عشق آسمونیمَ

[!722!]

به نام خدا خالق انـــــسان

به نام انسان خالق غــــــــــم ها

به نام غم ها به وجود آورنده ی اشک ها

به نام اشک ها تسکین دهنده ی قلــــــب ها

به نام قلـــــــــــــــــــــــ ــــــب ها ایجاد گر عشق

و به نام عشق زیباترین خطای انـــــــــــــــــــــــ ـــسان

[!722!]

مرا بخوان امشب که سودای تورا دارم , در اين رهسپار زندگی نياز مبهمی دارم



غربت دیرینه ام را با تو قسمت می کنم , تا ابد با درد و رنج خویش خلوت می کنم

رفتی و با رفتنت کاخ دلم ویرانه شد , من در این ویرانه ها احساس غربت می کنم



انجا که میدانی چشمان مشتاقی برایت اشک میریزد ،

زندگی به رنج کشیدنش می ارزد !!



سکوتی بود بر قلبم که با آن میزدم فریاد

اگر از شهر غم رفتی منو مبر از یاد



پرسیدم عشق چیست ؟!

گفت آتش است .

گفتم مگر آن را دیده ای ؟!

گفت نه در آن سوخته ام !!



به یاد همه آرزوهایی که میمیرند ،

سکوتی میکنم سنگینتر از فریاد



!! Pedat !!

[!722!]

سلام ای کوه فرو ریخته ی بی هوش

خاموش نمون نخواه منو خاموش

ای دل زده از روز و شب برفی

با عاشق مضطرب بزن حرفی

با من که شدم واسط سراپا گوش

حرفی بزن ای کوه نمون خاموش

دلگیره چقدر تموم دنیا بی تو

تا کی نبینم روزای آفتابیتو

گفتن داری میری از پیشم ، این راسته ؟!

این راسته که خدا تو رو صدا زده خواسته ؟!

هرچند که دوری از تو واسم مرگه

مرگت نفسای آخر این برگه

این برگ خزون زده همین پاییز

این عاشق از اشک پر و لبریز

اما به خدا سپردمت محبوبم

تا خوب شه حالت به خدا من خوبم

اما نبر از یاد به یادت بودم

یادی کن ازم که بی تو من نابودم

گاهی اگه شد بیا سراغم تو خواب

ای خواب پریده از چشای بی خواب

ای خواب پریده از چشای بی خواب



!! Pedat !!

[!722!]

به کوه گفتم عشق چیست؟ لرزید.

به ابر گفتم عشق چیست؟ بارید.


به باد گفتم عشق چیست؟ وزید.


به پروانه گفتم عشق چیست؟ نالید.


به گل گفتم عشق چیست؟ پرپر شد.


و به انسان گفتم عشق چیست؟


اشک از دیدگانش جاری شد