نويسنده وبلاگ "منتظر ظهور" در تازه‌ترين پست‌ وبلاگ خود به مناسبت نزديك شدن به روز دحو الارض، موضوعي را با عنوان "روز گسترش يافتن زمين" مطرح كرده است.


برپايه اين گزارش در اين وبلاگ مي‌خوانيم:


سلام…ماه ذي القعده هم با تمام خاطرات تلخ و شيرينش داره تموم مي‌شه… هرچند يه زنگ خطر براي ماست كه اره فلاني قافله عمرت يك ماه ديگه هم حركت كرد…


هنر اينه كه آدم يه تلنگر به روح خودش بزنه، پاشنه كفش همت و بالا بكشه بگه اگه تا الان استفاده نكردم از اين به بعد استفاده كنم پس بسم‌الله..


امروز روز 25 ذي القعده مصادف با دوشنبه چهارم آذرماه، روز دحو الارض است.


در اين روز كعبه به عنوان اولين نقطه‌اي است كه روي زمين پديدار مي‌گردد و ‏زمين از كعبه گسترش مي‌يابد.


روز 25 ذيقعده از چهار روز بسيار مهم در طول سال است ‏كه روزه و عبادت در آن بر ديگر روزها برتري دارد و در روايت است كه روزه امروز ثواب روزه شصت ماه را دارد.




همچنين هر كه در اين روز روزه بگيرد و شبش را به عبات بسر آورد براى او عبادت صدسال نوشته مي‌شود.


امروز دوشنبه برابر با چهارم آذر ماه را همراه با مسلمانان ‏تمام جهان روزه مي‌گيريم و براي ظهور امام زمان(عج) و سلامتي و پيروزي همه مومنين به ويژه مردم بي‌گناه فلسطين به ويژه مظلومين نوار غزه كه در حال حاضر در زير تاخت و تاز وحشيانه رژيم صهيونيستي در حال شكنجه هستند دعا مي‌كنيم.


در زمان افطار براي همه ‏مسلمانان آرزوي توفيق مي‌كنيم و افطار را در كنار يكديگر براي سعادت و سلامت برادران ‏و خواهران ديني به جشن عبادت و بندگي تبديل مي‌كنيم.


اگر موفق نشديد روزه بگيريد عيبي نداره، غسل گرفتن، ذكر خدا رو بر لب داشتن و زيارت امام رضا(ع) از افضل اعمال مستحب در اين روز است كه بسيار شايسته است كه حداقل از اين اعمال غافل نباشيم.‏


*معناي دحوالارض
"دَحو" به معناي گسترش است و بعضي نيز آن را به معناي تكان دادن چيزي از محلِ اصلي‏اش تفسير كرده‏اند.


منظور از دحوالارض (گسترده شدن زمين) اين است كه در آغاز، تمام سطح زمين را آب‏هاي حاصل از باران‏هاي سيلابي نخستين فراگرفته بود.
اين آب‏ها، به تدريج در گودال‏هاي زمين جاي گرفتند و خشكي‏ها از زير آب سر برآوردند و روز به روز گسترده‏تر شدند.


از طرف ديگر، زمين در آغاز به صورت پستي‏ها و بلندي‏ها يا شيب‏هاي تند و غيرقابل سكونت بود.


بعدها باران‏هاي سيلابي مداوم باريدند، ارتفاعات زمين را شستند و دره‏ها گستردند.


اندك اندك زمين‏هاي مسطح و قابل استفاده براي زندگي انسان و كشت و زرع به وجود آمد.


مجموع اين گسترده شدن، دَحو الارض نام‏گذاري مي‏شود.


*برنامه‏هاي معنوي
زمين، گاهواره زندگي انسان و تمام موجوداتِ زنده است، كه با تمام كوه‏ها، درياها، دره‏ها، جنگل‏ها، چشمه‏ها، رودخانه‏ها، معادن و منابع گران‏بهايش، نشانه‏اي از نشانه‏هاي آفريدگار به شمار مي‏آيد كه آن را گسترانيده است.


روز دحوالارض ـ روز گسترش زمين ـ روز بسيار مباركي است و آداب و اعمال ويژه‏اي دارد؛ از جمله :
1- روزه داشتن كه ثواب 70 سال عبادت را دارد .
2- احيا و شب‏زنده‏داري شب دحوالارض كه برابر با يك‏سال عبادت است .
3- ذكر و دعا.
4- انجام غسل به نيت روزِ دحوالارض و نماز مخصوص آن .


*روز دحو الارض
شب : 25
اين شب، شب دحوالارض و از ليالى شريفه است كه رحمت خدا در آن نازل مي‌شود و قيام به عبادت در آن اجر بسيار دارد.


روايت است كه امام هشتم حضرت رضا (ع) فرموده‌اند: در شب 25 ماه ذى‌القعده حضرت ابراهيم و حضرت عيسى متولد شده‌اند و زمين از زير كعبه پهن شده است؛ پس هر كه روزش را روزه بدارد چنان است كه 60 ماه روزه داشته باشد و به روايتي ديگر "در اين روز حضرت قائم عليه السلام، مهدي موعود(عج) قيام خواهند فرمود.


روز : 25
روز دحوالارض،‌يعنى روزي كه زمين‌ها از زير خانه خدا كشيده و پهن شدند، چه آنكه اول موضعى كه از زمين خلق شد، موضع خانه كعبه بوده و لهذا كعبه را "ام القرى" مى‌گويند و اينروز از آن چهار روز است و هركه اين روز را روزه بدارد و شبش را به عبادت بسر آورد از براى او عبادت 100 سال نوشته شود و از براى روزه دار اينروز، هر چه در ميان آسمان و زمين است، استغفار كند و اين روزيست كه رحمت خدا در آن منتشر گرديده و از براى عبادت و اجتماع بذكر خدا در اين روز، اجر بسيار است و از براى اين روز به غير روزه و عبادت و ذكر خدا، دو عمل وارد است:


1. نمازى كه در كتب شيعه قميين روايت شده و آن دو ركعت است در وقت چاشت، در هر ركعت بعد از "حمد" پنج مرتبه سوره "والشمس" بخواند و نماز را تمام كند و بعد از نماز بخواند:
"لا حول و لا قوة الا بالله العلى العظيم."
پس دعا كنيد و بخواند:
"يا مقيل العثرات اقلنى عثرتى يا مجيب الدعوات اجب دعوتى يا سامع - الاصوات اسمع صوتى و ارحمنى و تجاوز عن سيئاتى يوما عندى ياذا الجلال و الاكرام."
2. خواندن اين دعا است كه شيخ روايت كرده "الهم داحى الكعبه" الخ . و محقق داماد در رساله اربعة ايام خود در اعمال روز دحوالارض گفته كه زيارت "حضرت امام رضا"(ع) در اين روز افضل اعمال مستحبه واكد آداب مسنونه است.


و بدانكه در اين روز يا روز بعد و بقولى در روز 23، خروج فرمود رسول خدا صلى‌الله عليه و آله، بحجة الوداع از مدينه با 104 هزار يا 124 هزار و حضرت فاطمه(ع) و تمامى زوجات نيز همراه بودند و از راه شجره حركت فرمود و در ذوالحليفه "محمد‌بن ابى بكر" متولد شد، اسماء بخدمت آن حضرت فرستاد كه با "نفاس" چكنم ؟ حضرت دستورالعمل براى او فرمود.


و در اين روز بنابر قولى در سنه 145، شهادت "ابراهيم بن عبدالله بن حسن بن حسن بن على بن ابى طالب" عليه السلام، در "باخمرى" واقع شد.


و در اين روز، سنه 387، "ابومحمد حسن بن ابراهيم" معروف به "ابن زولاق مصرى" صاحب تاريخ، وفات كرد.


* برخي وقايع روز دحوالارض
بدانكه در 25 ذى‌القعده، آدم صفى عليه السلام بدستيارى جبرئيل، خانه كعبه را برآورد و حجرالاسود را نصب كرد و اين خانه، محل اسعاف مطالب و مطاف قادم و ذاهب بود تا دو هزار و 242 سال از هبوط گذشته كه طوفان نوح، واقع شد و آب تمام عالم را فرو گرفت و اگر چه "بيت العتيق" از آسيب غرق، محفوظ ماند، اما چنانچه در تاريخ است بيشتر حائط آن بنا، عرصه هدم و انمحا گشت و بعد از طوفان آن موضع چون تل سرخى مي‌نمود و مردم از آن تل سرخ، حوائج خود مى‌خواستند و قربانى مي‌نمودند و اين بود تا سه هزار و 429 سال بعد از هبوط كه حضرت ابراهيم مامور به تجديد عمارت خانه مكه شد.


بس به مدد اسماعيل و ارشاد جبرئيل بساختن خانه پرداخت. پسر سنگ آوردى و پدر بر روى هم نهادى و چون به مقام حجرالاسود رسيد، اسماعيل در پى سنگ نيكوئى بود كه در خور آن موضع باشد كه صدائى از كوه ابوقبيس بر آمد كه اى ابراهيم! ترا نزد من وديعتى است و حجرالاسود را كه جبرئيل هنگام طوفان در آن كوه پنهان كرده بود، تسليم ابراهيم كرد و آن حضرت بجاى خودش استوار فرمود. و توليت آن بقعه شريفه را به اسماعيل تفويض نمود.


منبع برخي مطالب: كتاب وقايع الايام حاج شيخ عباس قمي

_________________
غروبا وقتی آسمون ......... خونی می شه یاد تو ام




یا ابولفضل العباس