شعر از حسين پناهي

[!ALIPOUR!]

تو که در فکر منی مرگ مرا سر برسان

انتظار همه را نیز به آخر برسان


همه پرورده‌ی مهرند و من آزرده‌ی قهر

خیر در کار جهان نیست، تو هم شر برسان


لاله در باغ تو رویید و شقایق پژمرد

به جگرسوختگان داغ برابر برسان


مَردم از ماتم من شاد و من از غم خشنود

شادمانم کن و اندوه مکرر برسان


مرگ یا خواب؟! چقدر این دو برادر دورند

مژده‌ی وصل برادر به برادر برسان

[Pari *]

خدا پرسید میخوری یا میبری؟

و من گرسنه پاسخ دادم میخورم !

چه میدانستم لذت ها را می برند، حسرتها را می خورند ... ؟

حسين پناهي







چه مهمانان بی دردسری هستند مردگان
نه به دستی ظرفی را چرك می كنند
نه به حرفی دلی را آلوده
تنها به شمعی قانعند
و اندكی سكوت...

حسين پناهي







این همه نفی
درد جان فرسای دگردیسی جهان است
بر جان هنر،
تا از کرم کور بی دست و پا
پروانه ای بسازد
هزار رنگ!

حسين پناهي

[Pari *]

من « حسین »ام

« پناهی‌ »ام

خودمو می‌بینم

خودمو می‌شنفم

خودمو فكر می‌كنم

تا هستم، جهان ارثیه‌ی بابامه

سلاماش، همه‌ی عشقاش

همه‌ی درداش

تنهاییاش

وقتیم نبودم

مال شما!

[mohammad-67]

من نمیگم اطرافم آدمای زیادی باشن.....همونایی که هستن آدم باشن کافیه

[!ALIPOUR!]

چشمان تو گل آفتابگردانند
به هر كجا نگاه كني
خدا آنجاست . . .

[mohammad-67]

علیپور امضای مردمو جعل نکن!!!

[!ALIPOUR!]

اخه خیلی قشنگ اگر درکش کنی میفهمی چرا گذاشتم اینجا

[Pari *]

راس ميگه محمد چرا امضاء مردمو جعل ميكني


اين كه شوخي بود اين امضا و نوشته هاي مرحوم پناهي هميشه آدمو به فكر وا ميداره

خيلي وقتا از خيلي شعرا خوشمون مياد منكر هنر شاعرا نيستم ولي اينكه فقط خوشمون مياد هيچ وقت بهشون فك نميكنيم چون آدمو به فكر وا نميدارن

ولي شعرايه مرحوم پناهي هميشه باعث فكرن

روحش شاد

[!ALIPOUR!]

راس ميگه محمد چرا امضاء مردمو جعل ميكني


اين كه شوخي بود اين امضا و نوشته هاي مرحوم پناهي هميشه آدمو به فكر وا ميداره

خيلي وقتا از خيلي شعرا خوشمون مياد منكر هنر شاعرا نيستم ولي اينكه فقط خوشمون مياد هيچ وقت بهشون فك نميكنيم چون آدمو به فكر وا نميدارن

ولي شعرايه مرحوم پناهي هميشه باعث فكرن

روحش شاد

بله امضاتون زیباست و پر از مفهوم و امید به خدا و تلاش برای رسیدن به خدا
درواقعا این شعر این مفهوم داره اونم اینه که در هر حال یاد خدا باشیم و غافل از خدا نباشیم
مرحوم حسین پناهی یاد خدا رو می خواهد توی دلهایی ما زنده کنه و این زیباست
زیرا یادخدا دلهایی مارو ارام می کنه و موجب میشه از چیزی به غیر خودش نترسیم
من تفسیر زیادی دارم تا همین قدر بسه
ممنونم توجه کردین
مدیر بخش ادبیات و شعر
!ALIPOUR!

[Pari *]

در انتهای هر سفر

در آینه

دار و ندار خویش را مرور می کنم

این خاک تیره این زمین

پاپوش پای خسته ام

این سقف کوتاه آسمان

سرپوش چشم بسته ام

اما خدای دل

در آخرین سفر

به جز زمین و آسمان

چیزی نمانده است

گم گشته ام ، کجا

ندیده ای مرا ؟


زنده یاد حسین پناهی