آهای غریـــ♥ـــبه که روزی آشنــ♥ــای من بودی !روزی میرسه که دلــ♥ــت برای هیچکی به اندازه ی مــ♥ـن تنگ نمیشهبرای نگــ♥ــاه کردنم خندیـــ♥ـــدنم اذیـــ♥ـــت کردنممهربــ♥ــونیم صداقــ♥ــتم برای تمام لحظــ♥ــــاتی که در کنـــ♥ـــارم داشتی ...روزی میرسه که در حســ♥ـــرت تکرار دوباره ی مــ♥ــن خواهی بود ...اما بدان !آن زمان برای برگشــ♥ــــتن خیـــ♥ـــلی دیر است چوندیگر نه من آن هستم که بودمنه دلم مانند گذشــ♥ـــته دوســـ♥ــــتت خواهد داشتبدان !دلی که به دست خــــ♥ـــودت شکسته دیگر برای بودنــ♥ـــت نمیـــ♥ـــتپدچون بیـــ♥ـــــ تو بــــ♥ــــودن رابا رفــــ♥ــــتنت یـــ♥ـــاد گرفته