من دلم برای خندههای بی دلیل
برای " شادمانیهایِ بی سبب "برای بی ریا بودنبرایِ کودکیبرایِ کودکانه زیستن... من دلم برای روزهای خوشِ زندگی تنگ شده استدستم را بگیرو به من بگوچگونه در گرگ و میشِ این روزگارِ پر بالا و پایینِ همیشه خاکستری هنوز میتوانم بخندم ؟