افتادن دندان در توله ها
چه زمانی توله ها دندان های خود را از دست می دهند ؟سگ
یکی از بزرگترین مشکلاتی که ما در زمان بزرگ کردن یک توله با آن سروکار داریم گاز گرفتن و جویدن زیاد این توله هاست . این موضوع می تواند برای شما کمتر خسته کننده به نظر بیاید اگر شما در سال اول تولدخود اهمیت بیشتری به این موضوع بدهید .سگ
توله ی شما در حال کنار آمدن با تغییر بزرگیست که در حال به وجود آمدن در دهان اوست .
سگ ها دو مجموعه دندان دارند : 82 عدد شیری در دوران تولگی که در نهایت با 28 عدد دندان ثابت در بزرگسالی جایگزین خواهند شد. وقتی توله ها در سن دو و یا سه هفتگی هستند دندان های شیری روی لثه
ی آنها شروع به رشد می کنند که با دندان های پیشینسانان شروع می شود و در نهایت با دندانسگ
پرمولر خاتمه می یابد .
تا سن 2 هفتگی باید تمام دندان های شیری در جای خود رشد کرده باشند . صاحبان توله ها می دانند که دندان های شیری اولیه کوچک و بسیار تیز هستند . به همین علت است که مادران توله ها آنها را در پنج یا شش هفتگی از شیر می گیرند .
از دست دادن دندان های شیری :
در سنین 2 تا 28 هفتگی ریشه ی دندان های شیری شروع به دوباره جذب کردن می کند و دندان ها شروع
به افتادن می کنند . این فرایند به دندان های دائمی کمک می کند که به طور عادی رشد کنند . بعد از دندان های شیری , دندان های دائمی پیشینسانان و دندان پرمولر رشد خواهند کرد .سگ
آخرین سری دندان هایی که در یکبالغ رشد می کنند دندان های مولر هستند . توله ها فاقد دندان مولر هستند و به همین دلیل تعداد دندان های شیری توله ها کمتر از تعداد دندان های دائم آنهاست . در تمام نژاد هایسگها تمام دندان های دائم باید در 2 ماهگی کامل شوند .سگ
آیا دندان های دائم به صورت نرمال رشد خواهند کرد ؟
به محض اینکه شما توله ی خود را خریداری کردید باید مراقبت از دندان های او را شروع کنید . در این زمان ما همچنین پیشنهاد می کنیم که برای اطمینان از رشد صحیح دندان ها , دندان های او را چک و مشاهده کنید . حالتی را که در آن توله دندان شیری را برای باز کردن راه برای رشد دندان دائمی از دست نداد، حفظ کردن دندان شیری گویند . داشتن دو دندان در یک مکان به معنای این هست که یکی از دندان ها می تواند سبب به وجود آمدن مشکلات دندانی بشود . غذا ها نیز با ماندن و جمع شدن در لا به لای دندان ها می توانند باعث بروز بیماری های پریودنتال ( واقع در اطراف دندان یا دندان ها را گویند م.) شوند . همچنین فشار از طرف دندان شیری که نیفتاده است (حفظ کردن دندان شیری) می تواند باعث به ریختن دندان های دائم بشود و جایگاه دندان های دائم را نامتعارف سازد و یا ممکن است با فشار آوردن به لب ها و یا لثه باعث ایجاد زخم در آنها بشود و یا از اینکه دندان های بالا و پایین با هم جفت بشوند جلوگیری به عمل می آورند و احتمال دارد که این خود باعث بروز مشکلات جویدنی شود .
دندان های شیری که در زمان مشخص خود نمی افتند را باید با جراحی برداشت . اما این کار باید به سرعت بعد از رویت این دندان ها صورت بگیرد تا دندان دائم فرصت رشد صحیح خود را داشته باشد . درهای عقیم , در حدود 2 تا 6 ماهگی تمام دندان های شیری زائد باید حتما برداشته شوند .
پاسخ با نقل قول
