زچه رو نظر نداری تو به حال زار زینب


بنگر به روی نیلی و دل فكار زینب

چه كنم كه جز تو نبود همه آرزوی این دل

تو ببین كه رفته برباد همه برگ و بار زینب

تو كه شاه كبریایی تو كه گره گشایی

نظری نما كه افتاده گره به كار زینب

چه كنم كه بعد عمری شده هجران قسمت من

چه كنم كه رسم عشاق و شده نثار زینب

به پیادگان تو رحمی بنما كه قدرتم نیست

برسم به پای نیزه مه شه سوار زینب

به كدام و سو برم ناله ی خود ز درد غربت

كه نما یك محرمی در بر و در كنار زینب

چه شده به روی ماهت كه حنا گرفته این سان

شده گیسوی تو لیل و رخ تو نهار زینب

به صف بلا ببینم همه با خویش و پرپر

كه خزان زده به باغ گل نو بهار زینب

تو كه روی نی نشستی و دو چشم خویش بستی

بدرخش بر دل من مه شام تار زینب

چو پی سرت دویدم همه جا طی منازل

دف و چنگ و سنگ و بودو دل پر شرار زینب

همه عالمی فدای همه عشق و خاك پایت

كه تویی امید و عشق ثمر و نگار زینب

چو به بزم می شدم جا همه جا سیاه می شد

چه رسد كه خیزران بود و لب تو یار زینب

كه شكسته از تو دندان كه برم به آن لبانت


تو مگر خبر نداری زدلم قرار زینب


ز بد حوادث افتاد گذرم به شام عیش

به سر كوچه و بازار فتاد گذار زینب


زبدی و جور دشمن شده خواهر تو حیران

چه كنم كه این خرابه شده چون دیار زینب

همه غصه ها شنیدی و شنو تو حرف آخر
شده ما رایت الا تو حسین شعار زینب