به خشنودی اهورامزدا




آرامگاه كاوه آهنگر


امروز در دهی از توابع شهرستان فریدن در استان اسپهان كه با نام «مشهد آهنگران» یا «مشهد كاوه» خوانده می شود، آرامگاهی وجود دارد كه به «آرامگاه كاوه آهنگر» شهرت دارد.
رزم آرا نیز در كتاب جغرافیای نظامی ایران اشاره می كند : گروهی از مردمان منطقه ی فریدن كه در روستاهای مشهد كاوه، جمالو ، اورگان و بردشاه زندگی می كنند، خود را فرزندان كاوه آهنگر می دانند. آرامگاهی هم در روستای مشهد كاوه در جنوب داران (فریدن) برپاست كه مردم محل آن را آرامگاه كاوه آهنگر می دانند.

در بازدید گروهی اعضاء «كانون گسترش فرهنگ ایران بزرگ» كه در آستانه ی جشن ملی مهرگان از آرامگاه كاوه آهنگر در روستای مشهد كاوه صورت گرفت. ابتدا در جاده اسپهان به داران به سمت شهر «چادگان» تغییر مسیر دادیم و پس از گذر از چشم انداز زیبای « دریاچه چادگان » در مجاورت دهكده ی تفریحی و گردشگری «زاینده رود» به شهر چادگان وارد شدیم و پس از گذر از چند خیابان منتهی به روستای مشهد كاوه، بر فراز تپه ای باستانی قرار گرفتیم كه ساختمان معروف به «آرامگاه كاوه آهنگر» برآن بنا شده بود. بنای ساختمانِ آرامگاه نوساز و مربوط به دو دهه ی اخیر بود و برپایه ی گزارشِ افراد محلی بر آثار به جا مانده از یك بنای قدیمی تر تجدید بنا شده است. در داخل ساختمان آرامگاه ، همه جا تصاویر امامان دوازده گانه شیعه و زیارت نامه ی آن ها و شعارهای مذهبی و اسلامی و تصاویر سردمداران حكومتی به چشم می خورد و به نظر می رسد كه مردم محلی همچون مردم بسیاری دیگر از نقاط كشور كوشیده اند تا طی سده ها اندیشه های نیاكان خود را در زیر یك پوشش مذهبی در امان دارند.

در خارج از ضریح و در پای درو در میانه ی موزائیك ها، نشانه ای قرار داشت كه به گفته ی سرایدار، قبركاوه در این محل قرار گرفته بود و سنگ قبر قدیمی تر منسوب به كاوه در زمان بازدید ما در تاقچه ی پهلویی قرار داشت و به درخواست ما برای تصویر برداری موقتاً در محل اصلی خود قرار گرفت. در روی سنگ عباراتی ظاهراً به خط فارسی یا عربی نوشته شده بود كه ناخوانا بود.

در داخل ضریح سه قبر دیگر نیز وجود داشت. قبر میانی كه بلندتر و بزرگتر از بقیه بود، بنا به گفته افراد محلی متعلق به پسر كاوه بود كه اگر این نظر درست باشد این قبر باید متعلق به كارن (قارن) پسر كاوه باشد كه در شاهنامه ی فردوسی از او به نام «کارن كاوگان» نام برده می شود.

مردم محل قبر سمت راست را متعلق به دختر كاوه می دانستند. از نوشته های نه چندان قدیمی روی سنگ قبر چنین برمی آمد كه این قبر متعلق به دختر یكی از افراد سرشناس محلی بوده است و انتساب آن به دختر كاوه صحیح به نظر نمی رسید.

از نكات جالب توجه در این بازدید این كه همه اهالی منطقه از پیر تا جوان كاوه را می شناختند و روایات مربوط به او را با جزئیات شنیدنی می دانستند و به درستی بازگو می كردند و حتا مهاجران ترك زبان كه از دوران صفوی تا كنون چند نسل در این منطقه زندگی كرده اند، آنچنان وابستگی به كاوه دارند كه می گفتند ، كاوه هم ترك بوده است!!. نكته شایان توجه دیگر این كه هنوز هم پس از گذر هزاره ها می توان جلوه هایی از روحیه ی دلاوری و جنگجویی و سپاهی گری نیاكان مردم منطقه ی فریدن را در شیوه ی زندگی مردم امروز و حتا بازی های محلی كودكان و نوجوانان و جوانان در هر كوی و برزن، مشاهده كرد.

در هر حال به نظر می رسد كه با توجه به موقعیت مطلوب روستای «كاوه آهنگر» یا «مشهد كاوه» در یك منطقه خوش آب و هوا و دارای جاذبه های گردشگری برجسته ، رویكرد هر چه بیشتر گروه های ایران شناسی و گردشگری به دیدار از آرامگاه كاوه آهنگر به عنوان نماد قیام ملی ایرانیان در برابر بیگانگان، علاوه بر تقویت روحیه ی نیروهای ملی و ایجاد همبستگی بیشتر، موجب رونق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی منطقه خواهد شد.


ازتارنمای ايران نامه