نیّت :

مساله 1 :

روزه از عبادات است و لازم است با نيّت به جا آورده شود ؛ اما حتما لازم نيست انسان نيت روزه را از قلب خود بگذراند يا مثلا بگويد فردا راروزه مي گيرم ،

بلكه همين قدر كه بنا داشته باشد ( به قصد قربت و با اخلاص ) ، از اذان صبح تا اذان مغرب ، كاري كه روزه را باطل مي كند انجام ندهد، كافي است ؛

و براي آن كه يقين كند تمام اين مدت را روزه بوده ، بايد مقدارى پيش از اذان صبح و مقدارى هم بعد از اذان مغرب ، از انجام كارى كه روزه را باطل مى‏كند

خوددارى نمايد.


مساله 2:

انسان مي تواند در هر شب از ماه رمضان برای روزه فرداي آن نيت كند ، بهتر است كه شب اول ماه هم نيت روزه همه ماه را بنمايد.


مساله 3:

از اول شب ماه رمضان تا اذان صبح ، هر وقت نيت روزه فردا را بكنداشكال ندارد.


( آيت الله سيستاني: آخرين وقت نيت روزه ماه رمضان براي شخص متوجه قبل از اذان صبح است )


مساله 4:

وقت نيت روزه مستحبي از اول شب است تا موقعي كه به اندازه نيت كردن به مغرب وقت مانده باشد، كه اگر تا اين وقت كاري كه روزه را باطل مي كندانجام نداده باشد و نيت روزه مستحبي كند، روزه او صحيح است

(آیت الله وحید خراسانی:و اگر از استتار قرص{خورشید} بگذرد ، صحت روزه محل اشکال است )
_________________
فَمَنْ اتبَعَ هُدايَ فَلايَضِلُ وَ لا يَشقَي( طه/123)