روز نیروی هوایی ارتش




یكی از گام‌های بلندی كه در جریان انقلاب موجب ریشه كن ساختن حكومت پهلوی شد، حركت متهورانه ی نظامیان نیروی هوایی در 19 بهمن 1357 بود.
یك هفته از ورود امام قدس سره به ایران گذشته بود و هنوز رژیم شاهنشاهی پا بر جا و بختیار مدعی مقاومت در مقابل انقلاب بود، ملت در انتظار وعده ی امام بود كه در بهشت زهرا فرمودند: من توی دهن این دولت می‌زنم...


شایعه‌ی كودتای ارتش، روز به روز فراگیرتر می‌شد و همه نگران اوضاع و احوال بودند. اگر چه اعتصابات پراكنده در برخی از واحدهای ارتش گسترش و موضوع به روزنامه‌ها نیز كشیده شده بود، اما هنوز مردم، ارتش را در مقابل خود می‌دیدند و نگران آینده ای مبهم و در هراس از روزی كه درگیری نهایی ارتش و مردم بخواهد سرنوشت نهایی انقلاب را رقم بزند، بوده و عده ای هم آماده ی نبرد مسلحانه برای حصول پیروزی نهایی می‌شدند.

بهترین و عظیم ترین كاری كه می‌توانست روحیه ی انقلاب را تقویت كند، مقاومت دولت بختیار را در هم شكند، و مأموریت ‌هایزر را در طراحی كودتای نظامی ‌با شكست مواجه سازد و در نهایت روحیه‌ی معدود نظامیانی را كه هنوز انقلاب را باور نكرده بودند درهم شكند، اعلام همبستگی ارتش با ملت بود. مقامات عالی رتبه نظامی ‌به هیچ وجه زیر بار پذیرش انقلاب و اعلام همبستگی با مردم نرفته و هم چنان از دولت بختیار حمایت می‌كردند.

در این شرایط نظامیان فداكار و متعهد نیروی هوایی به این نتیجه رسیدند كه باید دست به كار بزرگی زده و وظیفه‌ی ملی و مذهبی خود را انجام دهند. لذا با یك حركت متهورانه به سیل خروشان ملت پیوستند و با حضور در اقامتگاه رهبر بزرگ انقلاب اسلامی ‌در مدرسه‌ی علوی سندی از افتخار، حماسه، رشادت و ایمان را در برگ‌های زرین تاریخ انقلاب اسلامی ‌به ثبت رسانیدند.

این روز بزرگ، نقطه‌ی عطفی در تاریخ انقلاب و ارتش است، روزی كه حماسه‌ی حضور قاطعانه‌ی ارتش در صحنه‌ی انقلاب به وقوع پیوست و طلیعه ی خجسته ی پیوند ارتش با ملت مسلمان و انقلابی به وضوح آشكار گشت.


امام خمینی قدس سره در مورد رژه تاریخی پرسنل نیروی هوایی چنین فرمودند:
... كاری كه شما عزیزان در این روزها در روز 19 بهمن انجام دادید از حیث معنویت بزرگترین كارها و با ارزش‌های دنیایی هم بزرگترین ارزش‌ها بود. آن روزی كه باز پیروزی به آن جا نرسیده بود كه مورد اطمینان باشد و شما در معرض خطر بزرگ بودید، از جان گذشته و به اسلام پیوستید و از سپاه اسلام شدید. خداوند این افتخار را برای شما حفظ كند و شما را در دو جهان سعادتمند فرماید.