صفحه 1 از 2 12 آخرینآخرین
نمایش نتایج: از شماره 1 تا 10 , از مجموع 14

موضوع: مبطلات روزه

  1. #1
    مدیر بازنشسته
    تاریخ عضویت
    2008/09/21
    سن
    40
    نوشته ها
    5,692

    Smile مبطلات روزه

    چيزهايى كه روزه را باطل مى‏كنند ( مبطلات روزه )

    ده چيز روزه را باطل مى‏كند:


    اول: خوردن

    دوم: آشاميدن



    سوم : دروغ بستن به خدا و پيغمبر (ص) و جانشينان پيغمبر عليهم السلام


    چهارم : جماع (نزدیکی کردن با زنان)

    پنجم:استمنا، و استمنا آن است كه انسان با خود كارى كند كه منى از او بيرون آيد .

    ( سیستانی ، وحید ، تبریزی : يا ديگري غير از جماع ، كاري كند كه مني از او بيرون آيد.)



    ششم: باقى ماندن بر جنابت و حيض و نفاس تا اذان صبح


    هفتم: رساندن غبار غليظ به حلق

    هشتم: فرو بردن تمام سر در آب

    نهم: اماله كردن (تنقیه:فروکردن چیزی از ناحیه مقعد) با چيزهاى روان

    دهم: قى كردن (بالا آوردن و استفراغ ، از روی عمد)


    ------------------------------------------------------------------------

    و احكام تفصیلی اينها در مسايل آينده گفته مى‏شود

    (معمولا در رساله های فارسی خوردن و آشامیدن را یکی حساب کرده اند)


    _________________
    فَمَنْ اتبَعَ هُدايَ فَلايَضِلُ وَ لا يَشقَي( طه/123)

  2. #2
    مدیر بازنشسته
    تاریخ عضویت
    2008/09/21
    سن
    40
    نوشته ها
    5,692

    پیش فرض

    خوردن و آشامیدن


    مساله 1:
    اگر روزه دار عمدا چيزي بخورد يا بياشامد، روزه او باطل مي شود، چه خوردن و آشاميدن آن چيز معمول باشد مثل نان و آب ، چه معمول نباشد مثل خاك وشيره درخت ، و چه كم باشد يا زياد.
    حتي اگر مسواك را از دهان بيرون آورد ودوباره به دهان ببرد و رطوبت آن را فرو برد، روزه او باطل مي شود

    (قسمت آخر در رساله آیت الله بهجت نیامده )
    (آیت الله وحید خراسانی: مگر آنکه آن رطوبت در آب دهان به طوری از بین برود که رطوبت خارج به آن گفته نشود)



    مساله 2:
    اگر موقعي كه مشغول غذا خوردن است بفهمد صبح شده ، بايد لقمه را از دهان بيرون آورد. و چنانچه عمدا فرو برد، روزه اش باطل است و به دستوري كه بعدا گفته خواهد شد، كفاره هم بر او واجب مي شود.
    _________________
    فَمَنْ اتبَعَ هُدايَ فَلايَضِلُ وَ لا يَشقَي( طه/123)

  3. #3
    مدیر بازنشسته
    تاریخ عضویت
    2008/09/21
    سن
    40
    نوشته ها
    5,692

    پیش فرض

    مساله 3:
    اگر روزه دار سهوا چيزي بخورد يا بياشامد، روزه اش باطل نمي شود.

    مساله 4:
    احتياط واجب آن است كه روزه دار از استعمال آمپولي كه به جاي غذا به كار مي رود، خودداري كند. ولي تزريق آمپولي كه عضو را بي حس مي كند يابه جاي دوا استعمال مي شود، اشكال ندارد.

    (آیت الله وحید خراسانی : احتیاط مستحب آن استکه ... )

    (آيت الله صافي: احتياط مستحب آن است كه روزه دار از استعمال آمپول خودداري كند وفرقي بين آمپولها نيست .
    و اگر لازم شد و تزيق كرد، روزه او باطل نمي شود احتیاط واجب آن استکه... .)

    (آيت الله سيستاني: آمپولى كه عضو را بى حس مى كند يا به جهت ديگر استعمال مى شود , براى روزه دار اشكال ندارد. بهتر آن است كه از استعمال آمپولي كه به جاي دوا و غذابه كار مي برند، خودداري كند.)


    _________________
    فَمَنْ اتبَعَ هُدايَ فَلايَضِلُ وَ لا يَشقَي( طه/123)

  4. #4
    مدیر بازنشسته
    تاریخ عضویت
    2008/09/21
    سن
    40
    نوشته ها
    5,692

    پیش فرض

    مساله 5:

    اگر روزه دار چيزى را كه لاى دندان مانده است , عمدا فرو ببرد , روزه اش باطل مى شود.


    مساله 6:

    كسى كه مى‏خواهد روزه بگيرد، لازم نيست پيش از اذان دندانهايش را خلال كند، ولى اگر بداند غذايى كه لاى دندان مانده در روز فرو مى رود(1)، چنانچه خلال نكند و چيزى از آن فرو رود روزه‏اش باطل مى‏شود. (2)
    بلكه اگر فرو هم نرود، بنابر احتياط واجب بايد قضاى آن روز را بگيرد.

    (1 - آیت الله بهجت و آیت الله سیستانی: باید خلال کند)
    (آیت الله مکارم : احتياط واجب آن است كه قبلا آن را بشويد و خلال كند، و اگر نكند و فرورود روزه را تمام کند و بعد قضا نماید)
    (2- آیت الله صافی :روزه اش باطل است خواه فرو رود یا نرود)
    (جمله آخر در رساله آیت الله وحید نیامده)


    _________________
    فَمَنْ اتبَعَ هُدايَ فَلايَضِلُ وَ لا يَشقَي( طه/123)

  5. #5
    مدیر بازنشسته
    تاریخ عضویت
    2008/09/21
    سن
    40
    نوشته ها
    5,692

    پیش فرض

    مساله 7:

    فـرو بـردن آب دهان , اگر چه به واسطه خيال كردن ترشى و مانند آن در دهان جمع شده باشد , روزه را باطل نمى كند.


    مساله 8:

    فرو بردن اخلاط سر و سينه , تا به فضاى دهان نرسيده اشكال ندارد , ولى اگر داخل فضاى دهان شود , احتياط واجب آن است كه آن را فرو نبرند.


    _________________
    فَمَنْ اتبَعَ هُدايَ فَلايَضِلُ وَ لا يَشقَي( طه/123)

  6. #6
    مدیر بازنشسته
    تاریخ عضویت
    2008/09/21
    سن
    40
    نوشته ها
    5,692

    پیش فرض



    برای کفاره یکی از دو روش زیر به ازای هر یک روز وجود دارد:

    1-اطعام شصت فقیر .
    2-گرفتن 60روز روزه طوری که حتما می بایستی حداقل 31 روز متوالی باشد.
    _________________

  7. #7
    مدیر بازنشسته
    تاریخ عضویت
    2008/09/21
    سن
    40
    نوشته ها
    5,692

    پیش فرض

    به نام خدا


    دروغ بستن به خدا و پيغمبر

    مسئله: اگـر روزه دار بـه گـفـتن يا به نوشتن يا به اشاره و مانند اينها به خدا و پيغمبر ( ص ) و جانشينان پـيغمبر ( ص ) عمدا نسبتى را بدهد كه

    دروغ است - اگر چه فورا بگويد دروغ گفتم يا توبه كند - روزه او بـنـابر احتياط لازم باطل است هم چنين است بنابر احتياط مستحب دروغ بستن به

    حضرت زهرا سلام اللّه عليها و ساير پيغمبران و جانشينان آنان .


    مسئله: اگر بخواهد خبرى را كه دليلى بر حجيت او ندارد , و نمى داند راست است يا دروغ , نقل كند , بنابر احتياط واجب بايد از كسى كه آن خبر را گفته ,

    يا از كتابى كه آن خبر در آن نوشته شده نقل نمايد.


    مسئله: اگر چيزى را به اعتقاد اين كه راست است از قول خدا يا پيغمبر نقل كند و بعد بفهمد دروغ بوده , روزه اش باطل نمى شود.

    مسئله: اگـر چـيزى را كه مى داند دروغ است به خدا و پيغمبر نسبت دهد و بعدا بفهمد آنچه را كه گفته راست بوده , بايد بنابر احتياط لازم روزه را تمام كند

    و قضاى آن را هم به جا آورد.


    مسئله: اگـر دروغـى را كـه ديـگـرى ساخته عمدا به خدا و پيغمبر و جانشينان پيغمبر نسبت دهد , بنابر احتياط لازم روزه اش باطل مى شود ,

    ولى اگر از قول كسى كه آن دروغ را ساخته نقل كند اشكال ندارد.


    مسئله: اگر از روزه دار بپرسند كه آيا پيغمبر صلى اللّه عليه وآله چنين مطلبى فرموده اند و او جايى كه در جـواب بـايـد بگويد نه , عمدا بگويد , بلى , يا

    جايى كه بايد بگويد بلى عمدا بگويد نه , روزه اش بنابر احتياط لازم باطل مى شود.


    مسئله: اگر از قول خدا يا پيغمبر حرف راستى را بگويد بعد بگويد دروغ گفتم , يا در شب به دروغ به آنان نسبتى بدهد و فرداى آن كه روزه مى باشد بگويد

    آنچه ديشب گفتم راست است , روزه اش باطل مى شود , مگر آن كه مقصودش بيان حال خبرش باشد.



    منبع: توضیح المسائل آیت الله سیستانی

  8. #8
    مدیر بازنشسته
    تاریخ عضویت
    2008/09/21
    سن
    40
    نوشته ها
    5,692

    پیش فرض

    به نام خدا


    جماع


    مسئه:
    جماع روزه را باطل مى كند , اگر چه فقط به مقدار ختنه گاه داخل شود و منى هم بيرون نيايد.

    مسئه:
    اگـر كـمـتر از مقدار ختنه گاه داخل شود و منى هم بيرون نيايد , روزه باطل نمى شود , ولى در شـخـصى كه ختنه گاه ندارد

    اگر كمتر از مقدار ختنه گاه داخل شود بمقدارى كه گويند نزديكى كرده روزه اش باطل مى شود.


    مسئه:
    اگـر عـمـدا قـصد جماع نمايد , و شك كند كه به اندازه ختنه گاه داخل شده يا نه , روزه او بنابر احتياط لازم باطل است , و لازم است قضا نمايد ,

    ولى كفاره واجب نيست .


    مسئله:
    اگـر فـرامـوش كـند كه روزه است و جماع نمايد , يا او را به جماع مجبور نمايند , به نحوى كه از اختيار او خارج شود , روزه او باطل نمى شود ,

    ولى چنانچه در بين جماع يادش بيايد يا جبر او برداشته شود , بايد فورا از حال جماع خارج شود , و اگر خارج نشود , روزه او باطل است .



    منبع: توضیح المسائل آیت الله سیستانی

  9. #9
    مدیر بازنشسته
    تاریخ عضویت
    2008/09/21
    سن
    40
    نوشته ها
    5,692

    پیش فرض

    به نام خدا


    استمنا



    مسئله: اگر روزه دار استمنا كند ( معناى استمنا در مساله 1581 گذشت ) , روزه اش باطل مى شود.

    مسئله:
    اگر بى اختيار منى از انسان بيرون آيد , روزه اش باطل نيست .

    مسئله:
    هـرگـاه روزه دار بـدانـد كه اگر در روز بخوابد محتلم مى شود , يعنى در خواب منى از او بيرون مى آيد , جايز است بخوابد ,

    هر چند به سبب نخوابيدن به زحمت نيفتد , و اگر محتلم شود , روزه اش باطل نمى شود.


    مسئله:
    اگـر روزه دار در حـال بـيـرون آمـدن منى از خواب بيدار شود , واجب نيست از بيرون آمدن منى جلوگيرى كند.

    مسئله:
    روزه دارى كه محتلم شده , مى تواند بول كند , اگر چه بداند به واسطه بول كردن باقيمانده منى از مجرى بيرون مى آيد.

    مسئله:
    روزه دارى كـه مـحـلتم شده , اگر بداند منى در مجرى مانده , و در صورتى كه پيش از غسل بول نكند بعد از غسل منى از او بيرون مى آيد ,

    احتياط مستحب آن است كه پيش از غسل بول كند.


    مسئله:
    كـسـى كه به قصد بيرون آمدن منى بازى و شوخى كند , اگر چه منى از او بيرون نيايد , بايد بنابر احتياط لازم روزه را تمام كند و قضا هم بنمايد.

    مسلئه:
    اگـر روزه دار بـدون قصد بيرون آمدن منى مثلا با زن خود بازى و شوخى كند , چنانچه اطمينان دارد كه منى از او خارج نمى شود ,

    اگر چه اتفاقا منى بيرون آيد روزه او صحيح است .ولى اگر اطمينان ندارد , در صورتى كه منى از او بيرون آيد روزه اش باطل است .



    منبع: توضیح المسائل آیت الله سیستانی

  10. #10
    مدیر بازنشسته
    تاریخ عضویت
    2008/09/21
    سن
    40
    نوشته ها
    5,692

    پیش فرض

    به نام خدا


    باقي ماندن بر جنابت و حيض و نفاس تا اذان صبح



    مسئله:
    اگر جنب عمدا در ماه رمضان تا اذان صبح غسل نكند روزه اش باطل است , و كسى كه وظيفه اش تيمم است

    و عمدا تيمم ننمايد , روزه اش نيز باطل است , و حكم قضاى ماه رمضان نيز همين است .


    مسئله:
    اگر در روزه غير ماه رمضان و قضاء آن از روزه هاى واجبى كه مثل روزه ماه رمضان وقت آن معين است , جنب عمدا تا اذان صبح غسل نكند اظهر

    اين است كه روزه اش صحيح است .


    مسئله:
    كسى كه در شب ماه رمضان جنب است , چنانچه عمدا غسل نكند تا وقت تنگ شود , بايد تيمم كند و روزه بگيرد , و احتياط مستحب آن است

    كه قضاى آن را هم به جا آورد.


    مسئله:
    اگـر جـنب در ماه رمضان غسل را فراموش كند و بعد از يك روز يادش بيايد , بايد روزه آن روز را قـضا نمايد , و اگر بعد از چند روز يادش بيايد روزه هر

    چند روزى را كه يقين دارد جنب بوده قضا نمايد , مثلا اگر نمى داند سه روز جنب بوده يا چهار روز , بايد روزه سه روز را قضا كند.


    مسئله:
    كـسـى كه در شب ماه رمضان براى هيچ كدام از غسل و تيمم وقت ندارد , اگر خود را جنب كند , روزه اش باطل است و قضا و كفاره بر او

    واجب مى شود.


    مسئله:
    اگر براى آن كه بفهمد وقت دارد يا نه , جستجو نمايد و گمان كند كه به اندازه غسل وقت دارد و خـود را جـنب كند و بعد بفهمد وقت تنگ بوده و

    تيمم كند , روزه اش صحيح است , و اگر بدون جستجو گـمـان كند كه وقت دارد و خود را جنب نمايد و بعد بفهمد وقت تنگ بوده , و با تيمم روزه بگيرد ,

    بنابر احتياط مستحب بايد روزه آن روز را قضا كند.


    مسئله:
    كـسـى كـه در شب ماه رمضان جنب است و مى داند كه اگر بخوابد تا صبح بيدار نمى شود , نبايد غسل نكرده بخوابد و چنانچه پيش از غسل

    اختيارا بخوابد و تا صبح بيدار نشود , روزه اش باطل است و قضا و كفاره بر او واجب مى شود.


    مسئله:
    هـرگـاه جنب در شب ماه رمضان بخوابد و بيدار شود احتياط واجب آن است كه پيش از غسل در صـورتـى كـه اطمينان به بيدار شدن ندارد نخوابد ,

    اگر چه احتمال بدهد كه اگر دوباره بخوابد پيش از اذان صبح بيدار مى شود.


    مسئله:
    كـسـى كـه در شـب مـاه رمـضان جنب است و يقين دارد كه اگر بخوابد پيش از اذان صبح بيدار مى شود , چنانچه تصميم داشته باشد كه بعد از

    بيدار شدن غسل كند و با اين تصميم بخوابد و تا اذان خواب بماند , روزه اش صحيح است .و هم چنين است كسى كه اطمينان به بيدار شدن قبل

    از اذان صبح دارد.


    مسئله:
    كـسى كه در شب ماه رمضان جنب است و مى داند يا احتمال مى دهد كه اگر بخوابد پيش از اذان صبح بيدار مى شود , چنانچه غفلت داشته باشد

    كه بعد از بيدار شدن بايد غسل كند , در صورتى كه بخوابد و تا اذان صبح خواب بماند بنابر احتياط قضا بر او واجب مى شود.


    مسئله:
    كـسـى كـه در شب ماه رمضان جنب است و يقين دارد يا احتمال مى دهد كه اگر بخوابد پيش از اذان صبح بيدار مى شود , چنانچه نخواهد بعد از

    بيدار شدن غسل كند , در صورتى كه بخوابد و بيدار نشود , روزه اش باطل و قضا و كفاره لازم است و هم چنين است بنابر احتياط لازم اگر ترديد داشته باشد

    كه بعد از بيدار شدن غسل كند يا نه .


    مسئله:
    اگـر جـنـب در شـب مـاه رمضان بخوابد و بيدار شود و يقين كند يا احتمال دهد كه اگر دوباره بخوابد پيش از اذان صبح بيدار مى شود و تصميم هم

    داشته باشد كه بعد از بيدار شدن غسل كند , چنانچه دوبـاره بخوابد و تا اذان بيدار نشود , بايد عقوبة روزه آن روز را قضا كند , و اگر از خواب دوم بيدار شود

    و بـراى مـرتـبه سوم بخوابد و تا اذان صبح بيدار نشود بايد روزه آن روز را قضا كند و بنابر احتياط استحبابى كفاره نيز بدهد.


    مسئله:
    مـراد از خواب اول و دوم و سوم , در صورتى كه انسان در خواب محتلم شود خوابى است كه از بعد بيدار شدن بخوابد و اما خوابى كه در آن محتلم

    شده خواب اول حساب نمى شود.


    مسئله:
    اگر روزه دار در روز محتلم شود , واجب نيست فورا غسل كند.

    مسئله:
    هر گاه در ماه رمضان بعد از اذان صبح بيدار شود و ببيند محتلم شده , اگر چه بداند پيش از اذان محتلم شده , روزه او صحيح است .

    مسئله:
    كـسـى كه مى خواهد قضاى روزه رمضان را بگيرد , هر گاه تا اذان صبح جنب بماند , اگر از روى عمد باشد , نمى تواند آن روز را روزه بگيرد وگرنه

    مى تواند روزه بگيرد , هر چند احتياط در ترك آن است .


    مسئله:
    كسى كه مى خواهد قضاى روزه رمضان را بگيرد , اگر بعد از اذان صبح بيدار شود و ببيند محتلم شـده و بداند پيش از اذان محتلم شده است ,

    بنابر اقوى مى تواند آن روز را به قصد قضاى ماه رمضان روزه بگيرد.


    مسئله:
    اگر در روزه واجبى غير قضاى روزه رمضان از روزه هايى كه مثل روزه كفاره وقت معينى ندارد , عـمـدا تا اذان صبح جنب بماند , اظهر اين است

    كه روزه اش صحيح است , ولى بهتر آن است كه غير از آن روزه روز ديگرى را روزه بگيرد.


    مسئله:
    اگـر زن پـيش از اذان صبح از حيض يا نفاس پاك شود , و عمدا غسل نكند و يا در تنگى وقت - هر چند از روى اختيار باشد - تيمم نكند در روزه ماه

    رمضان - و هم چنين در قضاء او بنابر احتياط - روزه اش باطل است .

    و در غير اين دو باطل نيست اگر چه احوط غسل كردن است و زنى كه وظيفه اش نسبت به حيض يا نفاس تيمم است در روزه ماه رمضان و هم چنين در قضاء

    او بنابر احتياط اگر عمدا پيش از اذان صبح تيمم نكند روزه اش باطل است .


    مسئله:
    اگـر زن پـيـش از اذان صبح در ماه رمضان از حيض يا نفاس پاك شود , و براى غسل وقت نداشته باشد , بايد تيمم نمايد ولى لازم نيست تا اذان

    صبح بيدار بماند و هم چنين است حكم جنب در صورتى كه وظيفه اش تيمم باشد.


    مسئله:
    اگـر زن نـزديـك اذان صبح در ماه مبارك رمضان از حيض يا نفاس پاك شود و براى هيچ كدام از غسل و تيمم وقت نداشته باشد , روزه اش صحيح است.

    مسئله:
    اگر زن بعد از اذان صبح از خون حيض يا نفاس پاك شود , يا در بين روز خون حيض يا نفاس ببيند , اگر چه نزديك مغرب باشد , روزه او باطل است .

    مسئله:
    اگر زن غسل حيض يا نفاس را فراموش كند و بعد از يك روز يا چند روز يادش بيايد , روزه هايى كه گرفته صحيح است .

    مسئله:
    اگـر زن پـيـش از اذان صبح در ماه رمضان از حيض يا نفاس پاك شود و در غسل كوتاهى كند و تا اذان غـسـل نـكـنـد و در تنگى وقت تيمم هم نكند ,

    روزه اش باطل است ولى چنانچه كوتاهى نكند , مثلا مـنتظر باشد كه حمام زنانه شود , اگر چه سه مرتبه بخوابد و تا اذان غسل نكند , و در تيمم كردن

    كوتاهى نكند , روزه او صحيح است .


    مسئله:
    اگـر زنـى كـه در حـال اسـتحاضه كثيره است , هر چند غسلهاى خود را به تفصيلى كه در احكام اسـتـحـاضـه گفته شد به جا نياورد,

    روزه او صحيح است , همچنان كه در استحاضه متوسطه اگر چه غسل نكند روزه اش صحيح است .


    مسئله:
    كسى كه مس ميت كرده يعنى جايى از بدن خود را به بدن ميت رسانده , مى تواند بدون غسل مس ميت روزه بگيرد , و اگر در حال روزه هم ميت را مس

    نمايد , روزه او باطل نمى شود.



    منبع: توضیح المسائل آیت الله سیستانی

صفحه 1 از 2 12 آخرینآخرین

کلمات کلیدی این موضوع

مجوز های ارسال و ویرایش

  • شما نمیتوانید موضوع جدیدی ارسال کنید
  • شما امکان ارسال پاسخ را ندارید
  • شما نمیتوانید فایل پیوست کنید.
  • شما نمیتوانید پست های خود را ویرایش کنید
  •