامل اجرا نمود.


سال تولد امام هادي (علیه السلام)[SIZE=2]

درباره سال وماه وروز تولد حضرت ، راويان وتاريخ نگاران اقوال مختلفي ذكر كرده اند كه به برخي اشاره مي گردد:

1- اكثر مورخان ولادت حضرت را در سال 212 هجري مي دانند . ( اصول كافي ج1 ص 497 ، الارشاد ج2 ص 297 ، اعيان الشيعة ج 4 ص 252 .)

2- بنا بر اقوال ضعيفي ولادت آن حضرت در سال 214 بوده است. ( الاتحاف بحب الاشراف ص67 ، جوهرة الكلام ص 151 ، مرآة الجنان ج2 ص 159 .)

3- مؤلف تاريخ الخميس در جلد 2 صفحه 321 وصاحب مرآة الجنان در جلد 2 صفحه 159 تولد امام هادي (ع) را در روز سيزدهم رجب ذكر كرداند.

4- برخي نيز تولد امام علي النقي (علیه السلام) را در روز دو شنبه سوّم رجب ذكر كرده اند.

5- برخي منابع ، تصريح مي كنند كه تولد امام در ماه رجب بوده است ولي روز تولد را معين نكرده اند از جمله در بعضي از دعاها به اين مطلب تصريح شده است.

بارالها ! از تو مي خواهم ودرخواست دارم به حق دو مولود در ماه رجب محمد بن علي الثاني وعلي بن محمد منتجب (امام هادي ) .


بعضي از منابع تاريخي هم از ذكر روز وماه تولد حضرت خود داري كرده وتنها به ذكر محل تولد يعني (مدينه ) اكتفا كرده اند . الاتحاف بحب الاشراف ص67


نام مبارك

امام جواد (علیه السلام) پدر بزرگوار حضرت هادي (علیه السلام) نام جد بزرگوارش را (علي) ،

كه نام امير المؤمنين و زين العابدين و سيد الساجدين علي بن الحسين (علیهم السلام) بود بر فرزند خود نهاد ،

و امام هادي (علیه السلام) به حكم وراثت ، خصوصيات اين دو بزرگوار را در خود داشت .

او بلاغت وسخنوري را از امير بيان منشأ بلاغت و خواستگاه فصاحت به ارث برده بود و تقوا عبادت را از سيد الساجدين.

كنيه

كنيه گذاري بر افراد از جمله رسمهاي عرب بوده ونوعي احترام بشمار مي رفته است تا جايي كه مردمان آنروز با كنيه به تفاخر مي پرداختند.


اُكَنّيهُ حينَ اناديهِ لِاُكرمه **** ولا اُلَقِبهُ والسوأة اللقب

هنگامي كه او را مي خوانم با كنيه او را صدا مي زنم وبه اولفب نمي دهم زيرا لقب دادن ، سبك شمردن است .


ائمه (عليهم السلام) اين نكته را بخوبي رعايت مي كردند وحتي به اطفال خود كنيه گذاشتنه وآنان را با كنيه صدا مي زدند ،

زيرا احترام نهادن در رشد رواني وبلوغ اجتماعي فرزند اثري مهم وژرف دارد كه اميرمؤ منان (علیه السلام) در شعر ي كه به اين مضمون روايت شده مي فرمايد :


نحنُ الكرمُ وَطِفْلُنا المهدُ يكنيٰ **** إنّا إذا قعدَ اللئامُ عليٰ بساطِ العزِّ قمنا

ما بزرگمنش هستيم وبه فرزندانمان از زمان كه در گهواره هستند كنيه مي دهيم

راه ما از راه افراد پست وبي ريشه جداست واگر آنان از راهي بروند ما از آن رو برمي گردانيم وبر يك سفره نمي نشينيم.


امام جواد (علیه السلام) به تاسي از امامان سلف فرزند خود را ابو الحسن خواند ودر اين كنيه او را به امام موسي بن جعفر وامام رضا (علیه السلام) همانند ساخت.

محدثين و روات جهت تشخيص و تفكيك ، صفتي به ابو الحسن افزوده امام موسي بن جعفر (علیه السلام) را ابو الحسن الاول ،

امام رضا (علیه السلام) را ابو الحسن الثاني وامام هادي (علیه السلام) را ابو الحسن الثالث مي خوانند .


القاب

القاب امام گوشه هايي از فضائل ،مناقب وصفات والاي ايشان را به خوبي تصوير مي كنند :

الامين
التقي
الناصح
المتوكل
المرتضي
الفقیه
الطيب
العسكري
الوضح
الرشيد
الشهيد
الوفي
الخالص
العالم
نقي
فتاح
هادي
نجيب
مؤتمن