مشابهت هاي امام عصر -عليه السلام- و انبياء

[soheil_g]

شباهت به شعيب پيغمبر (ع)

شعيب (ع) قوم خود را به سوي خدا دعوت كرد تا اينكه عمرش طولاني و استخوانهايش كوفته شد , سپس از نظرشان غايب گشت ـ تا آنجا كه خدا خواسته بود ـ و دوباره به صورت جواني به آنها بازگشت . اين را فاضل مجلسي (ع) در مجلد پنجم بحار از امير المومنين (ع) روايت كرده است[1].

قائم (ع) نيز با وجود طول عمر به صورت جواني ظاهر مي شود كه كمتر از چهل سال دارد. در بحار از حضرت ابي عبد الله صادق (ع) آمده كه : آنكه از چهل سال بيشتر داشته باشد صاحب اين امر نيست . [2]

و اخبار متعددي به همين مضمون رسيده است .

شعيب (ع) ، چنانكه در حديث نبوي آمده ، از محبت خداوند آنقدر گريست تا ديدگانش از بين رفت ، خداي عزوجل چشمانش را باز گرداند ، دوباره گريست تا آنكه نابينا شد ، باز خداوند ديدگانش را بينا كرد و باز هم گريست تا كور شد ، بار ديگر خداوند بينايي را به او باز گرداند . [3]

قائم (ع) در زيارت ناحيه ( خطاب به جدش حسين (ع) ) چنين گفته است : و لابكين عليك بدل الدموع دما" ؛ و به جاي اشك بر تو خون مي گريم .
شعيب (ع) در قوم خود گفت : ( بقيه الله خير لكم ان كنتم مومنين ) سپس مي گويد : من بقيه الله در زمين و خليفه خدا و حجت او بر شما هستم ، پس هيچ مسلماني بر او سلام نمي كند ، مگر اينكه چنين مي گويد : السلام عليك يا بقيه الله في ارضه . و چون شماره يارانش به يك عقد كه ده هزار نفر است رسيد ، خروج مي كند . پس در زمين هيچ معبودي جز خداوند عز و جل باقي نمي ماند ، بتها و اصنام و غير آنها نابود مي شود و آتش در آنها مي افتد ، و اين امر پس از غيبتي طولاني خواهد بود تا خداوند معلوم سازد چه كسي در غيبت ايمان مي آورد و اطاعت مي كند . [4]

شعيب (ع) نكذيب كنندگانش به آتشي كه از ابري كه بر آنها سايه افكنده بود بيرون آمد ، سوختند ، چنانكه خداوند عز وجل مي فرمايد : (فكذبوه فاخذهم عذاب يوم الظله انه كان عذاب يوم عظيم )[5] ؛ پس او را تكذيب كردند و آنگاه عذاب روز سايبان (ابر صاعقه خيز ) آنان را فروگرفت كه همانا آن عذاب روز بزرگي بود .

قائم (ع) نيز تمام بتها و معبودهاي غير خدا در زمان ظهورش خواهد سوخت .

شباهت به شيث (ع)

هبه الله شيث ، اجازه نيافت كه علم خودش را آشكار كند ، چنانكه در روضه كافي روايت شده كه حضرت ابو جعفر باقر (ع) در خبري وطولاني چنين فرمود : وقتي هبه الله پدرش آدم را دفن كرد ، قابيل به نزدش آمد و گفت : اي هبه الله من ديدم كه پدرم آدم تو را از علم آنقدر عطا كرد كه به من عطا نكرد ، و آن همان علمي است كه برادرت هابيل به آن دعا كرد و قربانيش قبول شد ، و بدين جهت او را كشتم كه فرزنداني نداشته باشدتا بر فرزندان من افتخار كنند و بگويند ما فرزندان كسي هستيم كه قربانيش قبول شد و شما فرزند كسي هستيد كه قرباني او قبول نشد ، و تو اگر علمي را كه پدرم به تو اختصاص داده آشكار كني تو را هم مي كشم همانطور كه برادرم هابيل را كشتم ، پس هبه الله و فرزندان او مخفي مي كردند آنچه از علم و ايمان نزد آنها بود ... .[6]

حضرت قائم نيز اجازه نيافته كه علم خود را آشكار كند تا روز وقت معين ، چنانكه درباره حضرتش روايت شده : هنگامي ولادت بر زانوقرار گرفت ، و دو انگشت سبابه اش را به سوي آسمان بلند كرد ، و عطسه اي زد , و گفت : الحمد لله رب العالمين وصلي الله علي محمد و آله ، ستمگران پنداشته اند كه حجت الهي باطل و نابود است ، و حال آنكه اگر در سخن گفتن به ما اجازه داهد شود شك از بين مي رود .[7]

اين خبر را رئيس المحدثين شيخ صدوق در كمال الدين آورده است .


ـــــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ــــــ
[1] بحار الانوار , 12/385
[2] بحارالانوار ، 52 / 319
[3] بحار الانوار ، 12 / 380
[4] كمال الدين ، 1 / 331
[5] سوره شعراء ، آيه 189
[6] روضه كافي 114
[7] كمال الدين 2/ 514

[soheil_g]

شباهت به صالح (ع)

صالح (ع) از قومش غايب شد و پس از آنكه به سوي آنها باز گشت , عده كثيري او را انكار كردند , چنانكه دركمال الدين از امام ابو عبدالله صادق (ع) ‌مروي است كه فرمود : صالح (ع) مدتي از قومش غايب شد , روزي كه از آنان غيبت يافت يافت , ميانسال و خوش هيكل و خوش اندام بود ؛ ريش انبوه و شكم خفته اي داشت ؛
گونه هايش سبك و در ميان مردمان مسن بالا بود . هنگامي كه بر قومش باز گشت او را به صورتش نشناختند , و آنها را بر سه طايفه ديد :

يك طايفه منكر و كافر , و طايفه ديگر اهل شك و ترديد بودند , و طايفه سوم يقين و ايمان داشتند . اول , آن طايفه كه اهل شك و ترديد بودند را دعوت كرد , و به آنان از تو بيزار است ؛ صالح به صورت تو نبود . سپس نزد منكرين و كافرين آمد , و آنها را دعوت فرمود , ولي از او نپذيرفتند و به بدترين وجهي از او رميدند. آنگاه نزد طايفه سوم آمد وگفت : من صالح هستم . گفتند : نشانه اي بگو كه بدانيم تو صالح هستي , چون كه ما ترديد نداريم كه خداوند تعالي آفريدگار است ؛ هركس را به هر شكل كه بخواهد درمي آورد , ما در ميان خودمان نشانه هاي قائم را به يكديگر اطلاع داده و بررسي كرده ايم تا اينكه هر گاه بيايد براي ما معلوم باشد و صحت آن به وسيله يك خبر آسماني بر ما محقق گردد.

صالح (ع) فرمود من همان صالح هستم كه شير را براي شما برآوردم .

گفتند : راست مي گويي ؛ همين مطلب را ما با هم بررسي مي كرديم ؛ نشانه هاي آن چيست : فرمود : يك روز او آب مي آشاميد و روز ديگر شما . گفتند : ما به خداوند و آنچه تو از جانب او آورده اي ايمان داريم . اينجا است كه خداوند تبارك و تعالي مي فرمايد : (ان صالحا مرسل من ربه )[1]؛ همانا صالح از سوي پروردگارش فرستاده شده است .

و اهل يقين و ايمان گفتند : (انا بما ارسل به مومنون)[2] ؛ ما به آنچه او فرستاده شده ايمان داريم .

و كساني كه تكبر كردند ـ كه شك كنندگان باشند ـ گفتند : (انا بالذي آمنتم به كافرون)[3]؛ ما به آنچه شما ايمان آورده ايد كفر ورزيده ايم.

راوي گويد : آيا آن زمان ؛ ميان آنها عالمي هم بود , كه به صالح آگاه باشد؟ فرمود : خداوند عادلتر از آن است كه زمين را بدون عالمي بگذارد كه مردم را به سوي خداوند رهبري كند , آن مردم تنها هفت روز پس از خروج صالح از ميان آنها , در حال حيرت كه امامي را نمي شناختند به سر بردند , و چون صالح (ع) ظاهر شد , پيرامونش جمع شدند , و همانا مثل قائم (ع) نيز مثل صالح است [4].


آري ؛ قائم (ع) هم مانند صالح (ع) خواهد بود . آنچه بر صالح جاري شده بي كم و كاست بر او جاري مي شود . با آنكه در سن پيري و پس از عمري طولاني ظهور مي كند , به صورت جواني كمتر از چهل سال است .

مردم نيز بر سه دسته خواهند بود : اهل يقين ؛ شك و انكار . اهل شك و انكار را دعوت مي كند و چون منكر شوند و نفي كنند آنها را مي كشد , و اهل يقين از او نشانه مي خواهند , كه به آنها ارائه مي دهد . پس با او بيعت مي كنند .


ـــــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــ
[1] سره اعراف , آيه 75
[2] سوره اعراف , آيه 75
[3] سوره اعراف , آيه 76
[4] كمال الدين و 1/136

[soheil_g]

شباهت به عزير (ع)

عزير (ع) : وقتي به سوي قومش بازگشت و در ميان آنها ظاهر شد تورات را آن طور كه بر موسي بن عمران (ع) نازل شده بود خواند .
قائمu : هنگامي كه ظاهر شود براي اهل زمين قرآن را آن چنان كه بر حضرت خاتم النبيين (ص) نازل شده خواهد خواند .

شباهت به لوط (ع)

لوط (ع) , فرشتگان براي ياريش نازل شدند .

(قالوا يا لوط انا رسل ربك لن يصلوا اليك)[1]؛

گفتند : اي لوط همانا ما فرستادگان پروردگارت هستيم هرگز آنان به تو نمي رسند (كه آزارت دهند).

قائم (ع) نيز : فرشتگان براي ياريش فرود خواهند آمد , چنانكه مطالبي در اين زمينه گذشت . و در خبر كنيز حضرت ابو محمد (امام عسكري (ع)) آمده كه :

وقتي سيد ـ يعني حضرت حجت (ع) ـ متولد شد نور درخشنده اي ديد كه از آن حضرت آشكار شد و تا افق آسمان رفت, و پرندگان سفيدي را ديد كه از آسمان فرود مي آيند و بالهاي خود را بر سر و صورت و بدنش مي كشند , سپس پرواز مي كنند. وقتي به حضرت ابو محمد (امام عسكري (ع)) اين مطلب را گفتم خنديد و فرمود: اينها فرشتگاني هستند , فرود آمده اند تا به اين مولود تبرك جويند, و اينها ياران او خواهند بود هنگامي كه خروج مي كند[2].


و نيز از شباهتهاي حضرت قائم (ع) به لوط اين است كه لوط (ع) از بلاد فاسقين بيرون رفت ,
حضرت قائم (ع) نيز از بلاد فاسقين بيرون رفته است .

شباهت به هابيل (ع)

نزديكترين و خويشاوندترين افراد ، هابيل را كشت ـ يعني برادرش قابيل ـ خداوند متعال در كتاب عزيز خود مي فرمايد :

( و اتل عليهم نباء ابني آدم بالحق اذ قربا قربانا فتقبل من احدهما و لم يتقبل من الاخر قال لاقتلنك قال انما يتقبل الله من المتقين )[3] ،

و بر آنان داستان دو پسر آدم را به حق تلاوت كن ، كه چون قربانيي تقديم داشتند ، از يكي از آنان پذيرفته شد و از ديگري پذيرفته نشد ، (قابيل به هابيل) گفت : تو را خواهم كشت ، گفت : خداوند تنها از تقوي پيشگان مي پذيرد .

همچنين نزديكترين و خويشاوند ترين افراد ، قصد كشتن امام قائم ـ روحي و ا رواح العالمين فداه ـ را نمد ، و او عموي آن حضرت جعفر كذاب را مي بينم كه سركش زمانش را بر تفتيش امر ولي خدا و آنكه در غيب الهي محفوظ و بر حرم پدرش موكل است وادار كند ، به خاطر جهل او به ولادتش و حرص بر كشتنش ـ اگر بر او دست يابد ـ از روي طمع در ميراث پدرش تا آن را به ناحق بگيرد .[4]



ـــــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــ
[1] سوره هود , آيه 81
[2] كمال الدين , 2/431
[3] سوره مائده ، آيه 27
[4] كمال الدين ، 1/320

[soheil_g]

شباهت به هارون (ع)

هارون (ع) را خداوند متعال به آسمان بالا برد و سپس بار ديگر به زمين بازگرداند . چنانكه در مجلد پنجم بحار در روايت مسندي از حضرت ابي عبدالله صادق (ع) آمده كه فرمود : موسي به هارون گفت :
بيا با هم به كوه طور سينا برويم ، چون با هم رفتند ناگاه خانه اي ديدند كه بر در آن درختي بود بر روي آن دو پيراهن، پس موسي به هارون گفت : جامه هايت را برافكن و داخل اين خانه شو و اين دو حله را ببر كن و بر تخت بخواب ، هارون همين كار را كرد ، پس چون بر تخت آرميد ، خداوند او را به سوي خودقبض كرد و خانه و درخت برداشته شد . موسي به سوي بني اسرائيل بازگشت و به آنها خبر داد كه خداوند هارون را قبض روح كرد و به سوي خود بالا برد ، گفتند : دروغ مي گويي تو او را كشته اي ، پس موسي به درگاه الهي شكوه كرد ، خداوند متعال به فرشتگان امر فرمود تا او را بر تختي مابين زمين و آسمان فرود آوردند تا اينكه بني اسرائيل او را ديدند و دانستند كه مرده است .[1]

نزديك به همين روايت از صاحب الكامل نقل شده است .

قائم (ع) را نيز خداوند بعد از ولادت به آسمان بالا برد سپس به سوي زمين بازگرداند .


هارون (ع) از راه دور سخن موسي را مي شنيد همچنان كه موسي سخن هارون را از راه دور مي شنيد . اين نكته را صاحب كتاب بدايع الزهور آورده .
قائم (ع)نيز ؛ درروضه كافي از حضرت ابي عبدالله صادق (ع) آمده كه فرمود :
هنگامي كه قائم ما بپا خيزد خداوند عز وجل در گوشها و چشمهاي شيعيان ما خواهد افزود به طوري كه بين آنها و حضرت قائم (ع) پيكي نخواهد بود ، با آنها سخن مي گويد و آنها مي شنوند ، و به او نگاه مي كنند در حالي كه درجاي خودش باشد . [2]

شباهت به هود (ع)

نام هود (ع) عابر است , ونوح (ع) ظهورش را بشارت داد .

در كتاب كمال الدين از امام صادق (ع) آمده كه فرمود :
هنگامي كه وفات نوح شد , شيعيان و پيروان خود را فرا خواند و گفت : بدانيد كه پس از من غيبتي خواهد بود كه طاغوتها ظاهر مي شود , و البته خداوند عز و جل به وسيله قيام كننده اي از فرزندانم كه هود ناميده مي شود بر شما گشايشي مي رساند . او هيبت و سكينه و وقار دارد , و در خلقت و اخلاق شبيه من است , و خداوند هنگام ظهور او دشمنان شما را به وسيله باد هلاك مي كند . پس پيوسته منتظر و مراقب ظهور قيام هود بودند , تا اينكه مدت بر بر آنها طولاني شد و دل بيشترشان را قساوت گرفت . سپس خداوند متعال آن را در قرآن چنين توصيف كرده است : (ما تذر من شيء اتت عليه الا جعلته كالترميم)[3] ؛ بر هيچ چيزي نگذشت مگر آنكه آن را همچون استخوان خاك شده ساخت .

آنگاه غيبت بر او واقع شد تا اينكه صالح (ع) ظاهر گشت[4].

قائم (ع) را نيز با تمام خصوصيات ؛ پدران بزرگوارش مژده داده اند , و غيبت و ظهورش را بيان فرموده اند.

هود (ع) ؛ خداوند عز وجل كافرين را به وسيله او هلاك كر د, و باد عظيم را بر آنها فرستاد چنانكه خداوند مي فرمايد : (اذ ارسلنا عليهم الريحالعقيم ما تذر من شيء اتت عليه الا جعلته كالرميم)[5] ؛ كه بر آنان تندبادي بي باران فرستاديم كه بر هيچ چيزي نگذشت مگر اينكه آن را همچون استخوان خاك شده ساخت .
قائم (ع) نيز چنان است كه خداوند متعال به وجود او جمعي از كافرين را به وسيله باد سياهي نابود مي كند .


ـــــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ــــــــــــ
[1] بحار الانوار ، 13 / 368
[2] روضه كافي ، 240
[3] سوره ذاريات , آيه 41 و 42
[4] كمال الدين , 1/135
[5] سوره ذاريات , آيه 41 و 42